column nr: 36
Even heel kritisch, hè. Zeg eens eerlijk; wat is de laatste vakliteratuur die je hebt gelezen, juf of meester? Het viel me op dat ik Amerikaanse juffen en meesters boektitels met elkaar zie delen, onderwijsconferenties zie delen, programma’s zie ontwerpen. Ik heb nog nooit een Nederlandse leraar horen praten over een goed onderwijskundig boek.
Teach like Finland, Close Reading en Executieve functies bij kinderen en volwassenen zijn drie favorieten van me.
teach-like-finland close-reading Executieve-functiesVoor het gemak heb ik alles even van Bol.com geplukt, maar niets is zo weldadig voor de geest als een middagje struinen op de eerste verdieping van Donner in Rotterdam.
Onderwijsconferenties
Ik heb in al die jaren twee onderwijsconferenties meegemaakt, waaronder de conferentie in Maassluis. Die andere bleek van GroenLinks te zijn, zoals jullie weten niet helemaal mijn club, en tijdens die avond werd me meteen duidelijk waaróm ze niet mijn club zijn. Vage mooie verhalen, zonder dat iemand erover nadacht of het wel haalbaar en/of betaalbaar/realistisch was. Ik was de enige die mijn vinger opstak (heel braaf) om daar eens naar te vragen. Dat was niet de bedoeling.
Verenigde juffen
Ik ging het, dat wil zeggen alles omtrent studiedagen en vakliteratuur, maar eens navragen bij een aantal Amerikaanse juffen. Ik zag jaloersmakende locaties voor hun conferenties, enthousiaste sprekers die alvast een puntje van de sluier oplichtten….kortom: ik was jaloers. Nu had ik die conferenties nog online kunnen volgen à 200 dollar per stuk, maar er zit een verhuizing aan te komen, dus dát werd hem niet. Amerikanen tikken dat soort conferenties trouwens gewoon privé af.
De yankees hebben een vijfjaarlijks vernieuwingssysteem. Dat wil zeggen; ze moeten per vijf jaar een bepaald aantal studiepunten verzamelen om hun lesbevoegdheid te kunnen houden. Is hier onlangs ook geprobeerd, in ieder geval deels middels het lerarenregister uit 2017. Dat bleek een fiasco, want er was onvoldoende draagkracht onder docenten. Inderdaad, ik hoorde vooral iedereen mopperen over ‘al-druk-genoeg-wat-denken-ze-wel’. Voorlopig staat de boel in de ijskast, al moeten scholen hun docenten nog steeds registreren in een portfolio en moeten ze eventueel een vakbekwaamheidsdossier bijhouden. Ik hoor er eigenlijk nooit meer iemand over. Op zich wel jammer, want ik vind het nog niet zo’n gek idee! Je dwingt mensen hun kennis up to date te houden en prikkelt misschien ook weer het enthousiasme. Alleen…waar ga je je punten dan mee verdienen?
Studiedag: doe maar sterke koffie
In al die jaren onderwijs ben ik maar één keer echt onder de indruk geweest van een studiedag. De berg flauwekul die je om je oren gesmeten krijgt… het is echt ongelofelijk! Dat daar mensen hun geld serieus mee verdienen! En flink ook, hè mensen! Zo’n dagdeel nutteloze kennis kost je als school al snel 500 euro. Zo herinner ik me een workshop (dat klinkt zo lekker hip) over kindermishandeling. Stond prachtig op papier (interessant), maar de praktijk: een filmpje kijken en daarover discussiëren, niet gehinderd door enige juridische kennis. Aangeboden door een mede-docent, die het ook maar even tussendoor in elkaar had geflanst. Onderuitgezakt zat hij zijn berichtjes te scrollen, terwijl wij geacht werden die film aandachtig te bestuderen. Zo’n onding uit het jaar nul. Treurig was het.
Of die serie lessen over pedagogisch handelen. Want het moet wel positief, hè mensen! Als hoger opgeleide professional voel je je een tikkie in de maling genomen met die armzaligheid. Het zegt ook veel over de mate van respect voor het ambacht; wat denkt een leidinggevende over jou, als je dit soort kul krijgt aangeboden? Idem geldt dat voor goedbedoelde ‘adviezen’ op de gemiddelde verjaardag. Elke idioot kan lesgeven, toch? De studiedag die ik interessant vond, was van Harry Jansen. Veel deskundigheid en dus lekker veel informatie waar je echt iets aan hebt. In september mag ik weer, hiep hoi!
Op jacht naar kennis
Dit jaar ben ik zelf op zoek gegaan naar iets leerzaams; effectief rekenen, close reading en google classroom. Dat waren trainingen die ik online kan volgen en geen handen vol geld kosten. In eigen tijd te volgen en er geen half jaar voor hoeven sparen; dat is ook weleens fijn.
Eerlijk gezegd, en daar komt de klap, heb ik niet de indruk dat de gemiddelde docent nu echt bezig is met bijscholen. Het is allemaal wel best zo. Volgens mij doet iedereen gewoon zijn ‘kunstje’ van negen tot vijf en daarna is het klaar. Zéker (of vooral?) de parttimers, zo’n 60% van de club. Oei, gevaarlijke uitspraak.
Zeg het maar: zit ik ernaast? Als je twee dagen per week werkt, is vanzelfsprekend je werk een kleiner en minder belangrijk deel van je leven, dat is menselijk. Maar dat gaat wel ten koste van de kwaliteit van het onderwijs, aangezien het belangrijkste nog steeds de input van de docent is. Niet alleen vakinhoudelijk, maar zeker ook de swagger waarmee het geheel gebracht wordt. En het andere deel van de docenten, dat zich drie slagen in de rondte werkt, heeft er écht geen puf meer voor. Reden temeer om de verhouding les versus voorbereiding (65%-35%) eens nader te bezien. Tijd vrij te roosteren voor gedegen innovatie cq onderzoek. Eens geen methodegebonden les volgens het boekje, maar uit eigen koker!
Enfin, u leest. Ondanks de eindsprint én de op handen zijnde verhuizing van huis en lokaal (ja, mijn lokaal verplaatst naar de Spechtstraat!) ben ik toch weer op zoek naar vernieuwing en upgrading. Ik hou u op de hoogte van de bijscholingen. Mocht het wat moois zijn, dan deel ik die uiteraard met u.
Intussen heb ik hele gerichte vragen aan u, juf en meester!
- Leest u vakliteratuur en zo ja, welke en hoe regelmatig?
- Wat is tot nu toe de meest interessante dan wel nuttige studiedag/training?
- Stel dat er een onderwijsconferentie wordt gehouden: voor welk(e) onderwerp(en) zou u komen?
- Zou u bereid zijn zelf te investeren in bijscholing en zo ja, hoeveel (ongeveer)?
- Heeft u een leuke anekdote wat betreft studiedag en/of training? We smullen graag mee!
- Stuur me even een e-mailtje (zie de mail icoon hieronder) of geef een reactie hieronder. Ik verzamel de hele boel deze maand en dan kom ik in Augustus bij u terug!
Editor's Rating
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
5 Reacties
“Is Studiebol Een Oliebol?”
Als Pabostudent, heb ik juist het tegenovergestelde gezien het afgelopen jaar. De ene leerkracht stond voor de klas terwijl de ander, thuis in eigen tijd een nieuw thema ontwerpt (ja zonder methode dus) Mijn beoordelingen, mijn vragen per mail etc, ook die werden allemaal beantwoordt buiten hun reguliere werktijd.
De werkdruk is hoog, waardoor zelfstandig herscholen inderdaad niet voor de hand ligt, maar de lezingen en workshops aangeboden door de overkoepelende organisatie werden bezocht en kritisch bekeken en besproken tijdens de lunch de volgende dag.
Sandra Dekker
Fijn dat te horen! Heel mooi om andermans verhalen te leren kennen! Zou je bovenstaande vragen/survey willen invullen? Ik wil graag inventariseren welke onderwerpen populair zijn, hoeveel tijd of budget mensen erin steken, enzovoorts. Alvast bedankt!!
Je kunt t e-mailen naar: cvanderhouven@live.nl
Als parttimers heb ik mijn duo collega altijd veel nageschoold. Ook op zaterdag, dus in eigen tijd. Doordeweeks was het maar net op wiens dag het was, soms onder schooltijd, soms op je niet werkdag. Meervoudige intelligentie vond ik een interessante. Kleuters anders bekeken ook. Met sprongen vooruit, ook heel leuk. Harry Janssen is een grootheid dus ook daar meerdere scholingen van gehad. Maar eerlijk is eerlijk: scholing werd in het onderwijs niet altijd door iedereen even goed bijgehouden….
Overigens ken je blijkbaar andere parttimers dan ik..
Top, Marja! Goed te horen dat er gemotiveerde parttimers zijn! De bijscholing in eigen tijd; hoe bedoel je dat precies? Samen vakliteratuur doornemen, online trainingen? Welke bronnen gebruik je? Enzovoorts enzovoorts. Je kunt me e-mailen: cvanderhouven@live.nl
Ik hoor graag van je!