Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Ik ben een fan van “tweede-kans”. We consumeren veel te veel met zijn allen en heel veel spullen verdienen een tweede leven. Zeker op het gebied van kleding kopen we wat af om het een seizoen later weer weg te doen. De zogenaamde fast fashion.
Slechte kwaliteit
Helaas lijkt kleding daar tegenwoordig ook voor gemaakt. De kwaliteit holt achteruit en veel van de goedkopere kleding is dan ook na 1 seizoen “op”. Zo heb ik nog een spijkerbroek van toen ik op de middelbare school zat. Een jaar of 25 geleden. Ik kan je vertellen dat die er, qua kwaliteit, beter aan toe is dan de broek die ik vorig jaar gekocht heb. Zeker de goedkopere merken van bijvoorbeeld de Primark of Shein worden er niet mooier op na een aantal wasbeurten. Al moet ik bekennen dat ook de H&M niet meer is wat het vroeger was. Toegegeven, daar is de nieuwprijs ook naar. Voor een habbekrats heb je een vest, trui of jas. En met die prijzen is het ook niet erg wanneer het maar 1 seizoen meegaat. Toch vind ik dat zonde.
Eigen portemonnee
Om die reden ga ik graag naar kringloopwinkels of struin ik uren op Vinted. Op zoek naar (voornamelijk) kwalitatief betere kleding voor een leuke prijs. Dat ik daarbij bijdraag aan het milieu is mooi meegenomen, maar ik doe het vooral voor mijn eigen portemonnee. Als ik dan een leuke trui of vest van de Primark of H&M voor 1 euro zie, dan neem ik die ook mee. Maar toen ik onlangs bij Rataplan was, kreeg ik bijna een lachstuip. Ik heb zelfs nog rondgekeken of er ergens camera’s hingen. Want het kon niet anders dan dat ik gigantisch in de zeik werd genomen.
Bizar duur
Ik was daar met mijn dochter en zij kwam aan met een vestje aan dat ze wel leuk vond. Toevallig een vestje van de Primark. Het prijskaartje… 8 EURO. Nieuw betaal je ongeveer hetzelfde daar. Een fout geprijsd artikel dacht ik nog. Dat kan. Dus we gingen verder. Ik zag zelf ook een vest. Eenzelfde als die ik op dat moment aan had maar dan in andere kleuren. Mijn exemplaar was van de Zara en had ik via Vinted voor 2 euro gescoord. Het exemplaar bij Rataplan was eveneens van de Primark en daar vroegen ze gewoon 10 euro voor. De vlek aan de voorkant kreeg je er vervolgens gratis bij. Het maakte niet uit wat ik pakte, ik sloeg stijl achterover van de prijzen. Om maar te zwijgen van het aantal vlekken dat ik aantrof.
De rode fiets
Maar de grootste schok moest nog komen. Mijn dochter had namelijk een “reserve” fiets bij opa en oma staan. Een fiets die wij zelf ook tweedehands hadden gekocht. Een rode met versnellingen. De fiets zag er nog prima uit. De banden waren uitstekend. Alleen de versnellingen gingen een beetje moeizaam. In eerste instantie hadden mijn ouders de fiets voor 7,50 euro op Marktplaats en Facebook gezet. Zodat een ander kindje, voor een leuke prijs, een goede fiets kon hebben. Maar niemand reageerde. Ze hebben ook nog gekeken naar het inleveren van de fiets voor gezinnen in armoede. Dat kan bij de ANWB. Nadeel daarvan is dat je de fiets moet brengen. Iets wat geen optie was. Dus na maanden besloten zij de fiets maar naar Rataplan te brengen. Het was dan wel technisch gezien een derdehands fiets maar hij zag er nog heel mooi uit. Daar zou vast een kindje heel gelukkig van worden.
Verkocht
En dat wordt ook iemand. De fiets is namelijk verkocht. Hij stond nog wel in de winkel maar dan met een bon erop. Uit nieuwsgierigheid toch maar even gekeken naar de prijs. Als ik nu zou zeggen dat jullie mogen raden naar de prijs dan durf ik te wedden dat jullie er een euro of vijftig naast zouden zitten. De fiets, die mijn ouders voor 7,50 niet verkocht kregen, is daar namelijk voor 65 euro van eigenaar gewisseld. 65 euro, voor een derdehands fiets! Toegegeven, er was niets mis met de fiets maar serieus? Wat zijn dat voor prijzen. De kringloop was toch altijd leuk voor mensen die minder te besteden hadden? Het waren leuke prijsjes. Met de nadruk op waren.
Vinted it is
Ik weet dat een kringloop een bedrijf is. Dat zij ook de rekeningen moeten betalen. En wanneer die rekeningen omhooggaan, dan moet het geld ergens vandaan komen. Maar de prijzen die ze tegenwoordig vragen zijn echt absurd. Het is een compleet verdienmodel. Voor mij in ieder geval een reden om nog eens extra op Vinted te gaan struinen want daar ben ik, inclusief verzendkosten, goedkoper uit. Dat dat slechter is voor het milieu is dan jammer. De tijd dat de kringloop betaalbaar was, die is duidelijk voorbij!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 310 lezers