column nr: 32

Of ik iets positiefs wil schrijven over Maassluis!

Als ik een stukje schrijf dan schijnen er op Facebook van Maassluis.nu zowel positieve als negatieve reacties te komen. Prima, leuk, goed dat dat kan. Ik bedoel, ik mag schrijven zonder dat ik iemand persoonlijk bij naam noem en/of beledig enzovoort. Een lezer mag dus op mijn schrijven reageren door te zeggen wat hij of zij van mijn stukjes vindt of van mij vindt. Dat laatste is dan wel persoonlijk maar alla. Lees ik dat…nee.

Ik kan maatschappelijk kritisch schrijven zoals over “Het joodse keppeltje” of lokaal kritisch zoals “Ervaar Maassluis, als je het vinden kunt”. Maar ook alledaagse humoristische anekdotes zoals “Da ware gewoon lieverds”. In alles heb ik plezier.

Er zijn vriendinnen die soms een foto sturen met opmerkingen van mensen over mijn stukjes op Facebook. Zowel positief als negatief. Laatst was er iemand die mij een “bewolkte scribent” vond. Nou moest ik dat laatste woord wel even opzoeken…en het geheel vertalen naar iets zinnigs.

Tja Facebook, ik heb wel een account maar dat heb ik nodig om zo nu en dan iets te “posten” voor een bewonerscommissie. Voor de rest doe ik er totaal niets mee, vind ik het een grote ergernis. Als je dan ergens bent, vinden mensen het nodig een foto of filmpje te maken waar dan die kop van mij op staat om het dan vervolgens op Facebook te plaatsen. Dus dan moet ik naar iemand toe stappen om de dwaze vraag te stellen: “Eh sorry, maar ga je dit op Facebook plaatsen?”. Dan kijkt de bewuste persoon mij aan of ik van een andere planeet kom en antwoordt dan: “Ja, tuurlijk, leuk toch?”. Dan moet ik uitleggen dat ik dat niet wil en kruipt de bewuste persoon even in zijn of haar schulp want ja, het kan niet voorzien in zijn of haar verslaving. Schijnt er ook nog Instagram en Pinterest te zijn, dan maar niet spreken over Vloggers, Bloggers. Allen media waar iedereen ongegeneerd zijn of haar privé momenten deelt. Er wordt getweet en geretweet, zelfs de meest narcistische leiders op de wereld gooien de grootste onzin de wereld in om vooral “erbij te horen”. Nou dan hoor ik maar niet “erbij”.

Maar het grappige is wel dat ik een verjaardagswens krijg via de app omdat blijkbaar op mijn Facebook mijn geboortedatum staat. Nou, dat is dus lekker “fake news”, het gaat niemand wat aan wanneer ik jarig ben, simpel, dus ga ik dat zeker niet “delen”.

Afijn, na de vertaling riep ik dus naar mijn Arie: “Iemand op Facebook vindt mij een bewolkte scribent”. Waarop Arie antwoordde: “ Dat je wie bent..?”
Ik riep nog een keer: “Bewolkte scribent”. Eindelijk hoorde hij het goed en antwoordde: “hier in Slamuis?”
Ik bevestigde zijn vraag met ja waarop Arie zei: “Pfff krijgen we hier ook Baudet taferelen, zeker eentje van de politiek?”.

Maar dus dan toch desalniettemin, als bewolkte scribent ga ik iets positiefs schrijven over Maassluis.

Alleen voor deze keer want als we alleen maar gaan benoemen wat er goed gaat dan gebeurt er geen ene moer meer aan die zaken die niet goed gaan in ons Slamuis. Dan gaan we nog meer klagen over de afstand tussen politiek/ambtenarij en de burger, want laten we welzijn welke partij is zichtbaar en aanspreekbaar voor de Slamuizers.
Welke wethouder of ambtenaar is goed benaderbaar voor de Slamuizers? In verkiezingstijd zien we ze allen ten strijde gaan om zieltjes te winnen; daarna wordt het bij sommige partijen verdraaide stil.

Ondertussen heb ik behoorlijk wat ervaring opgedaan, voor mij staat dus nu helder op mijn netvlies wie goed te benaderen is en je serieus neemt als burger.

Dus laten we vooral kanttekeningen plaatsen bij zaken waar u en ik ons als burger, in Maassluis of landelijk, achter de oren krabben! Ik bedoel laten we vooral kritisch blijven in een gemeente zoals Maassluis waar na 20 maanden nog steeds geen zebrapad is aangebracht op de Albert Schweitzerdreef. Met gekromde tenen het stuk gelezen… dus blackspots ontstaan nadat er doden zijn gevallen of meerdere ongelukken? Te gek voor woorden… is er niet een spreekwoord “voorkomen is beter dan genezen?”

Gut doe ik het weer, een bewolkte scribent zijn…

Afijn, iets positiefs om af te sluiten speciaal voor die lezers die mijn prikken niet waarderen, en om hen met een goed gevoel het weekeind in te laten gaan.

Als er dan één onderwerp is dat ik als positief ervaar, dan is het de samenwerking van de Bewonerscommissie de Vliet (waarvan ik bijzonder bestuurslid ben) met Maasdelta en Gemeente Maassluis. Van sloop tot nieuwbouw, gesprekken en wensen van ouderen, tot het betrekken van de BC de Vliet bij praktische aan te brengen zaken in de nieuwbouw. Het is allemaal mogelijk. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad maar we hebben elkaar gevonden in de positieve zin.

Complimenten voor Maasdelta en de Gemeente Maassluis.

Vooral zo doorgaan!


 

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx | Zaterdagcolumnist (2 wekelijks) | 8/2015 - 2/ 2020

2 Reacties

  1. Van Assen
    14 september 2019 at 13:31

    Ik kan van je stukjes genieten hóór.
    En kijkt er naar uit.
    Gaat zó dóór. Groetjes A van Assen.

  2. H.B. Weeda
    14 september 2019 at 10:39

    Weer een heel leuk stukje over en door een Maassluise ga zo door dan maar een bewolkte scribent ook ik moest het opzoeken hahaha