Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

column nr: 320

In het informatietijdperk waarin wij leven doet zich een merkwaardig verschijnsel voor: we raken steeds slechter geïnformeerd en de kritische grondhouding met een gezond verstand is omgeslagen in klakkeloos na-papegaaien en argwaan.

Informatie is kennis die wordt toegevoegd aan wat je tot dan niet wist. Daarna is het bestaande kennis. Laten we ons nog wel goed informeren? Nemen we niet te vaak zaken voor feiten aan zonder dat we dat weten.

Argwaan en complottheorieën zien we de laatste twintig jaar steeds meer optreden. Het is dan de kunst om voldoende feiten te kennen om dat te onderbouwen. Daar gaat het echter mis:  ‘velen hebben al op de share-knop gedrukt zonder te controleren waarover een artikel gaat.’ Of men leest alleen de kop of de inleidende zin.

Waar komt die naïeve oppervlakkigheid vandaan?

Toen de race om als eerste op de maan te zijn begon, had men behoefte aan rekenkracht. Texas Instruments maakte krachtige handrekenmachines voor snelle wiskundige berekeningen. Begin jaren zeventig deden deze machientjes hun intrede in het vervolgonderwijs. Leerlingen hoefden zich niet meer uitgebreid te bekwamen in het rekenen uit het hoofd en op papier. Daarmee ontstond de eerste generatie matige rekenaars.

Eind jaren zeventig werd het in het vervolgonderwijs, beroepsonderwijs en de hoge scholen gebruikelijk om examenvragen te vereenvoudigen door multiple choice vragen. De student kan gokken of herkennen, maar hoeft geen eigen kennis te verwoorden. Daarmee ontstond een generatie die minder makkelijk een samenhangend compact compleet verhaal kan brengen.

In de jaren tachtig kwam de PC met zijn tekstverwerkers (Wordperfect en later Word) met spellingcontrole. Taalkennis verdween naar de achtergrond evenals het met de hand schrijven.

In de jaren negentig kwam mobiele telefonie op gang en verleerde de mens het onthouden van telefoonnummers. ‘Dat zoeken we even op’ werd een dagelijks gewoonte. De agenda en de wekker werden gedigitaliseerd. Afspraken onthoudt men niet meer zelf.

Sinds de jaren nul van de 21e eeuw kan iedereen het internet raadplegen om iets op te zoeken. Weten hoe je kennis kunt opzoeken zonder die kennis bezitten – laat staan te onthouden – zorgde voor verdere vervlakking.

Sinds de jaren tien hoeft de mens niet meer zijn geografische kennis op peil te houden. TomTom en zijn kornuiten leiden ons naar de bestemming in ‘God mag weten waar het ligt’. Inmiddels worden allerlei zaken via digitale technieken aan elkaar gekoppeld. Van muziek en video tot volmeldingen van afvalbakken en OV rit afboekingen.

Ziedaar de verborgen degeneratie van de mensheid. Nog maar een ‘handjevol’ mensen snapt en weet vanuit feitelijke kennis.

Eigenlijk helemaal niet gek dus al die argwaan en complottheorieën, want wat de boer niet kent dat vreet ie niet.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 254 lezers

 


Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

2 Reacties

  1. Jeannette van Altena
    23 juli 2020 at 19:45

    Gezonde argwaan kan geen kwaad en complottheorieën? Gelukkig ben ik nu op een leeftijd waardoor ik die genoemde fases herken en gewend ben vooral niet te vertrouwen op al die headlines maar zelf op zoek te gaan naar “de waarheid”. Daarom vind ik de term complottheorie te makkelijk gebruikt. Er is niet één waarheid maar verschillende theorieën, het is maar net hoe je denkt, het blijft een interessante discussie.