Column nr: 38< Bizar wat een tijd is dit met dat corona virus. Alles wat twee maanden terug nog ondenkbaar was, gebeurt nu en men houd zich over het algemeen zeer goed aan de nieuwe regels. De ontwikkelingen gaan hard.

Mijn column van vorige maand was de dag nadat ik hem geschreven had alweer achterhaald.Een intelligente lockdown zo noemt Mark Rutte de situatie waar we nu in zitten. Lege winkelstraten in Koningshoek, een lege Markt waar de terrasmeubelen met 20 graden op een zondag opgestapeld of binnen staan.

En het maakt niet uit waar je nu bent binnen of buiten, overal merk je dat we “een intelligente lockdown” hebben. Blijf thuis en als je er toch op uit gaat houd voldoende afstand. Zo verklein je de kans op besmetting is de boodschap. Het idee erachter is dat de ziekenhuizen niet overbelast raken (flatten the curve). Dat lijkt als we naar de cijfers kijken tot nu toe te werken.

Corona is het meest gevaarlijk voor kwetsbare en oudere mensen. Bij verzorgingshuizen worden nu dan ook vergaande maatregelen getroffen. Zo mag er in veel gevallen niemand langs komen. Ook worden alle activiteiten die de bewoners samen doen geschrapt. Dat heeft als gevolg dat veel ouderen zich eenzamer als ooit tevoren voelen. Een deel van de ouderen in verzorgingshuizen heeft bovendien ook nog eens dementie. Leg hen maar eens uit dat er niemand langs mag komen. Het gevoel hebben dat je er toe doet, het gevoel hebben dat je zelf kan bepalen met wie je wanneer praat en gewaardeerd worden is zo ontzettend belangrijk. Voor deze mensen valt dat nu weg.

Al ontstaan er wel leuke creatieve initiatieven met bewegen op het balkon en straatoptredens waar ouderen op gepaste afstand of wederom vanaf hun balkon van kunnen genieten.

Binnen is er ook het een en ander te doen: op een creatieve manier proberen de activiteitenbegeleiders er iets van te maken. Dat vind ik echt ontzettend gaaf. Denk hierbij bijvoorbeeld aan bingo voor de deur. Maar hoewel de activiteitenbegeleiders en het zorgpersoneel nog zo hun best doen, zoals normaal gesproken onder de mensen zijn zit er niet meer bij. Ik vraag me dan ook hardop af of deze harde maatregel niet schadelijker is als het virus zelf. Het leven staat immers niet stil en ook zonder corona hebben vele van hen geen lang leven meer. Depressie en eenzaamheid maken mensen ook ziek en zorgen voor een slechte leefkwaliteit.

Aan de andere kant als er één besmet is, dan gaat het als een lopend vuurtje door het verzorgingshuis met een hoop ellende tot gevolg. Dat wil je ook niet.

Maar er moet toch een tussenoplossing zijn? Zo zag ik op tv iemand die op zijn bouwbus klom om contact te hebben met zijn moeder op de eerste etage. Een ander verzorgingshuis huurde een hoogwerker, zodat mensen vanaf het balkon met elkaar konden praten. Op zich goed bedacht, net als het samen met ouderen skypen. Groot respect voor al die mensen die dit mogelijk maken. Laten we hopen dat we weer snel op bezoek kunnen komen zo vaak we willen zonder hoogwerker of bouwbus, gewoon even een knuffel geven

Economische recessie.

Verder stevenen we af op een economische recessie. Daarom moeten bepaalde mensen en bedrijven geholpen worden omdat zij gedwongen moeten sluiten of niet kunnen werken. Dat is prima en zijn we ook wel verplicht als we zeggen dat je je werk niet mag uitvoeren. Maar laten we wel stoppen met geld geven aan bedrijven als KLM zonder daar voorwaarden aan te stellen. In economisch goede tijden betalen zij net als andere vliegtuig maatschappijen amper belasting.

Het valt me op dat de de bedrijven met de grootste mond in economisch goede tijden roepen dat ze personeel geen salarisverhoging geven wegens de marktwerking. Net als overigens de supermarkten waar van vakkenvullers word verwacht dat zij maar over moeten kunnen werken, zonder ook maar een cent extra te geven. Hier moeten we toch vanaf. Daarom zou het een mooi signaal zijn om na de crisis het minimumloon te verhogen. Want je ziet het: grote bedrijven zoals de grote supermarkt ketens doen dit niet uit zichzelf.

Helaas doet het kabinet juist mee met met het naar de markt brengen van publieke zaken.  Jarenlang hebben rechtse kabinetten met CDA en VVD  bezuinigd op de zorg. Marktwerking was hierbij het heilige woord. Het zal efficiënt en vooral goedkoper zijn.
Helaas is het tegendeel waar. De zorg is al jaren niet efficiënt en met die dure patenten op medicijnen is de zorg er ook niet goedkoper op geworden. Zo ook het bedrijf Roche dat in eerste instantie te gierig was het recept waarmee je testen kunt maken te delen. Na publieke en politieke druk uiteindelijk wel gelukkig. Maar het geeft aan hoe grote bedrijven kijken naar de zorg. Zij zoeken alleen het beste verdienmodel, niet wat maatschappelijk gezien de beste oplossing is. Alleen daarom al zal de overheid deze taak moeten overnemen.

Er zijn ontwikkelingen die we in de vorige financiële crisis ook al zagen. Zo gaat het niet goed met de bouw. Laten we leren van de fouten die we toen gemaakt hebben. Het kan ook anders. Laten we investeren in betaalbare nieuwbouw met ook voldoende sociale woningen. De bevolkingsgroei blijft immers stijgen en het aanbod blijft veel te klein. Laten we ons belastinggeld uitgeven aan bedrijven die denken aan de toekomst en niet alleen maar naar wat hen persoonlijk het meeste oplevert.