Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Ik kom hem bij toeval weer eens tegen in het stadshart en kan hem niet ontlopen. Hij groet en zegt: “Heb je gehoord dat het bewijs geleverd is?”
“Ik zou niet weten waarover je het hebt…”
“Het bewijs dat het allemaal één groot complot is!”
“Nee daar weet ik niks van, vertel.”
“Ik kwam vorige week Jan tegen. Hij was op een verjaardag geweest bij zijn nicht. Die nicht vertelde dat haar buurman een app-je had gekregen waarin een link stond naar een YouTube filmpje van een voormalige professor die preciés weet hoe het zit. Die buurman heeft het filmpje bekeken en gezegd dat die prof goed uitlegt dat het een complot is. En ik zweer op mijn moeders graf dat Jan nooit liegt! Meer bewijs is er niet nodig, toch?”
Hij kijkt mij aan met een blik van waag-het-eens-aan-mijn woorden-te-twijfelen. Toch doe ik een poging:
“Weet jij, dat ze hebben onderzocht hoe het zit met de geestelijke toestand van de Nederlandse burger onder de huidige omstandigheden? Weet je dat ons IQ een aantal punten omlaag gaat als we langdurig onder stress staan?”
Hij kijkt meewarig: “Wie zijn die ze van jou dan wel helemaal?”
“Wetenschappelijke onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam. Zij hebben een representatieve steekproef gedaan. En die hebben ze iedere twee weken herhaald de afgelopen twee maanden. Steeds met hetzelfde resultaat.”
Hij reageert schamper: “Ga toch weg! Heb je niet door dat die gasten allemaal onderzoeken en resultaten verzinnen? Je moet die gasten niet klakkeloos napraten! Wat is er met jouw IQ aan de hand man, noem jij dát bewijs?”
“Ja, ik vind dat bewijs genoeg.”
Hij gaat nu echt los: “Ik vind jou wel erg naïef zeg. Wat val jij mij tegen! Je moet zelf op onderzoek uitgaan. Heb jij dat al eens gedaan? Google jij wel eens? Ken jij iemand die jou wel eens ‘echt’ bewijs geeft? Kijk jij dan kritisch naar wat die persoon zegt? Controleer jij dat dan nooit? Man, man. Op jouw oordeel hoef ik voortaan niet meer te wachten … pffff!”
Ik trek een onschuldig gezicht en antwoord: “Misschien heb je daar wel gelijk in. Het is niet goed om af te gaan op uitspraken van anderen. Ik beken dat ik geen nader onderzoek deed. Wie weet hoeveel complotten er zijn. Zeker heel veel, hé?”
Triomfantelijk zegt hij: “Ja het zijn er heel veel. Let maar op, Ik heb gelijk. Binnenkort zul jij het ook zien!”
Hij kijkt tevreden en vertrekt met de woorden: “Ik hoor en zie je wel binnenkort. Als ze tenminste niet heel de horeca ineens weer dichtgooien. Dat is namelijk nog zo een complot. Tegen de horeca!”
Ik steek mijn hand op en vervolg mijn weg.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 301 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.