Column(317): Zeker zijn van een betaalbare woning

column nr: 317

Als iemand in zeven jaar meer dan 300 columns aan (gedoe in) zijn woonplaats wijdt, kun je moeilijk beweren dat hij een hekel heeft aan zijn stad. Het wordt pas gevaarlijk, als hij erover gaat zwijgen…

Veel van mijn columns raken aan de gang van zaken van gemeentewege die opvallen. Ik ben daarbij toeschouwer, een waarnemer – regelmatig een betweter – en omdat ik een redelijk oog heb voor scheve zaken, kun je die observaties hier lezen. Niet iedereen hoeft en zal het altijd met mij eens zijn.

Gelukkig kunnen velen nog kritisch zelf denken. Alhoewel, velen? …

Ik ben qua politiek sowieso niet voor een van de heersende ideologieën. Voor mij geldt geen enkel isme. Socialisme, noch liberalisme, noch enige ander stroming heeft mijn steun. Eens in de zoveel jaar moet ik weliswaar stemmen, maar ik stem vrijwel nooit voor de heersende blaat-partijen. Ze beloven maar maken het nooit waar. En altijd met het droge excuus ‘dat ze moesten polderen om een coalitie te kunnen vormen’. Dat het allemaal flauwekul is, wordt ook bewezen op lokaal niveau. Het gaat mij niet om de stuk voor stuk aardige mensen, maar om de persoon in zijn officiële rol.

De coalitie maakt de beloftes niet waar, ondanks dat ze het zo goed met elkaar kunnen vinden en een meerderheid hebben.

Neem nu CDA dat zich al vanaf 2014 profileert als dé partij voor veilig verkeer en voor de fietser. Ze hebben al die tijd een wethouder die het zou moeten waarmaken. Ik zie af en toe twee mannetjes tegels omruilen en wat zand eronder schuiven, maar die fietspaden… afijn u weet het zelf vast nog beter dan ik.

PvdA heeft al sinds jaar en dag een wethouder die het bouwen in de portefeuille heeft. Expertise genoeg zou je denken. De huidige heeft tijd zat om selfies te maken bij bouwplaatsen, bij eerste palen en contract ondertekeningen, waarover hij zelf uitgebreid rapporteert op facebook. Zo gaat er best wat tijd zitten in die persoonlijke PR. Let je even niet op, gaat het faliekant mis. Voor je het weet, blijkt er een project-ontwikkelaar die zich niet houdt aan de afspraken. Gelukkig kan hij de gepikeerde spelen. Gokje: de gemeente heeft geen poot om op te staan.

Het partijmotto “Zeker zijn van een betaalbare woning” kan in de prullenbak.

CDA leverde ook een wethouder om het sociale domein op orde te houden. Houden? Wel nu, het is een flinke opgave om het een beetje op de rails te krijgen. Jeugdzorg en WMO zijn zeker financieel maar ook organisatorisch een drama. De beerput van VeiligThuis, Jeugdbescherming en VraagRaak moet binnenkort maar eens worden geopend in plaats van steeds weer afgedekt met een deksel.

Het blijkt straks de doos van Pandora…

De VVD versleet al één wethouder en de huidige is opgezadeld met budgetproblemen die voorlopig niet worden recht gebreid. Corona, de recessie en allerlei miscalculaties drijven hem tot het uiterste om de gemeentegelden in de hand te houden.

Ga er dus maar vanuit dat die sportzaal en dat geluidscherm op de lange baan worden geschoven.

Hoe zit het dan met de rol van de burgemeester? Hij heeft genoeg argumenten om zijn handen in onschuld te wassen. Weinig inbraken en ongelukken door het vele thuiswerken, toerisme op een laag pitje want we mogen en kunnen bijna niets in de anderhalve meter maatschappij. Er is momenteel een noodverordening en straks mogelijk nog een verstrekkende wetswijziging, maar ‘die heeft hij slechts opgelegd gekregen’.

En als er dan iets onaangenaams nodig blijkt straks, is dat door die regelgeving opgelegd.

De gemeenteraad kabbelt zoals altijd voort. Doet bij diverse plannen en voorstellen de eigen plas eroverheen en is dan al snel tevreden met een halve toezegging. Of het nu coalitie of oppositie is: ze pikken in mijn ogen veel te veel. Ik hoor nog de echo van toenmalige raadsfractieleden – de huidige wethouders – over diverse probleemdossiers: “We moeten leren van het verleden, maar nu niet te lang stil blijven staan bij dit dossier. We kijken vooruit!”

Dat leermomentje is nog vluchtiger dan een verkiezingsbelofte.

Af en toe vraagt iemand “Wethouder wat doet u als straks factor x anders uitpakt?” De reactie van de inmiddels ex-wethouder lijkt rechtstreeks afkomstig van Rutte (die visieloos weigert ‘vergezichten’ te verkennen). De wethouder antwoordde: “Ik doe niet aan wat-als”. En de hele raad pikte het nog ook. Ik weet uit mijn vroegere praktijk van projectmanager en kwaliteitsmanager dat daarmee elke vorm van risk management getorpedeerd is. De gemeenteraad echter trapt er in. Ze gaan over tot de orde van de dag, want zo gaat men in deze stad om met misstappen: Foei toch, niet meer doen, hoor!

Ik loop alvast warm voor het melden van de volgend misstap. Hopelijk moet ik erg lang wachten.

PS

Mocht je de eerste alinea al vergeten zijn: ik heb het beste voor met deze stad. Je ziet het als je het doorhebt.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗