Column(338): Een dappere nieuwe wereld

column nr: 338

⊗ Waarschuwing vooraf: Na het lezen van deze column, kijk je anders naar onze wereld

Utopie: “Een beschaving waar lijden en pijn zijn uitgeroeid ten koste van persoonlijke autonomie, waarin de wereldstaat zijn burgers hersenspoelt om gehoorzaam te blijven.”

Hoe utopisch is onze samenleving feitelijk? De wereldstaat komt onderstaand naar voren als een sinistere kracht die voorkómt dat personen zinvol geluk of vrije wil bereiken. Er wordt dan ook gewaarschuwd voor de gevaren van het geven van controle aan de staat over nieuwe en krachtige technologieën.

Controle op de voortplanting

Een voorbeeld van dit thema is de rigide controle van de voortplanting door technologische en medische interventie, waaronder de chirurgische verwijdering van eierstokken, het Bokanovsky-proces en hypnopedische conditionering.

Hypnopedie = informatieopname tijdens slaap

Bokanovsky’s Process =  een ‘fictief’ proces beschreven als toegepast op bevruchte menselijke eieren in vitro, waardoor ze worden opgesplitst in identieke genetische kopieën van het origineel. Het proces kan verschillende keren worden herhaald, hoewel het maximale aantal levensvatbare embryo’s 96 is, waarbij 72 een “goed gemiddelde” is.]

Amusementsmachines

Een ander voorbeeld is de creatie van gecompliceerde amusementsmachines die zowel onschadelijke vrije tijd genereren als de hoge niveaus van consumptie en productie die de basis vormen van de stabiliteit van de wereldstaat.

Drug van staatswege

Soma is een derde voorbeeld van de medische, biologische en psychologische technologieën waar dit verhaal het meest scherpe kritiek op heeft. Soma is een kunstmatige drug, die zijn gebruikers een roes van onbestemd geluk en vergeetachtigheid bezorgt. Het psychoactieve middel wordt van overheidswege kosteloos verstrekt. Het wordt normaliter geconsumeerd in tabletvorm en heeft geen bijeffecten op de korte termijn, maar langdurig gebruik leidt tot schade aan de luchtwegen en uiteindelijk de dood.

Wetenschap vs technologie

Het is belangrijk om het onderscheid tussen wetenschap en technologie te erkennen. Terwijl de staat het heeft over vooruitgang en wetenschap, betekent het eigenlijk de verbetering van technologie, niet meer wetenschappelijke verkenning en experimenten. De staat gebruikt wetenschap als middel om technologie te bouwen die een naadloze, gelukkige, oppervlakkige wereld kan creëren door middel van zaken als de ‘feelies’ : het populaire entertainment dat de zintuigen van geur en aanraking combineert in een filmformaat.

De staat censureert en beperkt de wetenschap, aangezien zij de fundamentele basis achter de wetenschap, de zoektocht naar waarheid, beschouwt als een bedreiging voor de controle van de staat. De focus op geluk en stabiliteit betekent dat de staat de resultaten van wetenschappelijk onderzoek gebruikt, voor zover ze bijdragen aan control technologieën, maar de wetenschap zelf niet ondersteunt.

De consumentenmaatschappij

Het is belangrijk om te begrijpen dat het niet alleen een waarschuwing is over wat er met de samenleving kan gebeuren als er iets misgaat, het is ook een satire op de samenleving waarin Huxley bestond, en die vandaag de dag nog steeds bestaat. De houding en het gedrag van burgers van de wereldstaat lijken in eerste instantie bizar, wreed of schandalig.

Toch wijzen veel aanwijzingen op de conclusie dat de wereldstaat gewoon een extreme – maar logisch ontwikkelde – versie is van de economische waarden van onze samenleving. Een samenleving waarin individueel geluk gedefinieerd wordt als het vermogen om in behoeften te voorzien, en succes als samenleving wordt gelijkgesteld aan economische groei en welvaart.

Individualiteit

Door een wereld voor te stellen waarin individualiteit verboden is, vraagt ​​Huxley ons na te denken over wat individuele identiteit is en waarom deze waardevol is. De Wereldstaat beschouwt individualiteit als onverenigbaar met geluk en sociale stabiliteit omdat dat het vlotte functioneren van de gemeenschap verstoort. De controllers doen er alles aan om te voorkomen dat mensen een individuele identiteit ontwikkelen.

“Bokanovski’s proces” betekent dat de meeste burgers van de wereldstaten biologische duplicaten van elkaar zijn. “Hypnopedische” slogans en “Solidariteitsdiensten” moedigen burgers aan om zichzelf te zien als onderdeel van een geheel in plaats van als afzonderlijke individuen.

‘Noem het de schuld van de beschaving. God is niet compatibel met machinerie en wetenschappelijke geneeskunde en universeel geluk. U moet uw keuze maken. Onze beschaving heeft gekozen voor machines, medicijnen en geluk.”

Geluk en keuzevrijheid

Aanvankelijk delen personen dezelfde ideeën over wat geluk is: vrijheid van emotioneel lijden, ziekte, leeftijd en politieke onrust, samen met gemakkelijke toegang tot alles wat ze wensen.

“Er was zoiets als liberalisme … Vrijheid om inefficiënt en ellendig te zijn. Vrijheid om een ronde pin in een vierkant gat te zijn. “

De gevaren van een almachtige staat

Net als George Orwells 1984 schetst Brave New World een dystopie waarin een almachtige staat het gedrag en de acties van zijn mensen controleert om zijn eigen stabiliteit en macht te behouden. Maar een groot verschil tussen de twee is dat, terwijl in 1984 de controle wordt gehandhaafd door constant overheidstoezicht, geheime politie en marteling, de macht in Brave New World wordt gehandhaafd door technologische interventies die beginnen vóór de geboorte en duren tot de dood, en die feitelijk veranderen wat mensen willen.

De regering van 1984 handhaaft de macht door middel van geweld en intimidatie. De regering van Brave New World behoudt de controle door haar burgers zo gelukkig en oppervlakkig vervuld te maken dat ze zich niets aantrekken van hun persoonlijke vrijheid.

In Brave New World zijn de gevolgen van staatscontrole een verlies van waardigheid, moraal, waarden en emoties – kortom, een verlies van menselijkheid.

Bovenstaande is mijn vertaling van teksten die thema’s uit het boek bespreken bron: SparkNotes Editors

Dit is de visie op onze wereld uit het boek dat ik twintig jaar geleden erfde en dat geduldig wacht op mij in mijn boekenkast. In 1932 verscheen de roman Brave New World van Aldous Huxley. Het gaat over een dystopische wereld; een wereld waarvan een weldenkend mens geen deel van wil uitmaken.

Het is een beeld dat wij heden heel goed herkennen. Je zou kunnen zeggen dat het profetisch is.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗