Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

column nr: 36

Ik luister veel naar de radio. Ineens worden mijn gedachten 20 jaar in de tijd terug geplaatst. The Beatles zingen Michelle.

Mijn kleindochter is geboren. Ze heet Michelle Lotte. Op dat ogenblik werken velen van ons gezin bij dezelfde instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Haar moeder wil haar bij de weekopening van maandagmorgen aan iedereen op de werkplaatsen voorstellen. Ik bel naar de werkplaatsen om te vertellen wat het plan is. Als Lotte (dat wordt haar roepnaam) met haar moeder aankomt bij de werkplaatsen zingt en neuriet iedereen heel zacht Michelle ma belle. Zo bijzonder!

Toen Lotte 13 was gingen we met z’n tweeën naar Parijs. Dat was het begin van een bijzondere band die we samen kregen. Haar ouders waren toen al een aantal jaren uit elkaar, Lotte woonde bij haar moeder. Nog geen jaar later zei Lotte op een dag: ik ga niet meer naar huis. Ze ging bij haar vader wonen. De relatie met haar moeder werd steeds slechter. Door allerlei nare dingen die er toen gebeurden zijn alle contacten met haar moeder verbroken. Het was, en is nog steeds een moeilijke situatie.

Ik had het gevoel dat ik in een dubbelrol terecht was gekomen. Zo’n jong meisje heeft toch nog een moeder nodig en ik ben haar oma. Ze kreeg op haar kop, als ze haar zakgeld al gebruikt had voor het op haar rekening stond. Ik ging mee naar open dagen van scholen. Naar optredens. Plukte haar van straat toen ze liep te huilen omdat er weer iets verschrikkelijks was gebeurd. We gingen naar het theater, naar musea. We hadden een stamkroeg in de Markthal in Rotterdam.

Ze mopperde op me, omdat ik na een week van 41 graden koorts nog steeds dacht dat ik griep had.

 

Al heel jong ging ze samenwonen met een buitengewoon aardige jongeman. Ik ging mee anti-kraakpanden bekijken. Even later liepen Jerry en ik met tassen vol bestek, serviesgoed en gordijnen die we toch niet meer nodig hadden. Hadden we dat al eens niet eerder gedaan?

Nu wonen ze in een schattig dijkhuisje met een hele grote tuin, ver van Rotterdam. Soms heb ik nog wel zorgen. Ze is nog zo jong. En toch houdt ze een minihuishouden draaiend. Ze gaat naar school en loopt stage. Ik zie haar niet zo vaak meer, omdat het een hele reis is. Maar via messenger hebben we heel vaak contact. Ze moet met de trein naar school, dus dat is net een mooie gelegenheid om te kletsen.

In de voorjaarsvakantie ben ik op bezoek geweest. Het is weer leuk om ze zo samen bezig te zien. Tuttebellen over kleine dingen, het eten dat in de oven staat: – ik wil het wel voor je uit de oven halen, maar je schept het zelf op! Of ze trekken de kat een piratenpakje aan.

Onverwacht moet ik blijven slapen. Er is een treinstoring. Ik krijg een voetbalshirt als nachthemd.

– Heb je ook een paar oude sokken?

– Oude sokken? Hoezo dat?

– Nou, ik heb ’s nachts last van koude voeten.

– Waarom moeten dat dan oude sokken zijn? Kunnen dat niet gewoon normale sokken zijn?

– Eh…ja, mag ook!

De relatie tussen ons is aan het veranderen.

Eerst was het van mij uit naar Lotte:- Hoi Lotte, hoe gaat het?

Nu vraagt Lotte aan mij: – Alles goed daar oma? Geen zieken? Beloof je me, dat als je koorts krijgt dat je dan naar de dokter gaat?

– Ja Lotte!

Het komt wel goed met Lotte. Ze is hard op weg om een mooi mens te worden.

Marijke Tennant

Marijke Tennant

Marijke Tennant | | Echtgenote, moeder, oma | Gepensioneerd hulpverlener | Bevlogen koorlid [ 2018-2021 ]

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    26 april 2020 at 11:28

    “Een Lot(te) uit de loterij!”