Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Het is toch wat die winter. Ik realiseer me dat het nog herfst is, tenminste dat schijnt want bij mij thuis heeft de verwarming nog maar een paar keer heel kort proefgedraaid. Als ik naar buiten kijk, als ik buiten ben, dan ervaar ik het heel anders.

Mijn winterjas die ik uit de opslag heb gehaald, hangt nog altijd werkeloos aan de kapstok. Thermo-ondergoed, Wat is dat? Dikke sokken (toch al geen fan van) die blijven heel fijn achterin de sokkenlade. Wanneer ik nu soms naar buiten ga vraag ik me af of ik geen factor dertig op mijn neus moet smeren.

Nu ben ik groot fan van de zomer en de lente. De warme dagen, de zon, de frisse lucht ’s morgens die een warme dag aankondigt, heerlijk. Tegelijkertijd realiseer ik me dat dit niet normaal is. De aarde warmt op en steeds vaker merken we hier de gevolgen van. In de zomers, die natter worden, maar zeker in de herfst en winter, die warmer worden en vaak meer op voorjaar lijken dan op de gure, natte, nare grijze dagen van weleer.

Natuurlijk mogen we ons gelukkig prijzen (letterlijk en figuurlijk) met deze zachte herfst en waarschijnlijk winter (als we kijken naar de warmste winters van de afgelopen honderd jaar dan waren er 6 van de 10 deze eeuw en de eerste 20 allemaal na 1990). Gelukkig prijzen als het gaat om het gebruik van gas in onze verwarming. Hadden we een strenge herfst (bestaat dat?) gehad gevolgd door een strenge winter dan was het (financiële) leed bij heel veel mensen niet te overzien.

Dat dit een gevolg is van ons menselijk handelen, de uitstoot van CO2, de opwarming van de aarde, het volledig opgebruiken van alle natuurlijke bronnen waardoor onze kinderen een wereld erven die er zeker niet beter voorstaat dan die waar wij (volwassenen) in geboren zij. Dat weten we allemaal heel goed maar of we hier naar handelen?

Er wordt heel hard gewerkt in Egypte aan maatregelen op globaal niveau. Voor iedereen is te hopen dat daar werkelijk iets uit voortkomt. Ondertussen doen wij het met een veel te zachte herfst en waarschijnlijk winter waarin we minder gas verstoken dan normaal. Dat laatste is dan een heel klein lichtpuntje.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 85 lezers


Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!