Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 31

Aan de liefhebbers van spuiten, slikken en snuiven … innemen dus. Hierbij een verzoek aan jullie. Mochten jullie dit nog kunnen of willen lezen. Weet je wat er gebeurt als je langs een pad uit de broek gaat om je shit kwijt te raken, als jouw lichaam zegt: die troep moet eruit?

Dat je als jij niet meer voelt wat je bedoelt een ander bijna de dood injaagt?

Wij hebben net een schat van een hond. Een prachtige Vizsla. Een herplaatser. Keurig opgevoed, 9 maanden oud en al een goede opleiding achter de rug. Keesje een vrouwtje. Nog geen twee weken bij ons. Heerlijk met haar naar het strand, het bos of langs het water.

Niet los, want ze is nogal enthousiast. Alleen als het echt kan.

Dus een speciale lijn gemaakt van 8 meter. Heeft ze toch wat vrijheid.

Op een woensdag waren wij met haar in het Staelduinse bos en liepen er met haar, aangelijnd. Ze deed het hartstikke netjes. Luisterde goed. We genoten ervan. Iedereen leek aan het werk of naar school, dus we hadden het bos voor ons alleen zo ongeveer.

Zoals iedereen misschien wel heeft gezien is het dit jaar een explosie van groei en bloei dus dichtbegroeid. Een jonge hond onderzoekt alles en ja, eet nogal eens wat op ter ontdekking.

Nou, onze hond deed dat dus ook. Alleen naar later bleek had ze pillen opgegeten of een hap aantrekkelijke menselijke ontlasting, waar amfetaminen in zaten. We hebben dat toen niet kunnen constateren. Thuisgekomen kregen we geen contact met haar. En we dachten nog dat ze wel moe zou zijn. Even later, ze was niet van haar plaats geweest,  reageerde zij nergens meer op. Ze stond alleen maar en toen ik haar in haar ogen keek, haar kop omhoog deed, zag ik twee hele grote zwarte pupillen. Ze kwijlde. Ze liep ongecontroleerd. Reageerde nergens op.

Naar de dierenkliniek in Maasland. Het werd steeds erger. Daar constateerden ze inderdaad dat het amfetaminen waren die ze binnen had gekregen. Dat arme beest. Gedesoriënteerd, gespannen, 40 graden warm en een hartslag van 180. Kalmeringsinjecties en veel natte koude handdoeken om haar te koelen.

Een liter vocht via infuus om die troep kwijt te raken en een grote dosis vloeibare ‘Norrit’ om die troep te binden. Het heeft van 11.00 uur in de ochtend tot 04.30 uur in de nacht geduurd eer dat het normaliseerde. Ze zat en knikte, nam alles en niets waar. Prikkelvrij zat ze nog te knikken en zag of hoorde niets. Verwezen was ze. Tot diep in de nacht. Om 04.45 uur hebben we haar uitgelaten en ze leek eindelijk weer meer normaal te reageren en dat was een enorme opluchting en blijdschap. Eindelijk.

We hebben voor haar leven gevreesd.

Dus spuiter, slikker, snuiver, als je uit de broek moet,  je shit kwijt moet, loop dan tien meter van je padje en gooi je pillen, ampullen of wat voor ziekmakende troep dan ook niet zomaar neer.

Laat andermans leven heel. Jullie veroorzaken veel leed op deze manier.

Jaarlijks zeker 3 honden die zo bij een dierenkliniek terechtkomen, en dit is maar één dierenkliniek, arts.  Hondenbezitters en ouders (want, bijvoorbeeld gekleurde pillen zijn aantrekkelijk) wees op uw hoede. Het kan overal gebeuren. In een park, straat, steeg, naast een auto, noem het maar. Waar de nood maar hoog is.

Met Keesje gaat het inmiddels goed, na 16 uur was ze er weer beter aan. We  danken de dierenarts en assistente van De Delta Dierenkliniek  in Maasland.


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 287 lezers

Els Warnaar

Els Warnaar

ELISABETH WARNAAR | 2018 -2020 vaste columnist, daarna ad hoc | Art is't | Dame of Nature | , Dichter, Fotograaf | Workshops Botanische Kunst | Boomredder |
www.elswarnaar.nl