Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Ik wist dat die dag eraan zat te komen. Nu is de kogel door de kerk. Wij zijn officieel oud verklaard. Althans zo interpreteer ik de woorden van vrouwlief.
Zij begon afgelopen weekeinde vanuit het niets er ineens over: “Hebben wij onze zaakjes wel goed geregeld? Misschien gaan we morgen wel dood, we zijn tenslotte al op leeftijd.”
Ik heb er een gloeiende hekel aan als mensen over leeftijd beginnen. Trouwens er is continu leef tijd, want leef tijd is er zolang je leeft, maar dat terzijde.
Dat we “morgen dood” gaan geeft ons ruimte voor vandaag. Het leven is nu eenmaal eindig.
“De zaakjes op orde” of niet, dat is maar net waar je naar kijkt. Als gepensioneerden hebben wij niet zoveel verplichtingen, we hebben een goed beeld van onze financiële mogelijkheden en beperkingen.
Onze gezondheid is er zolang het mag duren. Mocht dat fout gaan dan kunnen we altijd besluiten eruit te stappen.
We hebben geen bijzondere wensen, nu nog geen echte beperkingen. We zijn wat dat betreft gezegend, maar het kan natuurlijk fout gaan met één van ons twee. Op dat moment moet de ander wel alles weten over ons reilen en zeilen.
Aangezien vrouwlief ons maandelijks inkomen beheert, moet zij maar eens op papier zetten wat, hoe en wanneer, want dat gaat al jaren buiten mij om.
Anderzijds zorg ik ieder jaar voor een actuele begroting voor onze vaste lasten en voor een schema voor de betaalmomenten in het jaar. Ik zal dat dan ook maar eens overzichtelijk aan het papier toevertrouwen.
Nu ik zo erover schrijf, besef ik ineens dat we allebei best veel via internet doen en dus hebben we wel wat emailadressen en accounts die we op een lijstje moeten zetten. Adressen van familie en vrienden staan her en der genoteerd. Vooral email… Zouden die wel willen komen tegen die tijd?
Ik vrees dat ik binnenkort ook op haar verzoek een selectie van ‘mijn’ crematiemuziek en memorabele foto’s van mij moet gaan selecteren.
Bah, ik wil helemaal niet bezig zijn met de dood. Zeker niet in december.
Ik denk dat ik eerst maar eens de kerstboom ga optuigen. Dan hebben we vandaag vast ook weer ons Tiny en Lau moment. Zo nee dan creëer ik dat, want een mens moet blijven lachen zolang het kan.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 165 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Klinkt afgezaagd, maar denk dat elke dag er 1 is, voor mijn gevoel geldt dat voor 2.
En voor alle twee, mijn vrouw en ik geldt dat er ook een aantal belangrijke dingen die voor ons overlijden zijn te regelen…die eigenlijk NU geregeld moeten worden!
Maar het komt er maar niet van, daar we het op onze respectabele leeftijd (gek genoeg)te druk hebben.
De dagen, weken en maanden vliegen (helaas)trouwens als de weerwind voorbij.