coolumn nr: 4

Het is nu bijna acht jaar geleden. Ik woonde pas een half jaar in Maassluis. Onze dochter zat in groep 1 van de basisschool en vierde er haar eerste Kerstfeest met de klas… Daar zaten we dan. Ouders, verwachtingsvol kijkend naar de groep kleutertjes voor ons. De meesten in hun mooiste feestkleding. Stropdassen en vlinderstrikjes. Feestjurken en rode wangetjes van opwinding…

Wat zou er komen? Jozef en Maria. Een engel met het blijde nieuws. Het kindje Jezus..Veel schaapjes, een os en een ezel? Vertederd keken de ouders naar hun kroost. Kling klokje Klingeling of Sjok sjok, liep het Ezeltje. Nog even en het zou beginnen. De kindertjes werden netjes opgesteld. De kleuterjuf liep heen en weer. Alles klaar? De muziek klonk.. en de kleuters zongen.
Vier kleine kaarsjes, verlanglichtjes voor Kerst. Zo komt voor jou en mij het kerstfeest dichterbij. Steek ze aan, ze mogen branden gaan. Nu meteen, kaarsje één (..)

Verlanglichtjes… verlanglichtjes!! Wat een briljant woord!
Vier kleine kaarsjes, verlanglichtjes voor Kerst. Zo komt voor jou en mij het kerstfeest dichterbij. Steek ze aan, ze mogen branden gaan. Goed idee, kaarsje twee (..)

Verlanglichtjes… ik zie de kleutertjes. Zo mooi. Mijn ogen schieten vol. Ik kijk om me heen, naar de ouders. Ben ik de enige?
Vier kleine kaarsjes, verlanglichtjes voor Kerst. Zo komt voor jou en mij, het kerstfeest dichterbij.
Volgens mij ben ik niet de enige. Rode wangen. Een verontschuldigende lach en betraande ogen.
Steek ze aan, ze mogen branden gaan. Kijk, ik zie, kaarsje drie (..)

Vier kleine kaarsjes, verlanglichtjes voor Kerst. Zo komt voor jou en mij het kerstfeest dichterbij. Steek ze aan, ze mogen branden gaan. Veel plezier, kaarsje vier (..)

Tranen stromen over mijn wangen. Ik veeg ze niet weg. Ik ben sprakeloos. Het liedje komt uit Trefwoord; de methode voor Godsdienstonderwijs bij ons op school. Wat mooi. Wat een vondst; verlanglichtjes!! Dat is nu precies waar het om te doen is. Zo goed getroffen door Trefwoord. Zo mooi gezongen door deze kinderen van 4-5 jaar oud.
Verlanglichtjes. Het blijft me bij. Is me steeds bij gebleven. Ieder jaar.

Onlangs liep ik samen met mijn lief de Lichtjestocht bij de opname van Kerstfeest in de Stad (EO). Het was koud. We kregen bij aanvang een ‘lichtbol’ in handen, met LED licht, welke we gedurende de wandeling bij ons mochten dragen. Deelnemers werden netjes opgesteld, twee aan twee in een lange stoet. De regie liep heen en weer. We kregen ook instructies. De bol moest soms links en dan weer rechts in de rij gedragen worden, afhankelijk van de camera opstelling voor TV. Soms moest de bol lager. Dan weer wat hoger. We gaven braaf gehoor aan de regie. De meesten dan.

Sommige wandelaars konden zich niet bedwingen, gaven de bal een andere kleur of gooiden de bal de lucht in. Gelach en gestommel. Nu en dan stonden we stil en werd er wat gepraat. Vooral over het doel van de wandeling. Moest je nu serieus kijken en de wandeling in stilte volbrengen of.. mocht het ook wat losser, vrolijk babbelend? En.. waarom liepen we eigenlijk met een ‘lichtbol’? Oh ja, dat was vanwege het thema; Eenzaamheid.

Het was een mooi gezicht. Al dat licht. Het gaf ook best een fijn gevoel. Jammer dat die bol geen warmte gaf. Je zou bijna gaan verlangen naar Kerstmis bij de open haard. Verlangen naar het warme licht. Mijmerend over de toekomst. Verlangend naar goede voornemens voor 2020. Welke  zouden dat kunnen zijn?

Ik steek eens een lichtje op: eenzaamheid. Ja, ik moet eens wat vaker langs bij mijn oude tante. Dan kan ik mijn verhaal bij haar kwijt. Dan vind ik, in haar, een luisterend oor en voel ik me minder eenzaam! Wellicht doet mijn bezoek haar ook goed en snijdt het mes aan twee kanten ; ) Acht jaar verder ben ik nu. Ik denk aan de kleuters van toen. Ze zijn gegroeid. Net als ik. Verlangend naar het warme licht, het èchte licht van Kerstmis.

Vier kleine kaarsjes, verlanglichtjes voor Kerst. Zo komt voor jou en mij het kerstfeest dichterbij. Steek ze aan, ze mogen branden gaan.


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 446 lezers

Editor's Rating

De juiste toon vinden om een positief verhaal over kerst te schrijven. Christel kan zich zo verwonderen over het leven én dat mooi weergeven in haar columns.

Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.

Christel van Berkel

Christel van Berkel

CHRISTEL VAN BERKEL-VERLAAN | Columniste 2 per maand
Chaotische huisvrouw met ADD | Gepassioneerd zangeres en dirigente |
Gezegende vrouw van Arij | Liefdevolle moeder van Siri, Evi & Isaak

6 Reacties

  1. Jan Terlouw
    25 december 2019 at 21:44

    Wie kan mij informatie verstrekken over de gebruikte lichtbollen..

    • 26 december 2019 at 19:16

      De EO want die gaf deze in bruikleen op de avond 8 dec

  2. Aad Rieken
    13 december 2019 at 10:17

    “Verlang-(al/wel)-licht-je!”

    Buiten kijf, dat ik blijf,
    als ik schrijf, kaarsje vijf.

    Wereldleiders hoor eens even,
    ik heb voor U een heel goed plan.
    Straks met Kerst het staakt ’t vuren,
    maak daar nu eens voor eeuwig van!

    Met vriendelijk groet; Wereldlijders!

  3. Marja Gerkema
    12 december 2019 at 20:37

    Mooie column….

  4. Carla Brouwer
    12 december 2019 at 18:12

    Wat een mooie column voor deze tijd, goed gedaan!

  5. Cindy
    12 december 2019 at 17:37

    Prachtig geschreven!