Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


De afgelopen tijd zijn er een aantal marathons de revue gepasseerd. Het begon met de veelbesproken dansmarathon op tv, met deelnemers die na 49 uur alleen nog maar zielloos op de automatische piloot konden bewegen, en eindigde op de dag van schrijven met de hardloopmarathon van Rotterdam.

Toen ik besefte dat er weer een columndeadline op de loer lag, maar dat de inspiratie ver te zoeken was, kwam ik tot het inzicht dat het schrijven van een column eigenlijk ook wel lijkt op een marathon. Het is namelijk eigenlijk altijd een soort onafgebroken woordenwaterval waarvan ik aan het einde hoop dat er iets zinnigs uit zal komen. Om het allemaal te bewijzen zal ik gewoon even mijn denkproces doorlopen, zodat iedereen kan zien dat het typen van columns en andere teksten ook een vorm van topsport is.

Klaar voor de start? Af!

Voor de warming-up ga ik allereerst nadenken of ik toevallig iets spraakmakends meegemaakt heb waarmee ik zo’n 500 woorden kan overbruggen. Ik rek en strek door mijn hele geheugen om te zien of er iets uit de archiefkast tevoorschijn komt. De routine leidt mij onder andere langs mappen vol opgeslagen liedteksten die liggen te wachten tot ze mij kunnen verrassen wanneer het nummer weer een keer langskomt en ik plots alles nog mee kan zingen. Om de hoek stuit ik op een nog niet gesorteerde stapel met onnodig onthouden informatie zoals namen die ik op mijn werk langs heb horen komen, de vertrektijd van de metro die ik altijd neem of het weerbericht voor afgelopen donderdag.

Aan het einde van de opwarmingsoefening verzamel ik alle potentiële onderwerpen in mijn rugzak en ga ik op pad naar de startlijn. Ik focus mij op de race die voor mij ligt en ga nog één keer alle opties langs in mijn hoofd. Zal ik het gaan hebben over mijn ervaringen tijdens een lesje body-balance gegeven door een vriendin? Of juist over het bezoek aan De Waker na afloop waar mijn gezelschap om 9 uur ’s avonds aan de soep, thee en gebak ging? Alhoewel, misschien is het wel veel spannender om zo rond Halloween te vertellen over hoe ik onlangs rond half 2 ’s nachts in mijn eentje over een mistige Zuidbuurt fietste, waar plots een taxi recht voor mij stopte op een volledig verlaten brug, die ik moest passeren. Ik begin met typen en hoop dat ik de finish kan bereiken.

Zo rond de 400 woorden kom ik vaak de man met de hamer tegen. Het onderwerp waar ik uiteindelijk voor gegaan ben, lijkt dan plots al volledig uitgeplozen, terwijl ik er het liefst nog 100 woorden extra over zou willen schrijven. Kan ik nog een zijpad bewandelen? Of kan ik beter terug naar af en opnieuw beginnen? Ik zet mijn tanden op elkaar en zet stug door tot het bittere eind.

En dan is het moment daar: de eindstreep is in zicht, dus nu ga ik het afmaken ook. Ik kijk nog één keer achterom naar waar ik begonnen ben en zoek een passende eind. Zo rond ik het onderwerp af en open ik mijn blik voor de volgende race, want voor je het weet klinkt het startschot weer en begint alles weer opnieuw.

Maar eerst is het tijd om even te ontspannen en op zoek te gaan naar nieuwe onderwerpen. We zien elkaar weer bij de volgende ronde.

 


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 103 lezers

Robin Sterrenburg

Robin Sterrenburg

ROBIN STERRENBURG| Marketing & publiciteit bij Stadsgehoorzaal Vlaardingen | Media en Journalistiek, MA | Algemene Cultuurwetenschappen, BA