Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Waar praat je over wanneer je na een intensieve bouldersessie met een cappuccino in je hand uit zit te rusten in de klimhal? Simpel: over de grootsheid van de dingen om ons heen! Zoals hoe achter ieder raampje in een flat mensen wonen met een volledig leven vol herinneringen, dromen, twijfels en gedachten. Of hoe onze enorme aardbol rondjes draait in een nóg groter zonnestelsel, wat dan weer onderdeel uitmaakt van de nóg grotere Melkweg en dat er dan ook nog eens een oneindig aantal andere sterrenstelsels zoals die Melkweg zijn en dat dit dan weer moet betekenen dat er toch écht wel ergens anders levende wezens ronddartelen.
We eindigden het gesprek toen met de vraag of er, naast al deze bestaande oneindigheden, ook nog eens oneindig veel alternatieve universums zouden bestaan. Hier trok ik de grens, want anders zou mijn hoofd helemaal uit elkaar klappen. Volgens mij heeft iedereen het namelijk over het algemeen al wel druk genoeg met zijn eigen kleine leventje, dus dan is het niet nodig om ook nog na te gaan denken over universums waar alle mogelijke scenario’s na keuzemomenten uitgespeeld worden.
Maar soms is het tóch leuk om even te spieken in het leven van andere personen die je totaal niet kent. Ik denk dat ik daarom zo van het lezen van boeken houd. Terwijl je ogen langs tekens op een stapel papier glijden maken je hersenen hier betekenisvolle woorden en zinnen van en zie je het verhaal in je fantasie tot leven komen. Je ruikt de geuren, voelt de wind en ziet de omschreven ruimtes voor je terwijl je helemaal opgaat in avonturen, mysteries, romances of zoektochten. Zo’n 250 pagina’s lang mag je meekijken in het hoofd van iemand anders en maak je hele levens mee vanuit je luie stoel.
Ik was mijn liefde voor lezen een tijdje kwijt en ik denk dat de oorzaak bij de verplichte leeslijst op de middelbare school en de stapels wetenschappelijke onderzoeken bij mijn opleiding ligt. Hoewel ik nog steeds enorm graag rondstruinde door de verschillende boekhandels in Maassluis en het niet kon laten om even te ruiken aan een nieuw boek, wist ik altijd wel een excuus te bedenken om een boek weg te leggen in plaats van open te slaan.
Vorig jaar heb ik de smaak echter langzaamaan weer te pakken gekregen. Na één spannend verhaal volgden de volgende boeken snel en voor ik het wist had ik op oudejaarsavond een hele uitgelezen stapel liggen. Dit is ook dit jaar weer mijn doel, maar ik begin voorzichtig met het plan om minstens 15 boeken te lezen. De teller staat nu op drie en ik ben al op avontuur geweest in het universum van vluchtelingen en daklozen in Parijs (De Wandelaar door Adriaan van Dis), kreeg hartkloppingen van de spanning door spookachtige situaties met een nanny in een landhuis in Schotland (The Turn of the Key door Ruth Ware) en ben op onderzoek uitgegaan naar een bomaanslag op Sinterklaasavond 1946 mét een bijrol voor Maadsluis (En we noemen hem door Marjolijn van Heemstra).
Ik kan niet wachten om nog veel meer alternatieve universums te gaan ontdekken, maar ben stiekem altijd wel heel blij dat ik gewoon lekker in mijn eigen kleine universumpje leef. Maar wie weet is mijn verhaal in iemand anders universum wel een boek, waar dan weer een column over geschreven wordt…
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Ook ik ben de liefde voor lezen kwijtgeraakt door de verplichte lijst op de middelbare school. Het heeft jaren geduurd voor ik de interesse in boeken terugvond. Heel herkenbaar.