Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 341

Wie ooit de film The matrix (1999) heeft gezien, wordt aan het denken gezet. Tenminste degenen die outside-the-box willen en durven denken. De angstige, de beperkte en goedgelovige zal vasthouden aan het vertrouwde voorgeschotelde wereldbeeld.

The matrix is in deze film de naam voor het driedimensionaal rekenmodel dat de computer gebruikt om een virtuele wereld te creëren die de feitelijke werkelijkheid overtreft waardoor mensen niet meer weten in welke wereld zij feitelijk leven. Zij zien de virtuele wereld als de werkelijkheid.

Het thema van de film: ‘Is de wereld een illusie?’ is al een oude vraagstelling in de filosofie. Plato besteedde hier al aandacht aan in zijn ‘Allegorie van de grot’. In die grot zitten vastgebonden gevangenen met hun rug naar de opening en zien alleen schaduwbeelden van wat er buiten de grot gebeurt. Die beelden zijn hun werkelijkheid: zij weten niet beter.

korte uitleg: Allegorie van de grot

Het brengt mij bij de filosofische vraag die ik van een toenmalige vriend kreeg: Hoe weet jij dat jij werkelijk 22 jaar bent? Mijn antwoord omvatte verwijzingen naar de achter mij liggende jaren en de herinneringen die als bewijsmateriaal dat moesten bevestigen. Hij zette mij aan het denken met zijn vervolgvraag: Kan het zijn dat wat jij ‘jouw’ geheugen noemt, pas gisteren als geheugen is geïmplanteerd met door anderen verzonnen herinneringen? Tegenwoordig zouden we over onze ‘harddisk’ spreken, maar de beeldspraak moge duidelijk zijn. Ik ben er nog steeds niet uit, ondanks dat er op ‘mijn harddisk’ veel extra jaren aan herinneringen zijn opgeslagen. Dat denk ik althans.

Ik las in die tijd ook It’s a beautiful day, een kort SF verhaal (uit 1955) van Isaac Asimov dat zich afspeelt in de 22e eeuw. De hoofdpersoon Dick woont in een gemeenschap die volledig is gebouwd met behulp van Doors, een methode om te reizen via teleportatie. Wanneer de deur die hem van huis naar school overbrengt mislukt, beseft Dick dat hij een hekel aan de methode heeft en begint hij naar buiten te dwalen in de onbekende open ruimte, blootgesteld aan de elementen. Als hij verkouden wordt, is zijn moeder geschokt en zij neemt hem mee naar een psychiater, bang dat de omzwervingen van haar zoon tekenen zijn van een mentale afwijking…

Ik schreef al eens een column over het feit dat we in allerlei systemen gevangen zitten: betaalsystemen (creditcard. betaalkaarten, kredieten), digitale communicatiemiddelen, beloningssystemen, wegennetwerk, verkeersregels, overheidsloketten, enzovoort. Alles met opgelegde spelregels. Zelfs geld is tegenwoordig virtueel. Zoals onze kleindochter (11 jaar) afgelopen week concludeerde: ons geld is dus alleen maar cijfertjes op een computer. Zo jagen we ook virtueel: we kopen ons voedsel -in plaats van jagen- en we kopen onze kleding in plaats van het zelf te maken.

In economische termen spreken we van de primaire sector die voedsel en grondstoffen levert. Veel werk is tegenwoordig secundair (bedrijven en activiteiten die de grondstoffen van de primaire sector verwerken), tertiair (ondersteunend aan primair en secundair; denk aan administratie) of zelfs quartair (overheid, onderwijs, zorg).  We noemen het reëel werk. Zo zit het al in onze denkwereld verankerd.

Sommigen zullen zeggen: dat is de vooruitgang van de mensheid. Maar is dat wel zo? Zijn we langzamerhand niet een slaaf van alle denkbeelden en (virtuele) systemen? Wij zitten in een matrix van matrices die ons moet doen geloven dat dit het echte leven, dat het facts of life (zekerheden in het leven) zijn.

Dankzij de coronacrisis komen veel van deze zelfopgelegde beperkingen (want dat zijn het in feite) aan het licht. Thuiswerken, geen sociaal leven, avondklok, vaccinatiepaspoort. Helaas gooien velen er het sausje “tijd voor bezinning” overheen, wat ons moet wijsmaken dat het goed voor ons is om pas op de pas te maken.

Gelukkig zijn er ook nog zelfstandige denkers, authentiek denkers die zich niet in een hokje laten duwen, die zich ontworstelen aan een matrix. Helaas zal blijken dat het heel moeilijk is om geheel aan de matrix van matrices te ontsnappen.

Je ziet het (pas) als je het door hebt, aldus Johan, filosoof van de koude grond. Ik weet echter niet of ik jou daarmee gelukkig maak.


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 201 lezers

 

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■