Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Onze buren zeggen regelmatig tegen elkaar : “Stuur Cobi er maar op af. Dan komt het goed.” Ze komen dan vervolgens met die boodschap naar mij toe. Ik ben natuurlijk niet hun loopjongen (meisje), maar ik snap wel waarom ze dat zeggen. Ik neem namelijk geen blad voor de mond en zeg hoe ik over zaken denk, vanuit mijn standpunt zonder het té persoonlijk te maken.
Dat laatste is belangrijk, want zodra iets op de persoon wordt gespeeld of vanuit de spreker (m/v) met emotie wordt aangekaart dan ben je weg, want je staat dan ieder aan een andere kant van een kloof. Ik heb dat ooit geleerd tijdens een workshop “Sociale vaardigheden” van het bedrijf waar ik destijds werkte en daar ben ik nog steeds dankbaar voor.
Ik pas dat toe bij de klantenservice van winkels waar ik aanklop als ik ontevreden ben of wanneer ik iets wil retourneren. Het is al een stuk moeilijker als ik te maken heb met een helpdesk via de telefoon. Ik bel wel, maar voel al direct een weerstand. Geregeld krijg ik dan een betweter zonder geduld aan de lijn, die slecht luistert en mij zo snel mogelijk probeert af te poeieren. Maar dan kennen ze Cobi niet. Ik ga dan expres nog langer door met vragen om hen dwars te zitten. Boontje komt om zijn loontje. Als het gesprek tot niets leidt, sluit ik bij sommige instanties af met de vraag: “Vindt u dit werk leuk?” Uiteraard hanteer ik dan een quasi onschuldig nieuwsgierig toontje. Ik heb nog nooit een volmondig “jazeker” gehoord…
Het meest erger ik mij nog aan telefooncentrales die je met een telefonisch menu opzadelen: “toets 1 als u.., , toets twee als u…”enzovoort. Ik ben al menigmaal letterlijk aan het lijntje gehouden en kreeg dan na een kwartier een verwonderde telefoniste aan de lijn: “Kan ik helpen?…” Ik zal hier maar niet mijn gedachten van dat moment delen.
Ik hoef jullie niets te vertellen over de telefonische dienstbaarheid van huisartsenpraktijken. Daar heeft mijn Ko al over geschreven. Door gesprekken met die “assistentes van dokter Van de Ploeg” heb ik geleerd om tot tien te tellen, wat zeg ik tien keer tot tien. Ze zijn meestal wel correct, maar ook daar wordt volgens mij met een belscript gewerkt. Dat heet zo, vertelde een expert in onze kennissenkring en ik geloof hem op zijn woord.
Ik voel op die momenten plaatsvervangend de wanhoop die echt oude mensen moeten hebben. Je zult maar bejaard zijn -in paniek of verward- en dan de dokter nodig hebben. Dan mag je Moeder Maria wel om heel veel steun vragen op dat moment.
Hoe zijn jullie ervaringen, beste lezers?
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 209 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
2 Reacties
Eerst Cobi en op het laatst moeder Maria…U maakt het wel heel verwarrend door in de 3e persoonsvorm te schrijven. Maar dit terzijde want dan kennen ze Ton nog niet. Anders maar aan mijn moeder Maria vragen.
we hebben het nagevraagd. Cobi verwijst hier naar “Moeder Maria, de moeder van Jezus, daar waar anderen naar God verwijzen”