Editor's Rating
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Zaterdag 18 december
Mijn dochter heeft een Christmas Party bij haar vriendinnen. Deze begint om 14.00u. De meiden hebben zelf hapjes meegebracht en zijn in een uitgelaten stemming! In de middag staat een bezoek aan de Euroscoop in Schiedam op het programma. De avond ervoor doen alle meiden nog een zelftest opdat de kans dat ze iemand met Corona besmetten zo gering mogelijk is. Na de film genieten ze van een oudhollandse spelletjesavond met ‘echte prijsjes’, een hapje en een drankje. Om 22.15u ontvang ik een appje. De meisjes worden allemaal thuis gebracht.
Met rode wangen en een stralend gezicht stapt ze even later de kamer binnen. ‘Mama, het was zo gezellig. De film was echt leuk maar veel spannender dan deel 1. En toen we thuis kwamen hebben we gewoon met zijn allen de persconferentie gekeken. We hebben zó gelachen. Toen we hoorden dat de scholen dicht gingen stonden we allemaal te juichen!’. Heerlijk kind.
Zij licht alles op.
Zondag 19 december
We staan vroeg op. Via via heb ik begrepen dat de kerk deze ochtend nog open mag. Het is de 4e zondag van de Advent. Vier kaarsen zullen branden, onderweg naar Kerstmis. In de kerk worden we ontvangen door de koster en zijn vrouw; ‘Het kan vandaag de laatste keer zijn. We hopen nu maar dat de deuren op 1e kerstdag nog open mogen blijven. Dan kunnen mensen toch de kerststal bewonderen en even een kaarsje branden’. Het aantal kerkgangers deze ochtend is beperkt. Na de persconferentie van gisteravond hebben veel mensen toch op voorhand besloten niet meer te komen, met het risico op besmetting of, waarschijnlijker nog, het risico voor een gesloten deur te staan. De sfeer tijdens de viering is geladen. We kijken elkaar aan. Stilte voor de storm. Totdat Peter begint te zingen. Hij doet me denken aan mijn vader. Hij licht alles op. Zijn fragiele maar heldere stem, prachtige dictie en frasering.. alles klopt. Ik geniet met volle teugen. Het wordt lichter op weg naar Kerst. Met vier kaarsen op de krans, inderdaad, en met de stem van Peter die me uit het onheil trekt. Naar boven.
‘Als u straks de kerk uit gaat, neem dan vooral een kijkje bij de kerstboom. Hierin hangen kerstballen welke zijn gemaakt door kinderen van basisschool De Dijck. U mag er eentje kiezen en mee naar huis nemen. Het was eigenlijk de bedoeling dit pas met Kerstmis te doen maar ja.. de toekomst is nu onzeker’. Terwijl ik naar achteren loop om nog een paar fotootjes te maken van de adventskrans, de boom en de kerststal komt de koster aansnellen.
‘Wacht maar even, dan zal ik het kindje Jezus in de kribbe leggen. Eén moment (…). Ja, we hadden de baby er gisteren ook in gelegd want toen hadden we hier opnames voor de kerstviering, op You Tube. Dus toen moest het kind natuurlijk gauw in de kribbe. Daarna moest de baby er uit want vandaag is het de 4e zondag van de Advent dus nu is de kribbe leeg, maar… ik zal het kindje Jezus er wel weer even inleggen want Kerstmis komt- hoe dan ook!’
Rond 18.00u ontvang ik mail in mijn mailbox. Het is een brief van de middelbare school van mijn dochter; Er wordt vanaf dinsdag 21 t/m donderdag 23 december online les gegeven volgens het reguliere rooster. ‘Ja, nee toch… is dat ècht waar?!’ hoor ik mijn dochter roepen. ‘Serieus?!’
Maandag 20 december mogen we nog even naar R’dam om haar kluisje leeg te maken, wat zelftesten te scoren en… een kerstkaart af te geven bij de conciërge. Een warme persoonlijkheid. Hij is er altijd, voor iedereen. Bij binnenkomst altijd een praatje en een warm welkom!
Hij licht alles op.
Met een gerust hart keren we huiswaarts. Gerust, want in alle chaos weten we: Kerstmis komt- hoe dan ook!
En Hij licht alles op.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 185 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.