- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Een column uit december 2013 die getuigt van een vooruitziende blik. Redactie
Zoals zoveel mensen ben ook ik actief op Facebook (en al die andere sociale media, ik heb het er maar druk mee). Via Facebook kreeg ik deze week een bericht van een bevriend dichter, Niels Landstra dat zijn pogingen om het stadsdichterschap in Breda nieuw leven in te blazen nogal moeizaam verliep.
Niels Landstra, op 15 september 2013 nog te bewonderen en te beluisteren op Poëzie in het Park hier in Maassluis, is een begenadigd dichter. Een dichter die het belangrijk vindt dat er in een stad als Breda aan poëzie wordt gedaan. Hij wil dit als stadsdichter vorm geven, desnoods vrijwillig. En toch komt het niet van de grond daar in Breda. De instanties die zich daarmee bezig houden (of juist niet) houden de boot af, willen er niets mee te maken hebben en zelfs de voormalig stadsdichter die het wel ziet zitten, wil een democratisch gekozen stadsdichter en een stichting moet deze verkiezing organiseren. Jammer alleen dat de stichting die dit zou moeten doen niet meer bestaat.
Olaf Douwes Dekker was in 2005 de eerste stadsdichter van Breda. Hij werd opgevolgd door Kees van Meel, die zichzelf in 2012 als stadsdichter heeft ‘opgeheven’ uit gebrek aan financiële en politiek steun vanuit het stadhuis.
Dat brengt me op Maassluis. Maassluis heeft geen stadsdichter. Nooit gehad ook naar mijn weten. En toch zijn ook hier ooit stemmen opgegaan om een stadsdichter te installeren. Ik krijg zelf de vraag weleens of dat niets voor mij zou zijn. Mijn antwoord: Nee.
Niet omdat ik het niet zou kunnen maar omdat ik vind dat een stadsdichter ook moet wonen in de plaats waarvan hij of zij stadsdichter is.
Ik zou het wel heel erg toejuichen als Maassluis een stadsdichter zou krijgen. Iemand die een paar keer per jaar op vraag van bijvoorbeeld het college, een gedicht schrijft naar aanleiding van een speciale gebeurtenis en die daarnaast zich inzet om de poëzie te promoten in Maassluis.
Misschien een idee om in het jaar dat Maassluis 400 jaar bestaat een jaar een stadsdichter aan te stellen. Nogmaals ik stel me niet beschikbaar maar ik wil wel meedenken over hoe dit aan te pakken.
NAWOORD 2022
De genoemde dichter Niels Landstra stond afgelopen zomer 2022 nog in Den Haag in de Posthoorn op het podium, waar ook oud-stadsdichter van Maassluis Jelle Ravestein optrad. Wouter is volgende week voor de 4e keer voorzitter van de jury bij de verkiezing van alweer de 4e stadsdichter(m/v) van Maassluis.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 64 lezers
WIE SCHRIJVEN DE VOLGENDE KEREN?
Gerelateerde Artikelen
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.