column nr: 290
Wie wil het redactiewerk een weekje voor mij waarnemen? Het was de toenmalige eindredacteur van maassluis.nu die vroeg om een waarnemer. Ik had op dat moment als columnist niet heel veel om handen en dus bood ik aan zijn werk te doen.
Dat weekje is inmiddels zes jaar geleden. De eindredacteur mocht vervolgens wegens een contractueel concurrentiebeding elders niets meer doen voor onze nieuwssite en die situatie veranderde niet. Ik had natuurlijk terug kunnen treden, maar ik vond het werk te leuk. Ik vind het ontzettend leuk om met taal en met nieuws bezig te zijn. Daarbij komt dat ik de stad door en door leer kennen en veel contacten met inwoners heb.
Vogels van allerlei pluimage. Van burgemeester tot crimineel, van theatermens tot fotograaf, van kunstenaar tot winkelier.
In die zes jaar groeide onze lezerskring spectaculair. Ook de schare volgers op facebook steeg van amper 300 naar vele duizenden. We hebben volgers binnen de stad, de regio, maar ook uit andere landen.
Onze lezers op facebook in de afgelopen week komen uit diverse steden: Rotterdam, Vlaardingen, Den Haag, Maasland, Rozenburg, De Lier, ‘s-Gravenzande, Delft, Amsterdam, Noord-Holland, Hoek van Holland, Naaldwijk, Spijkenisse, Paramaribo (Suriname), Hellevoetsluis, Zoetermeer, Monster, Hoogvliet, Dordrecht, Schipluiden, Schiedam, Brielle, Goor, Wateringen, Utrecht, Alphen aan den Rijn, Leiden, Barendrecht, Tilburg, Noord-Brabant, Gouda, Eindhoven, Maasdijk, Papendrecht, Breda, Bergen op Zoom, Willemstad, (Curaçao), Alblasserdam, Zutphen, Karaman (Turkije), Enschede, Oostvoorne, ‘s-Hertogenbosch, Istanboel (Turkije), Ede, Maastricht en meer…
Zoals je ziet zitten er buitenlandse steden tussen. Afgelopen week hadden we dan ook lezers uit: Suriname,Verenigde Staten, Turkije, België, Duitsland, Polen, Verenigd Koninkrijk, Spanje, Frankrijk, Irak, Marokko, Australië, Italië, Curaçao, Canada, Filipijnen, Noorwegen, Finland, Hongarije, Syrië, Chili, Thailand, Aruba, Bangladesh, Portugal, Nieuw-Zeeland, Zweden, Zwitserland, Griekenland, Oostenrijk, Tsjechische Republiek, Nigeria en meer…
Ik sta er niet altijd bij stil, maar dat is toch wel een aardig ‘global’ bereik. Helaas weten we niet wie dat zijn, maar het zijn ongetwijfeld mensen die een binding hebben met onze stad. Natuurlijk bestaat onze primaire doelgroep uit de inwoners en de regio. Vandaar dat wij voornamelijk, maar niet uitsluitend, plaatselijk nieuws brengen. We zijn tenslotte niet zoals een gemeenteraadslid regelmatig schertsend schrijft ‘een verscholen dorpje aan het Scheur” naar analogie van dat kleine Gallische dorp van Asterix.
Maassluis is een stad, een stad om trots op te zijn. Nu de Hoeke Lijn rijdt, zijn wij ook weer makkelijker verbonden met de regio. Het effect zal ongetwijfeld merkbaar zijn voor de Furieade in de komende dagen.
Maassluis is geen dorp, maar een kleine stad waar men graag onverbloemd zijn hart lucht als er iets niets zint. Dat zie ik liever dan dat men zijn mening voor zich houdt. We zijn en blijven tenslotte ongegeneerde kaaskoppen.
7 Reacties
Leuk stuk Jelle en idd heel onverwacht al die buitenlandse lezers!
Jelle wij zijn blij met jou! Bedankt voor jouw geweldige inzet!
Jelle je doet het goed. Zo goed dat Maassluis.nu internationaal gelezen wordt. Maar zeker ook lokale lezers zoals ik, mag graag iedere dag even een blijk werpen en heel soms een reactie geven.
Waarom staat Maasluis niet op de lijst?? Valt toch niet echt onder het kopje “meer” lijkt me zo!! Of zou ik de enige Maassluizer zijn die deze pagina leest!
wat denkt u er zelf van?
er staat al: “We hebben volgers binnen de stad, de regio, maar ook uit andere landen.”
Binnen de stad, dat kan er maar één zijn en wie dat niet weet…
“Het (Mijn Stadse) Dorp!”
Ik zie De Hoge Bomen staan,
hoop dat het nooit voorbij zou gaan.
Zie Mensen zitten op terras,
met vrienden heffen zij het glas.
hoop dat het nooit voorbij zal gaan.
En als terrasklant nu voortaan,
met toerist winkels binnen gaan,
dan wordt het Stadshart eerste klas.
Ik zag het onkruid welig bloeien,
het grove vuil naast de containers
en Wilgenrijk steeds verder groeien.
Appartementen aan ’t Scheur,
die zijn te kies en ook te keur,
weg weiland waar de koeien loeien.
Ja heus ‘ons dorp’ is echt een stad,
Het Dorpse Hebben Wij Gehad,
gaan vanaf nu het leed bestrijden.
Heeft Sluizer nooit een centje pijn,
en hoeft hij niet meer bang te zijn,
en heeft hij niet veel meer te lijden.
Ik Zag De Hoge Bomen Staan,
dacht dat het nooit voorbij zou gaan!