Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


Sinterklaas is weer in ons land. Dat is extra bijzonder gezien zijn hoge leeftijd en de huidige situatie in Spanje. Ook daar waart het C-virus rond en ook de Pieten werden getroffen. Ze mochten de deur niet meer uit. Ze mochten hun gezicht niet meer laten zien en moesten in quarantaine… maar toch weten de Pieten ons altijd weer te verrassen… Surprise!

Over surprises gesproken. Ook die tijd is weer aangebroken. Ik weet nog goed hoe dat ging toen onze oudste dochter haar 1e surprise zou gaan maken. Ze was 8 jaar en zat in groep 5. De kinderen hadden lootjes getrokken. Die middag kwam ze thuis met een ietwat bedrukt gezicht; ‘Mama, ik hoopte op een meisje, want dat is makkelijker, maar nu heb ik een jongen! Dat is saai. Ik weet écht niet wat ik voor hem moet maken’.

‘Ach kom, probeerde ik. Dat zal toch wel meevallen? Wat weet je allemaal van Jantje. Wat doet hij? Wat zijn zijn hobbies?’

‘Nou, niks. Het is een jongen. Gewoon net als de rest. Hij zit op voetbal. Dat is alles. Maar ik wil geen voetbal maken, of een voetbalveld of voetbalschoen,’

‘En wat weet je nog meer van hem? Nog iets bijzonders meegemaakt?’

‘Nou, niks. Alleen dat hij van voetbal houdt. En… ja… het is wel zo dat Jan naar het ziekenhuis moest. Want hij moest geopereerd worden en toen is hij zijn blinde darm kwijt geraakt.’

Mijn man en ik kijken elkaar aan. Over de tafel heen. Een ondeugende twinkel in zijn ogen en we proesten het uit!

‘Oh, maar dan weet Sint wat hij hem moet geven; een nieuwe blinde darm natuurlijk! Dan nemen we een panty en die ‘stuffen’ we vol. Dan leggen we die in een kronkel in een doos. Zonnebrilletje op, blindenstok erbij. Et Voilá… een nieuwe blinde darm voor Jantje!’

Mijn dochter slaakt een kreet: ‘Nee papa, dat kunnen we écht niet doen hoor. Het was heel erg.. want hij moest écht geopereerd worden want die blinde darm moest er uit. En Jan was daar heel verdrietig om!’

‘Ja, precies. Dat ís natuurlijk ook heel verdrietig,’ hoor ik mijn man zeggen: ‘want je darm kwijtraken is niet niks. Daarom wil Sint hem graag helpen met een nieuwe, blinde darm… dat is toch lief van Sint!!’

De verwarring is compleet. Ik lig helemaal onder de tafel van het lachen.

‘Sint zat eens te denken wat hij jou zou schenken,’ ging mijn man onverstoorbaar verder: ‘want Jantje, jij hebt veel verdriet. Dat hoorde Sinterklaas van Piet. Jij bent je darm kwijt geraakt. Daarom heeft Sint iets moois voor jou gemaakt. Dan kun je weer compleet door het leven, en hij wil je nóg iets geven. Dus grabbel nu maar met je arm, lekker diep in die blinde darm.’

‘Nee, mama. Dat kunnen we ;echt niet doen!’, gilt mijn dochter uit: ‘Ik wil gewoon een voetbal.’ (..)

Dit jaar kwam ons zoontje thuis. Hij is 9 jaar en zit in groep 6. ‘Mama, ik heb Kees getrokken en op zijn lootje staat bij hobbies ‘de Efteling’. Dus dan kunnen we wel een attractie maken.. bijvoorbeeld de Fata Morgana, Raveleijn of Symbolica’.

‘Ja,’ zegt mijn man: ” Goed idee. Dan maken we dat. Maar… Keesje is natuurlijk niet gevaccineerd. Dus voordat hij in die attractie gaat kijken moet hij nog wel even ‘Testen voor Toegang’. Dan stoppen we er zo’n zelftest bij.’ (..)

‘Nee!!’ hoor ik mijn zoontje roepen.. ‘dat kunnen we ‘écht niet doen!’

Ik lig alweer onder de tafel van het lachen.

Lang leve Sinterklaas en de Pieten. Dat is weer ouderwets genieten 🙂


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 275 lezers

Christel van Berkel

Christel van Berkel

CHRISTEL VAN BERKEL-VERLAAN | Columniste 2 per maand
Chaotische huisvrouw met ADD | Gepassioneerd zangeres en dirigente |
Gezegende vrouw van Arij | Liefdevolle moeder van Siri, Evi & Isaak