Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Bekijk het altijd van de vrolijke kant. Goed advies, maar dat valt nog niet mee. Sommige dingen in het leven zijn slecht. Die maken je echt boos, andere dingen maken dat je vloekt en scheldt.

-Is die gast dood? Echt dood?!

-Dat zal toch wel onderhand?! Ze hebben hem net nog in zijn zij gestoken, Hij gaf geen kik meer.

-Zaten zij daarom te dobbelen om zijn kleding? Zij wisten zeker al dat hij dood zou gaan.

De bewakers manen de omstanders om huiswaarts te gaan. Het is aardig donker geworden en de nachtelijke kou slaat toe. De toeschouwers vertrekken in stilte. Ze zijn onder de indruk en denken terug aan de voorgaande uren. In de felle zon, niets te drinken en amper kleding aan. Ze moeten er niet aan denken.

Een van hen vraagt: “Snappen jullie waarom hij het zo ver heeft laten komen?Een paar dagen geleden had ik er nog vertrouwen in. Het schijnt dat een van zijn beste vrienden hem heeft verraden. Snappen jullie waarom hij het zo ver heeft laten komen? ”

Een van zijn metgezellen schudt het hoofd: “Nee, ik heb geen idee. Wat een lijdensweg … onmenselijk. De schoften, maar we konden hen niet tegenhouden. Echt niet…“

Een ander voegt eraan toe: “Ja maar er was toch eerlijk gestemd? De massa riep zijn naam… dat hij schuldig was. Toch?!? De meerderheid riep zijn naam. Echt! Ik heb ook geroepen, hoor. Jullie niet?”

Schuldbewust zegt een van de vrouwen: “Het was alsof de mensen hysterisch waren. In trance … meehuilen met de wolven … zonder nadenken… Ik ook hoor.”

Met gebogen hoofden vervolgen zij hun weg. De oudste onder hen mompelt voor zich uit: “Zullen we ooit nog over hem horen? Wie gaat dit vertellen? Wie gaat dit geloven? Jezus, wat is dit voor een dag?“

Er holt een man hen tegemoet. Hij roept vertwijfeld: “Hebben jullie het al gehoord? Het immens grote gordijn is gescheurd! Dat is helemaal niet mogelijk! Niemand kon het ooit aan stukken trekken. Nog met geen tien paarden. En nu… finaal doormidden. Ongelofelijk!”

De groep reageert verbijsterd: “En nog wel op vrijdag! Is dat een teken? Een slecht teken of een goed teken?”

Ze bediscussiëren het gebeuren al lopend maar komen niet tot een conclusie. Ieder gaat zijnsweegs, het eigen huis binnen: “Dit is een gedenkwaardige dag, Mijn hemel, deze vrijdag zullen wij niet snel vergeten.”

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 349 lezers

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

2 Reacties

  1. sjaak speijer
    16 april 2022 at 14:08

    zoiets heet toch een metafoor ?
    in ieder geval een duidelijk verhaal, al jaren. …..
    nu nog consequente gelovigen.

    • 16 april 2022 at 21:43

      Een metafoor is een vorm van beeldspraak: je gebruikt een woord of beeld voor iets anders, waarmee het een overeenkomst vertoont. Zo is het schip der woestijn een metafoor voor een kameel: de kameel wordt vergeleken met een schip.

      Een metafoor is een stijlfiguur, een bijzondere vorm van taalgebruik die niet letterlijk is, maar figuurlijk (overdrachtelijk). Met een metafoor, zoals het schip der woestijn, schilder je een beeld. Het gaat erom dat dat beeld (een schip dat deinend over de oceaan vaart) een overeenkomst heeft met wat je bedoelt (een kameel, die schommelend een grote vlakte doorkruist), zonder dat je dat uitlegt. Hoe treffender de overeenkomst, hoe beter de beeldspraak.