Column(32): De Koningin is dood, leve de Koning

Esther heeft heel andere dingen aan haar hoofd, waarvoor wij haar sterkte wensen. Marijke vervangt haar deze ronde.

Redactie

column: 32

De dag na Kerstmis is ons hondje Bo overleden. Ze zou in januari 14 jaar worden. Helaas heeft ze dat niet gehaald. Omdat ze zo oud was, hadden Jerry en ik er al eens over gesproken, wat we zouden doen als het zo ver was. We wilden wel een hondje “redden” uit een situatie, waar het niet fijn is voor een hondje.

In zo’n geval kom je al gauw op de site ikzoekbaas.nl. Die wordt ondersteund door de dierenbescherming.

Er staan veel grote vechthonden op, die lang in zo’n asiel verblijven. Ze hebben wel kleinere hondjes, maar in mindere mate. Ik heb een paar asiels opgebeld. Het blijkt dat die hondjes er ook vaak zijn vanwege gedragsproblemen. De een bijt, de ander heeft verlatingsangst en kan niet alleen thuis blijven.

De volgende site, waar ik kijk, is verhuisdieren.nl. Dat is een soort Funda voor hondjes. Allerlei soorten hondjes die uit landen zoals Griekenland, Portugal, Italië en Polen gehaald worden. Lieve Nederlandse vrijwilligers die in die landen wonen halen die hondjes van straat. Ze worden gevonden in een doos, in het riool, bij het vuilnis enzovoort. De hondjes kunnen daar een beetje bijkomen en opknappen.

Er zijn veel stichtingen in Nederland die op die manier werken. En dit soort stichtingen staan op die site. Ik zie er veel leuke hondjes op staan. Soms hele lelijke mormels, maar dat is niet erg! Die stichtingen worden niet bij naam genoemd. Ik kan goed googelen, dus ik vind er veel bij naam en toenaam. Ik heb liever direct contact met hen, dan dat ik via die site moet onderhandelen. Weer gereageerd op een paar hondjes. Vaak krijg je eerst een intake gesprek. Geeft niet, kom maar op. Wat ze dan allemaal van je willen weten, ze vragen het hemd van je lijf.

Met mijn verstand begrijp ik dat ze niet over 1 nacht ijs gaan. Het kan namelijk niet zo zijn, dat als die mensen zoveel werk verzetten voor zo’n hondje, jij na 2 weken zegt: – ik vind het toch niet zo’n leuk hondje.

Gevoelsmatig benauwt het me wel.

Als mijn hele doopceel gelicht is, hoor ik de volgende dag: -we hebben iemand anders gekozen!

Ik zie een paar hondjes, die ik leuk vind, maar waar ik de naam van de stichting niet kan achterhalen. Als je toch verder wilt gaan, moet je eerst een bedrag doneren, daarna legt de site contact met de betreffende stichting.

Dat doe ik allemaal netjes, weer een intake gesprek, we zijn weer niet uitgekozen. Er waren nog 40 andere gegadigden.

Ik vind een organisatie Stichting Hulp en Herplaatsing Huisdieren. Zij bekommeren zich om beagle hondjes. Deze hondjes zijn in een laboratorium geboren. Ze zijn nog nooit buiten geweest en als ze 1 jaar zijn, worden ze afgeschaft als proefdier. De SHHH zorgt ervoor dat die hondjes bij particulieren geplaatst worden. Intake gesprek, ontmoetingsdag enzovoort. Maar er zijn wachtlijsten.

Langzaamaan ontstaat het idee, dat ik gewoon een puppy moet kopen bij een fokker. Ik struin internet af, naar wat voor hondje dan leuk zou zijn? Klein, kortharig, een beetje pittig bijvoorbeeld een Cairn terriër, of een Lakeland terriër. Prijzen vanaf 1200 Euro.

Puppyplaats! Iedereen in mijn omgeving: Nee!!! Geen puppyplaats!!! Dat zijn allemaal broodfokkers.

Op een of andere manier lukt het mij om de broodfokkers te ontmaskeren.

Maar de twijfel overheerst. Misschien moet ik mijn leven anders gaan inrichten. Een leven zonder hondje. Dan moet ik zelf argumenten gaan bedenken om er op uit te trekken. Woensdagavond kijk ik weer op Puppyplaats, met de moed der wanhoop. Advertentie: 6 beagle pups te koop! Ik doe mijn onderzoekswerk, ik vind nergens symptomen van broodfok. Ik tik de advertentie aan, binnen een kwartier krijg ik antwoord. Allemaal foto’s en filmpjes van puppies! En van vader en moeder beagle.

Jerry!!! Ik heb wat gevonden!

Zaterdags gaan we op pad om Stanley op te halen.

Soms moet je een beetje vertrouwen hebben, want het kan ook wel eens goed gaan.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗