Column nr: 38

“Ik heb er recht op, toevallig.” zei Klaas.

Even voor de goede orde voordat ik van wal steek. Ik zal de laatste zijn die zegt dat iemand in de Tweede Kamer niet hard werkt. Maar die instelling, hard werken, hebben de meeste burgers anders komt er gewoon geen brood op de plank.

We hebben allemaal de commotie kunnen volgen rondom Klaas uit Brabant. Ik moet hier toch even wat over kwijt. Het raakt mij omdat Klaas een slordige 36.000 eutjes opstrijkt per jaar als inkomensverschil tussen 2 banen. Dat bedrag is het zogenaamde modale inkomen in Nederland, een bedrag waarmee sommige gezinnen moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen. Een bedrag dat hij door de wachtgeldregeling zomaar jaarlijks bijgestort krijgt. Kan dit nog wel?

Stel, als burgerman raak je je baan kwijt, het bedrijf waar je werkt gaat failliet, iets waar jij niets aan kan doen. Je baan kwijt raken, het kan iedereen overkomen, om welke reden dan ook. Als uitkeringsgerechtigde ontvang je een x termijn, afhankelijk van je arbeidsverleden, een ww uitkering (eerste 2 maanden 75% en daarna 70% van je salaris, berekend over een maximum jaarsalaris van rond de 36.000 eutjes per jaar). De ww uitkering is ondertussen overigens stap voor stap afgebouwd van 38 maanden naar nu 24 maanden in 2019.

Je levert dus de eerste 2 maanden 25% in en daarna 30%. Ik geloof niet dat ik uit hoef te leggen dat we dan spreken over een behoorlijk verlies van inkomsten.

Na een x-tijd vind je een andere baan. Je bent blij maar het salaris is niet gelijk aan dat van je vorige baan. Troost, dan is er ergens aan het Binnenhof een loket waar je als burger in nood naar toe kan gaan, namelijk het “Klaas” loket.

Daar aangekomen meld je het volgende: ”Zeg Klaas, ik heb een financieel probleempje. Het bedrijf waar ik werkte ging failliet, dus een situatie waar ik niet om gevraagd heb. Ik verdiende in mijn vorige baan 2.500 eutjes per maand en heb even een WW uitkering gehad. Dus dat betekent de eerste 2 maanden 1.875 eutjes als inkomsten om daarna terug te vallen naar 1.750 eutjes per maand. Ben dolblij met mijn nieuwe baan, daar gaat het niet om. Maar, er is een maar, ik verdien nu nog maar 1.950 eutjes per maand. Kun jij dat niet even aanvullen? Kijk, ik heb een bepaald bestedingspatroon, ik heb mij ook niet kunnen voorbereiden op een inkomensverlies van 550 eutjes per maand.”

Waarop Klaas zal zeggen: “Bijzonder dat je dat benoemt, dat bestedingspatroon, doet mij ergens aan denken, ligt op het puntje van mijn tong. Eh..nou nee zo werkt dat niet hè, wees blij dat je weer een baan hebt, want anders was je uiteindelijk wellicht in de bijstand gekomen. Ja .. en als je de bijstand in gaat dan gaan wij, van het Klaas loket, echt van jou een tegenprestatie verlangen, je kunt nou eenmaal niet zomaar geld ontvangen.”

Je probeert het dan nog op een andere manier: “Ja maar Klaas, jij strijkt toch ook eutjes op omdat er een inkomensverschil zat tussen de ene baan en de andere baan. Waarom jij wel en ik niet? Een kleine slordige 69.000 eutjes per paar tot juli van dit jaar en nu nog 36.000 eutjes per jaar, toch?”

Klaas zal je dan aan kijken met glazige ogen en rode konen om dan je niet begrijpend te antwoorden: “Ja, maar daar heb ik recht op, 3 jaar lang, ik zie het als uitgesteld loon, als aanvulling op mijn pensioen, als secundaire arbeidsvoorwaarden.”

Als burgerman sta je dan met je oren te klapperen en vraagt je af hoe het mogelijk is dat er zo een groot verschil in regelingen tussen de belastingbetaler en het pluche in Den Haag is indien je van baan verandert of je baan kwijt raakt.

Het blijkt dat tussen 2012 en 2018 ministers en staatssecretarissen een slordige, jawel, een slordige 25 miljoen euro op streken met wachtgeldregelingen. Dan praten we nog maar niet over de lokale wachtgeld bedragen.

Achteraf, na veel ophef, zien de politici waarom het gaat, plots van hun “regeling af”. Waarbij Klaas weigert de al opgestreken 80.000 eutjes terug te betalen. Zou dat nog een dingetje worden binnen de VVD? Denk het niet. Sterker nog, je incasseert ook nog eens extra reiskosten. Even dacht ik dat Klaas zou melden “ik kan het mij niet herinneren”. Dat is trouwens de nieuwste opvolger van “sorry” in Den Haag.

Ze hebben er over “nagedacht” om tot deze beslissing te komen. Dus niet uit morele overweging helaas, maar door druk van buitenaf en vanuit de eigen fractie. Een draai van 180 graden.

Het 180 graden draaien puur uit eigen politiek belang vind ik stuitend.

Goed dat onder andere Lodewijk Asscher en Lilian Ploumen hebben afgezien van de regeling. Ploumen zegt hierover: “Je hebt er formeel misschien recht op, maar ik heb een goed salaris en ik vind dat ieder kamerlid de plicht heeft te handelen naar de geest van de regeling.” Iemand die dat zegt is iemand die vooraf nadenkt. Chapeau.

Onder het mom dat het “moeilijk is voor een politicus” een baan in het bedrijfsleven te vinden, na een politieke carrière, is er een wachtregeling ontstaan. Een stelling die achterhaald is. Een regeling besproken door de politiek en goedgekeurd door diezelfde politiek. Een soort slager die zijn eigen vlees keurt.

Knops, minister van Binnenlandse zaken, heeft nu aangegeven “we zijn bezig om te kijken of het anders moet”…

Kijken… ja ja… nu nog daadwerkelijk wat doen oftewel ballen hebben.

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx | Zaterdagcolumnist (2 wekelijks) | 8/2015 - heden |

klik voor ALLE columns van Yvonne