Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Mijn vakantie bracht ik door in Frankrijk en daar zijn mij een paar dingen opgevallen. Dingen waar ik in Nederland nooit zo over nadacht, maar waar je een reisje naar een ander land voor nodig hebt om opmerkzaam op te worden gemaakt.
Ik dacht dat Nederland de rotonde op wegen niet alleen had bedacht, maar ook tot een bijna perfecte staat van irritatie had verbeterd en verfijnd. Na een tijdje door het Verenigd Koninkrijk te hebben gereisd dacht ik dat ze het daar nog bonter hadden gemaakt: na elke -pak hem beet- kilometer of 10 op een snelweg (!) een rotonde.
Inmiddels weet ik dat de heilige graal van rotondes (met name) door de Fransen is uitgevogeld. Er zijn trajecten waar ik heb gereden van laten we zeggen een kilometer of 10 waar om de 500 meter (en ik overdrijf hier niet) een rotonde was aangebracht. In de meeste gevallen had een voorrangsbord met haaievinnen op de weg meer dan afdoende geweest. Zelfs voor kruisingen met twee in- en uitgangen (feitelijk dus rechtdoor met een kleine eenrichtingsafslag, is er een rotonde gemaakt. Sommige rotondes zijn niet eens duidelijk rond maar een soort van raar ovaal om er maar een ‘rotonde’ aan te kunnen leggen.
Stopborden. Voor wie het niet weet: een stopbord is het meest belangrijke verkeersbord bij de Fransen. Stop er maar voor (een echte full stop) want doe je het niet en de politie is in de buurt dan krijg je geheid een fikse boete. Met een Frans rijbewijs krijg je zelfs een paar punten aftrek. Ze werken daar met punten op rijbewijzen, maak je teveel verkeersovertredingen dan kost dat je punten, zijn je punten op: rijbewijs wordt ingenomen. En denk nou niet ‘ach het zal zo’n vaart niet lopen’ want drie keer een boete voor niet stoppen en bij de volgende keer is het ‘weg rijbewijs’.
Tot slot een waarneming over het vermeende asociale rijgedrag van de Fransman. Dat klopt maar ten dele. Ja er zijn Fransen die op tweebaanswegen (1 heen en 1 terug) als een roekeloze gek rijden, zich als kamikazes tussen auto’s wringen of als idioten inhalen waar het eigenlijk niet kan, maar er zijn, zeker buiten de steden net zoveel Fransen die denken dat ze nog met een stokbrood in hun eendje op een landweggetje naar hun boerderij aan het rijden zijn zo sloom als ze rijden. Alsof ze het rijgedrag van hun medelandgenoten (de stedelingen meestal) moeten compenseren.
Maar verder is het een heerlijk en interessant land hoor.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 176 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.