Jongeren

Waar houden ze zich mee bezig? Hoe kijken ze naar de samenleving? Wat zijn hun dromen, hun idealen en hun standpunten ? Wat is hun levensverhaal?  Het idee is om jullie, lezers van Maassluis.nu vanuit een column 1 x per vier weken hierin mee te nemen op zondag. Ik denk dat het veelbelovend is om te luisteren naar jongeren die nog met een frisse blik kijken naar wat volwassenen van het leven gemaakt hebben. Volwassenen die een pad uitstippelen waarvan soms verwacht wordt dat jongeren dat als vanzelfsprekend volgen.  Ik hoop dat ook jullie enthousiasme en nieuwsgierigheid wordt aangeraakt. Jullie reacties zijn meer dan welkom!

column nr: 30

In mijn zondag columns geef ik graag jongeren het woord. Deze keer loopt het anders … ook mijn routine kreeg een drastische wending. Corona heeft heel wat in beweging gebracht waar al zoveel over geschreven en gezegd is. Wat kan ik daar nu nog aan toevoegen? Maar dan zie ik een berichtje voorbij komen: “We gaan alleen hoopgevende columns schrijven.”

Deze oproep brengt mij gelijk in beweging. Ik vraag mezelf af wat hoop betekent? Wat is het waar we in deze situatie op hopen? Hoe is dat te realiseren? Welke hoopvolle boodschap kan ik meegeven?

Wikipedia zegt;

“Hoop is de onzekere verwachting dat een bepaalde gewenste gebeurtenis zal plaatsvinden… hoop kan passief zijn zoals een wens, maar ook actief…

Interessant… corona heeft iets in beweging gebracht waar vanuit we hopen of wensen dat deze beweging snel tot een halt geroepen wordt en onze vertrouwde routine weer opgepakt kan worden…

Maar brengt deze beweging ons alleen wanhoop of stimuleert het ons om actief onze hoop/wens te realiseren die we voor ogen hebben? Wat zien we gebeuren?

Ik lees het artikel… coronacrisis; gevaar en kans.

Voor mij laat het zien dat een crisis 2 kanten op kan. We moeten ergens doorheen en daar kan iets moois uitkomen. Een keerpunt, een wending in ons leven wat de chinezen benoemen als kans. Kortom een verandering die ons uitdaagt.

“Zoals bij elke crisis komen de meer edele en creatieve eigenschappen van mensen naar boven. Er zijn talloze initiatieven van mensen om in deze bijzondere omstandigheden te overleven en – wat nog veel belangrijker is – elkaar te helpen door deze crisis te komen.”

En ja de beweging van wanhoop zien we ook naar boven komen. Wanhoop gekleed in angst, angst voor verlies, onwetendheid, geen controle hebben over… het onbekende…

Wat onze kansen zijn wordt in dit artikel helder uiteengezet.

Door de sociale isolatie die door de crisis ontstaan is, kunnen we tot een veel groter besef komen dat werkelijk geluk alleen maar dankzij onze medemensen ontstaat. We kunnen niet zonder elkaar. Waarom zouden we dan ten koste van anderen willen leven? Waarom zouden we onze persoonlijke, individuele welvaart als hoogste prioriteit in ons leven stellen nu blijkt dat die welvaart geen garantie voor een gelukkig en harmonieus leven is?

Nu we gedwongen thuiszitten, zouden we bij onszelf te rade kunnen gaan en onszelf vragen stellen. Beleef ik werkelijke vreugde aan alle hebbedingetjes, de dure elektronica en het pas gekochte bankstel? Op de keper beschouwd bracht het najagen van al deze dingen ons wellicht eerder leed dan geluk. Was het doel van mijn leven een steeds luxueuzer leven te leiden? Deze crisis kan ons leren dat er andere waarden in het leven zijn.

Ik heb maar enkele punten uit dit artikel belicht.

Het brengt mij in ieder geval in beweging om na te denken… me te verwonderen, vragen te stellen… en breder te kijken. De corona situatie vraagt hierom.

Crisis een keerpunt, een kans… het ligt binnen ons bereik!

Als afsluiting denk ik aan Floortje Dessing. Ze geeft ons nog iets moois mee.

Ze reist veel, zit als het ware niet midden in de maatschappij en heeft daardoor een heldere kijk op de situatie waar we met elkaar doorheen gaan. Ze heeft vele mensen ontmoet die bewust kiezen om afgezonderd te leven. Ze staan dicht bij de natuur en zijn heel zelfvoorzienend.

Onze situatie nu dwingt ons ergens om terug te gaan naar onze kern, we worden op onszelf teruggeworpen. En wanneer we leven in isolement betekent dat ook dat de ruis verdwijnt. De ruis van het jezelf voorbij lopen… er moet zoveel… er zijn zoveel mogelijkheden en opties die we hard achterna lijken te rennen… de gevolgen van het leven in een land van overvloed. Dat valt nu allemaal weg … het is even op de plaats rust.

Een realiteit waar we mee moeten dealen. Simpel zoeken naar het kleinere en accepteren dat het grotere even weg is. Met elkaar een nostalgisch bordspelletje spelen gaan we weer waarderen. 0We gaan terug naar de kern, naar datgene wat we allemaal in ons hebben… We hebben zoveel kracht en kwaliteiten in ons maar dat is een beetje verstopt.

Als we dat een beetje oprakelen… dan komen we een heel eind met z’n allen.

Een hoopvolle boodschap vind ik zelf.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 356 lezers

Patricia van Lingen

Patricia van Lingen

Patricia van Lingen | activiteitenbegeleidster | buurtcentrum De Hooftzaak |
verbinding verwondering inspiratie | Dichteres | Boomredder

3 Reacties

  1. Maria
    22 maart 2020 at 12:14

    Patricia, je laat mensen beseffen dat wij werkelijk EEN zijn en aan de ander moeten denken om HEEL te zijn. 👌❤️

  2. Corry van Helden
    22 maart 2020 at 11:39

    Goed en duidelijk artikel Patricia. We moeten en kunnen ons niet afzonderen van de wereld. We zijn een eenheid in verscheidenheid. Door afzondering kom je er niet. Geen angst hebben en daarvoor in de plaats zelfvertrouwen hebben. Elke crisis biedt ons nieuwe kansen zoals nu samenwerking en er voor elkaar zijn. Belangrijk nu is samenwerking, mededogen en zelfvergetelheid, de enige manier hiervoor. Laten we het dus met zijn allen doen. Succes.

  3. Yvonne
    22 maart 2020 at 09:39

    Prachtig geschreven en o zo waar . Ik kan niet anders zeggen dat je mn hart geraakt hebt . En vetrouwen en hoop hebben op deze hele situatie en niet teveel elkaar gek maken dan helpen we elkaar meer als dat je denkt. Patries je bent een kanjer .