Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Vroeger (sprak ‘opa’) had je twee netten op televisie. Okay, ik weet dat dat in de oudheid was maar toch. Daarna kwam er een net bij en voor de betere televisies was er de mogelijkheid om de Belgische of Duitse televisie te ontvangen (vaak gepaard gaand met de nodige ruis en sneeuw). Weer later kwam de kabelaansluiting, de commerciëlen en de schotelantennes (voor wie echt elk obscure kanaal uit India, Azerbeidzjan of Egypte wilde ontvangen).

En toen op een dag was er Netflix. Een streamingsdienst die aan alle ellende een einde zou maken. Want: elke speelfilm die je wilde zien hadden ze (dachten we). Niet meer naar de videoverhuurder voor een DVD, geen geneuzel meer met om de 15 minuten een reclameblok van 5 minuten of erger, kortom de oplossing voor de ware film- en later ook serieliefhebber.

Maar ja, zoals bij elk succesvol idee (denk aan ‘Helemaal het einde’ wat een kloon was van ‘Ik vertrek’) komt al snel iemand op het idee dit na te doen. Soms net ietsje anders, vaak ongegeneerd hetzelfde. En dus kwam Disney ook met een streamingsdienst. Niet lang daarna gevolgd door HBO, Apple tv, Videoland, Amazon en ga zo maar door.

Hierdoor was het hele idee van alles op 1 plek weer helemaal verdwenen. Niks 1 aanbieder die je voorzag van alle films die je wilde zien (zoals destijds de DVD verhuurder). We waren weer terug bij af. En ik wil helemaal geen abonnement op 10 streamingsdiensten om aan mijn vraag om een speciale film te voorzien. Dus heb ik geen enkele streamingsdienst.

Wat ik nog wel heb is een DVD speler. En in de kringloop koop je tegenwoordig 4 of 5 DVD’s voor een euro. Okay, ze nemen wat plaats in maar de keuze is reuze.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 185 lezers

WIE SCHRIJVEN DE VOLGENDE KEREN?

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!