Column(39): Schijncontrole loslaten maakt luchthartiger

Ik heb in het verleden lastige momenten gehad toen ik probeerde mensen zover te krijgen de dingen te doen zoals ik het wilde. Het enige concrete dat ik er aan overhield was stress en een driftig kloppende halsader. Herkenbaar? Voor veel mensen is de onbedwingbare behoefte aan ‘control’ een echte bron van frustratie.

Ben jij een control freak dan raad ik aan om verder te lezen.

“DO it my way!” No Way!” Iedereen heeft zijn eigen manier van doen en denken. Respecteer dat.

Het kan soms echt een uitdaging zijn als iemand die je dierbaar is gewoontes heeft die je storen. Wellicht is het je partner, vriend of een familelid die over het algemeen fantastisch is, maar die een paar maniertjes of gewoontes heeft, waarvan jij het fijn zou vinden als ze die zouden veranderen. Zo is het mogelijk dat een familielid volhardt in het eten van bewerkt voedsel en dat jij je daarom zorgen maakt over hun gezondheid. Je zou graag zien dat deze betere eetgewoonten aanneemt maar het is lastig om dit onderwerp aan te snijden zonder de boeman te lijken, dus soms houd jij je hart vast en zwijgt. Of misschien zie je hoe een politicus keuzes maakt die het land negatief beïnvloeden en wens je dat er een verandering zou komen, of dat iemand anders zijn plaats in zou nemen. Het is menselijk om deze veranderingen te willen, maar niet altijd makkelijk om ze te realiseren.

De enige persoon over wie je een beetje controle hebt, ben jezelf. En zelfs dat is lastig.

Het lijkt erop dat de gemiddelde mens jouw irritatiegrens makkelijk bereikt. Goh, alsof je de enige bent die dat overkomt. Maar dan zeg ik dit: misschien koester je de wens dat anderen veranderen en probeer je hun gedrag te beheersen, omdat dat jouw gevoel van waardigheid in stand houdt? Daar heb ik mijn twijfels over. Zo’n onderneming klinkt ongelooflijk stressvol, vooral omdat het resultaat allesbehalve zeker is. De controle over een ander persoon? Kom nou, tenzij die persoon daadwerkelijk openstaat voor verandering en bereid is tot leren. Ga gerust je gang, schrijf daarover boeken, geef les, bemoedig anderen. Dat klinkt allemaal heel nobel. Zogenaamd fantastische manieren om je dagen mee te slijten. Er zijn misschien wel mensen die hulp en leiding nodig hebben, maar of ze nu echt staan te springen om te leren? Dat is nog maar de vraag.

Je hoopt dat een specifiek iemand verandert, maar eigenlijk is het zonde van je tijd. De meesten zitten helemaal niet te wachten op je advies, vooral niet als je het brengt alsof ze iets fout doen. Niemand wordt graag verteld wat ze moeten doen, dat werkt gewoon niet. Ze zijn niet op zoek naar dat soort ‘hulp’. En hoe beter je iemand kent, hoe lastiger het wordt. Probeer je het toch, dan stuit je vaak op nog meer weerstand.

Wat ik aandraag in deze column mag jij dan ook gerust naast je neerleggen. Daar zit ik absoluut niet mee.

Het proberen anderen te veranderen, is zoiets als het trekken van tanden: echt geen pretje. Je maakt jezelf alleen maar gestrest en duwt mensen weg. Als iemand openstaat voor hulp, top – help ze dan. Er zijn namelijk ook mensen die misschien wel van jou willen leren, maar tot nu toe niet de stappen ondernamen die nodig zijn om hun leven op de rit te krijgen.

Besef ook dat sommige mensen gewoon voor een hoop stress zorgen of jouw energie opslurpen. Jij kúnt dat ook zien als een kans voor wat persoonlijke groei. Probeer die persoon te accepteren, met zijn/haar merkwaardige trekjes, net zoals jij dat bij jezelf zou doen.

• Stel jezelf eens deze vraag: ‘Wat kan ik nou écht leren van deze persoon?’ in plaats van je steeds op te winden.

• Probeer eens te bedenken waarvoor je dankbaar kunt zijn wat die persoon in je leven brengt. Klinkt misschien raar in het begin, maar geef het een kans. Wees eens aardig voor anderen, al moet je jezelf misschien eerst even over een drempel heen zetten.

• Laat maar eens zien hoe het ook kan, zonder iemand te commanderen of te dwingen. Wie weet? Misschien ziet iemand wat je doet, raakt het hen, en doen ze spontaan mee.

Je kunt het onopvallend doen. Misschien roepen ze wel om hulp. Dan kan jij ze natuurlijk je advies geven. Maar pas op, voor je het weet kun je jezelf niet meer in de spiegel aankijken omdat je eigenlijk te veel bemoeit met anderen. Meestal heb je het niet eens door, maar diep van binnen weet jij het wanneer jouw eigen kostbare tijd verspild wordt. Mensen met zelfrespect laten niet toe dat hun tijd verspild wordt, zelfs als ze eigenlijk wel willen helpen. Ze snappen dat ze optimaal bijdragen door zelf het goede voorbeeld te geven. En dat is eigenlijk het beste wat je kunt doen. De Stoïcijnen hadden het er ook vaak over: Focus je op wat je zelf in de hand hebt. Laat los wat buiten je macht ligt.

Leef je leven chill en zonder stress. Als je een beetje respect voor jezelf wilt houden, maak je dan niet druk om dingen die je toch niet kan veranderen. Het weer doet lekker waar het zelf zin in heeft, dus waarom zou je daarover zeuren? Nee joh, beter doe je wat je kunt om je voor te bereiden op een flinke storm die eraan komt.

Dit inzicht zorgt ervoor dat jij niet meer zult werken en handelen zoals je gewend bent. Pak de draad op bij wat je goed kan. Zo boost je je zelfvertrouwen en maak je indruk op de mensen om je heen.

Op naar een luchthartiger jij!

mda AL

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗