Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Ik doe het hier eigenlijk nooit maar vandaag maak ik een uitzondering. Ik ga hier een boek bespreken en promoten. En niet zomaar een boek. Geen poëzie dit keer, ik hoor de mensen die mij een beetje kennen al denken: “Wat, geen poëzie? , en ook geen roman of boek over een of ander interessant onderwerp, nee vandaag wil ik het hebben over het boek ‘Vandaag houd ik mijn spreekbeurt over de anaconda’.

Huh?! hoor ik je denken. Ja het betreft hier een kinderboek, of eigenlijk is het zoveel meer dan een kinderboek. Het is één van de meest creatieve, fantasierijke en geweldige boeken die ik in een lange tijd gelezen heb. ‘Vandaag houd ik mijn spreekbeurt over de anaconda’ is geschreven door Bibi Dumon Tak en voorzien van hele fijne tekeningen van Annemarie van Haeringen. Het boek kreeg eerder dit jaar, geheel terecht, de Woutertje Pieterse prijs voor het beste kinderboek.

Maar zoals gezegd, het is zoveel meer dan een kinderboek. In dit boek staan spreekbeurten van dieren over andere dieren. En die spreekbeurten zijn soms hilarisch, bijna altijd heel grappig, serieus en ook heel informatief. Je geniet van de schrijfstijl van Dumon Tak en je leert ook nog van alles over dieren. Over poetsvissen bijvoorbeeld of over de varaan, de coyote, de helmleguaan maar ook over huis- tuin- en keukendieren als het konijn, de kwal, de kat en het konijn.

Voor iedere ouder die moeite heeft om zijn of haar kinderen aan het lezen te krijgen, schaf aan dit boek, of leen het bij de bibliotheek en voor je het weet trekken ze het uit je handen voordat je het zelf gelezen hebt. Ik denk dat gewoon wat korte stukjes voorlezen aan een onwillig lezend kind al genoeg is om ze nieuwsgierig te krijgen, Veel succes maar vooral heel veel plezier met het lezen of voorlezen.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 117 lezers



Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

1 Reactie

  1. M.de J0ng
    31 mei 2023 at 15:14

    Mijn spreekbeurt:

    Ik denk, dat Frankrijk qua problematiek zo’n tien tot vijftien jaar op ons voorloopt. Duitsland op zijn beurt liep zo’n vijftien jaar achter op ons, maar hebben die achterstand sinds 2015 met rasse schreden ingelopen.

    Dus kijk naar Frankrijk en je weet wat ons te wachten staat. Je ziet ook, dat de bevolking langzaam maar zeker immigratiekritischer wordt maar het is mijns inziens ’too little, too late’. Dit is niet meer oplosbaar. Niet voor niets vertrekken Joodse Fransen massaal – bijvoorbeeld naar Hongarije.

    De tweede generatie al van de totaal mislukte integratie veroorzaakt door het blinde, halsstarrige, eigenwijze, nooit hun ongelijk willen toegevende, elitaire, wij weten wat goed voor u is denkende en gehersenspoelde D66 tuig.

    Vraag maar eens aan onze lakse politici wat ze concreet gaan doen aan de veiligheid en leefbaarheid op straat, en vraag ze ook of ze denken dat de veiligheid en de leefbaarheid gaan toenemen of nog verder gaan afnemen in de toekomst. Er moet iets gebeuren maar niemand heeft een oplossing paraat.