Column(295): Mag geen naam hebben

column nr: 295

De inconsequent mens, want wat zijn wij dat: inconsequent tot op het bot. Het weer is onvoorspelbaar zegt men, maar dat valt nog best mee vergeleken bij het gedrag van mensen. Dat is erger dan een windhaan bij variabele wind. Dat lijkt eerder op een ventilator. Waar al die wispelturigheid vandaan komt mag Joost weten.

Kijk maar eens naar wat er gebeurt op het moment dat er ongeremd gereageerd wordt op een nieuwsbericht. Er wordt als een kip zonder kop gereageerd en kennis van zaken is steeds minder aanwezig. De meningen vliegen je al om de oren, terwijl men zich niet eens verdiept in de inhoud van het bericht. En binnen minder dan geen tijd zie je mensen draaien; soms komen ze dan zelfs tegenovergesteld uit of blijken ze het toch eens met de inhoud… bij nader inzien.

Er worden ondertussen hele planken misgeslagen.

Dat is allemaal een gevolg van de laagdrempelige prikkel. Je kunt als snelle lezer twee minuten na het verschijnen van een bericht op internet al uiting geven aan jouw mening. Veilig, niet direct van aangezicht tot aangezicht en vaak ook nog anoniem of onder een schuilnaam. Op facebook en twitter kan dat dan weer niet anoniem, maar wel onder een schuilnaam. Wie is tegenwoordig nog wie je denkt dat hij/zij is? Soms twijfel ik zelfs aan mijzelf.

Hebt u dat nou ook? Dat u denkt Ben ik wel wie ik zeg dat ik ben?

Mij boeit overigens een mening wel, maar niet direct de persoon. Voordeel van ‘niet kennen’ is dat je objectief leest zonder er een gezicht bij te hebben. Dat heb ik jaren gehad bij landelijke kranten als de Volkskrant Vrij Nederland, Parool en NRC. Deze hadden anonieme columnisten: Piet Grijs, Talisman, Frits van Exter, Stoker en Battus. Pas jaren later bleek dat daarachter één en dezelfde persoon achter schuilging. Grappig.

Ook De Schakel had de afgelopen jaren een anonieme schrijver: Paal van de Wip. Ik heb geen idee wie er achter die naam schuilgaat en waar deze allemaal columns schrijft. Dat interesseert mij eerlijk gezegd ook minder. Wat hij tot nu toe schreef, vond ik soms scherp en meestal to the point. Hij/ zij maakte ons weer even attent op bepaalde onderwerpen.

Ken ik de persoon, dan weet ik wie er schrijft en dat geeft een extra plus … of min. Ik ken op deze nieuwssite ook niet iedere schrijvende collega en columnist. Een aantal heb ik nog nooit in levende lijve gezien of gesproken. Dus of iedereen is wie hij / zij claimt te zijn…  Het geldt voor meerdere schrijvers ook. Een pseudoniem, zoals Levi Weemoedt, Willem Elschot, Anna Enquist, Marek van der Jagt. Afijn, er zullen vast meer grote onbekenden zijn. Er komt altijd een dag dat zoiets naar buiten komt.

Ik probeer in de loop der tijd ook wel achter pseudoniemen te komen, maar daar gaat behoorlijk veel tijd overheen, aangezien ik een druk bezet mens ben en blijf. Meestal ben ik 7×16 uur in touw op diverse terreinen. Dat wist u niet? Ook datgene wat ik doe, is kennelijk anoniem voor u. En zo hoort het ook. Het mag geen naam hebben, want waarom zou iedereen van elkaar moeten weten wat hij uitvoert?

Daar hebben we Google en Facebook voor. Wat die allemaal van ons weten…

© Woordkunst op dinsdag 12 november 2019