Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


De column is langer dan gewoonlijk. Het onderwerp vergt dan ook een uitgebreidere toelichting. Lees het inclusief de getuigenissen onderaan.

Redactie

Iedereen heeft intussen wel iets gehoord of gezien van de ophef over het ‘grensoverschrijdend’ gedrag bij The Voice. In de reacties daarop en uit gesprekken met mensen hier in Maassluis blijkt dat dit soort berichten bij veel mensen de pijn, het verdriet en de machteloosheid naar boven brengt, gewone mensen die ervaring hebben met ongewenst gedrag, met aanranding, met incest, met verkrachting…

Mensen die niet in de spotlights staan, die vaak moeten zwijgen vanwege lopende politie-onderzoeken, rechtszaken, bedreigingen, aangeklaagd dreigen te worden wegens smaad, of dat ze contractueel niets mogen zeggen als het delict plaats had op het werk of school.

► Onder deze column staat een link met een aantal getuigenissen van mensen uit Maassluis.

Verschillende zaken zijn nu actueel, andere wat langer geleden. Meerderen van hen kampen nu met PTSS en één van hen is suïcidaal. Als er zoiets aan de hand is in je eigen omgeving is dat niet alleen voor het slachtoffer een drama, ook voor de dierbaren eromheen. Wat doen we eraan?

Bij het begin beginnen: zorg dat iedereen er van kinds af aan van doordrongen is dat dit niet kan, niet mag, nooit. Respect voor ieders lichaam en geest! Dit zou in elk gezin, op elke school, op elke sportclub, in geloofsgemeenschappen, overal eigenlijk, met enige regelmaat aan de orde moeten komen. Spreek elkaar erop aan als je vermoedt dat er onoorbaar gedrag vertoond wordt.

Kijk niet weg maar help!

Maar wat als het al gebeurd is? Eerst zal natuurlijk bekend moeten worden wat er aan de hand is. Veel slachtoffers zwijgen uit angst, bedreigingen en schaamte.

Leer daarom symptomen te herkennen. Draagt je kind (of een vriend, een nichtje, een kleinkind) ineens onaantrekkelijke kleding? Wil hij of zij plotseling niet meer mee op bezoek? Zie je dat iemand slaapt met gebalde vuisten en/of in een foetushouding? Vaak nachtmerries?

Doet iemand zichzelf pijn? Wil je kind niet naar school of sportclub, of heeft het bij bepaalde lessen ineens buikpijn? Is iemand plotseling heel erg aanhankelijk of juist afstotend? Afwijkend gedrag is vaak moeilijk te herkennen, zeker als het pubers betreft.

► Als er deskundigen op dit vlak onder de lezers zijn, vul dit lijstje gerust aan bij de reacties.

Als het dan eindelijk naar buiten komt, gelóóf het slachtoffer, neem het verhaal serieus! Al te vaak wordt er gereageerd in de trant van “och, overal gebeurt weleens wat”, “je had toch nee kunnen zeggen”, enzovoort.

Dan komt de hulpverlening en eventueel aangifte doen aan de orde. Jeugdzorg en hulp aan volwassenen werkt vaak stroef. We leven in een ‘doorverwijs’ cultuur. Niemand is aanspreekbaar en veel expertise is niet voorhanden in onze stad. Geen verwijt hoor, het is de Gemeentes niet gemakkelijk gemaakt toen “Den Haag” besloot deze zorg aan de Gemeentes over te laten. Gelukkig werkt Maassluis nu wel samen met Vlaardingen en Schiedam.

Bij de politie wordt je doorverwezen naar een andere plaats, je bent dan in Maassluis “uit beeld”. Zo ook bij jeugdzorg: vaak vraagt het specialistische hulp; ook dan ben je in Maassluis buiten beeld. Alleen al dat je buiten de stad terecht moet is vaak een drempel, niet iedereen heeft eigen vervoer bijvoorbeeld. Als het iemand uit een gebroken gezin betreft zijn de rapen helemaal gaar; veel instellingen spreken maar met één vertegenwoordiger – de andere ouder wordt buitengesloten…

GroenLinks heeft door de jaren heen al heel wat verbeteringen voorgesteld, amendementen ingediend, Kamervragen gesteld – alles om de hulpverlening én de bejegening door de politie te verbeteren. De politie lijkt het doen van aangifte eerder te willen ontmoedigen dan te stimuleren. Tussen de melding en het aangifte kunnen doen is de wachttijd te lang, er zijn te weinig zedenrechercheurs. Het Centrum Seksueel Geweld krijgt niet voldoende middelen en er zou een landelijk expertisecentrum moeten komen. Verder heeft GL ervoor gepleit dat de persoonlijke details van de slachtoffers weggelaten worden in de juridische stukken.

Onze mede-Maassluizer Mariëtte Hamer wens ik veel succes in haar nieuwe functie als Regeringscommissaris Seksueel Geweld. Ik hoop dat zij ook iets kan betekenen voor de Gemeentes – een beetje bijstand uit Den Haag is welkom!

Uit contacten met mede GroenLinks-ers blijkt dat haast elke Gemeente moeite heeft met het uitvoeren van het jeugdhulp beleid. En die zwijgcontracten die werknemers bij bedrijven moeten ondertekenen, weg ermee!

Ik pleit ervoor om voor alle slachtoffers van seksuele delicten in Maassluis een vaste vertrouwenspersoon aan te stellen, iemand waar het slachtoffer -en zijn/haar ouders- altijd terecht kunnen en die hen ook praktisch begeleid in de vervolgzorg. De meeste hulpverleners verdienen echt een dikke pluim voor hun moeilijke werk, maar soms gaat het helemaal mis en is zo’n vast aanspreekpunt nodig om verder te kunnen. In andere gemeentes waar geen afdeling zedenpolitie is, komt er een mobiel team naar de plaats.

Waarom gebeurt dat niet in Maassluis?

Als mensen in toch een andere plaats naar de zedenpolitie moeten zou het fijn zijn als de wijkagent af en toe eens informeert of dat naar wens verloopt, en als dat niet zo is als bemiddelaar kunnen optreden. Eén van de getuigen vertelde me dat haar dochter verhoord is als verdachte, terwijl er met de dader alleen gesproken is als getuige.

Leg dat maar eens uit!

Het wordt hoog tijd dat de politie slimmer wordt dan de daders, zodat er meer veroordelingen komen. Heb je na het lezen van deze ellende behoefte aan een luisterend oor of meer informatie, neem contact op met onderstaand centrum.

Centrum Seksueel Geweld
www.centrumseksueelgeweld.nl
tel. 0800-0188

◄ klik op + en lees GETUIGENISSEN

Verhalen van mensen uit Maassluis, anoniem en in willekeurige volgorde.

*Recent hebben de ouders van een slachtoffer nadat de politie hun niets te bieden had (gebrek aan bewijs) de media ingeschakeld. Gedurende hun onderzoek kregen de journalisten zowel van de daders, de instelling waar zij werkten als de politie te horen dat ze hun onderzoek moesten staken. Er werd gedreigd met een aanklacht wegens laster en smaad als zij er ook maar één letter over zouden publiceren. Krijgt zeker nog een ‘staartje’….

 

*Iemand die misbruikt is en aangifte heeft gedaan (niets uitgekomen, gebrek aan bewijs) wordt gestalkt door de belager. De dader, ouderling in een buurgemeente en met kerkelijke contacten in Maassluis lijkt precies te weten wanneer het slachtoffer waar is. Politie doet niets.

 

*Een meisje van 16 dat toen ze bij haar moeder woonde is misbruikt (met medeweten van de moeder!) door moeders partner heeft dat pas durven te vertellen toen ze daar weg was. Ze ging in therapie in Vlaardingen. Na een poosje kwam zij erachter dat de therapeute zonder dat zij dat wist en zeker niet wilde, alles met de moeder besprak. Weg vertrouwen in hulpverleners, nooit meer goed gekomen met haar.

 

*Een moeder van een meisje dat op de middelbare school misbruikt is door een leraar schreef recent een brief aan alle burgemeesters van de plaatsen waar deze school een vestiging heeft, omdat de leraren daar na zo’n “incident” gewoon overgeplaatst worden naar een andere locatie. Ook Maassluis. Géén reactie gehad.

 

*Een slachtoffer kreeg gedurende de rechtszaak drie maal een nieuwe officier van justitie, elke keer moest zij wéér het hele verhaal komen vertellen…

 

*Een jong meisje werd meerdere malen verkracht door haar buurman.

Haar gelovige moeder was verdrietig omdat zij haar ‘reinheid’ verloren was en nam haar mee naar een gebedsgenezer…

Toen zij volwassen was bleek haar baarmoeder zo ernstig beschadigd dat een zwangerschap uitgesloten was.

*Een pubermeisje werd slachtoffer van incest door haar oudere broer.

De familie geloofde haar niet en het grootste deel heeft haar verstoten.

*Een meisje dat jarenlang werd misbruikt door haar stiefvader, ze was 11 toen het begon.

De man kreeg 2 jaar voorwaardelijk – heeft dus nooit straf gehad.

*Een meisje van 17 werd aangerand en mishandeld door de conciërge op school. Door als een leeuwin te vechten heeft ze zichzelf bevrijd. De conciërge wilde aangifte doen tegen het meisje, maar toen de politie zijn sperma vond op de PD ging dat niet door. De man is geschorst en later ontslagen. Aangifte tegen hém doen wegens aanranding en poging tot verkrachting kon niet omdat de politie vond dat er uiteindelijk ‘niets’ was gebeurd…

 

*Iemand moest een meervoudige langdurige operatie ondergaan waarbij het hoofd al die tijd werd vastgeklemd. De nachten erna schreeuwde de patiënt het uit en was zeer onrustig. Er was geen medische oorzaak en er werd een psycholoog bij gehaald. Toen bleek dat zij de pijn van de klemmen associeerde met de pijn die zij lang daarvoor had gehad toen tijdens een verkrachting haar keel werd dichtgedrukt.

*Een meisje dat een tijd lang werd misbruikt en mishandeld door twee leerkrachten op een middelbare school heeft nu PTSS en is nog steeds suïcidaal. Aangifte gedaan, niet ontvankelijk bij gebrek aan bewijs – en ondanks meerdere meldingen, zijn de leerkrachten nog gewoon in functie.

*Iemand vertelde me dat zijn collega misbruikt is op haar werk – meerdere collega’s wisten ervan maar er mag vanwege een contract niet over gesproken worden.

Niet de dader maar zij moest ontslag nemen…

 

*Van een vader hoorde ik dat zijn dochter – na een tijd lang allerlei medische klachten te hebben gehad waarbij niets te vinden was – zichzelf heeft geprobeerd van het leven te beroven. Ze werd opgenomen in een gesloten instelling en zat daar 10 dagen in isolatie. Pas tijdens haar eerste weekendverlof heeft ze thuis verteld dat het allemaal kwam doordat ze verkracht was.

*Een vrouw van 86 in de Vloot die ik moest vertellen dat haar kleindochter vanwege misbruik een poosje niet kon komen barstte in onbedaarlijk huilen uit – daarna begon ze te vertellen, 2 uur lang, wat haarzelf was overkomen.

Nóóit had ze er met iemand over gepraat, zelfs niet met haar man met wie ze bijna 60 jaar getrouwd is geweest.

 

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 418 lezers

 

Editor's Rating

Onze 'voice' heeft geen toevoegingen. De column zegt het allemaal.
Adri Huisman

Adri Huisman

Adri Huisman | Adri Huisman | groen, sociaal, duurzaam | lid van GroenLinks | blij met beeldende kunst! | 5/2018 - 8/2022