Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 40

WAAROP RICHT JIJ OP 17 MAART JOUW BLIK?

Volgende week zullen er vele voetstappen naar de stemlokalen worden gezet. Zwevende kiezers kunnen dan hun potlood niet over het stembiljet laten dwalen, want ze mogen kordaat slechts één vakje rood kleuren.

Dat betekent dat een deel van de kiezers zich noodzakelijk oriënteert op de voor hen meest aansprekende partij. De lijsttrekkers voeden dat nu volop via mediakanalen om van zoveel mogelijk ‘zwevers’ de aandacht te trekken. Het is ook touwtrekken met de grote vraag of voldoende kiezers in de gaten hebben dat er voor een echte verschuiving met voorbeelden als klimaataandacht, meer soberheid dan een vervuilende welvaart, duurzame landbouw en voor iedereen betaalbaar wonen een ander kabinet nodig is. Een kabinet dat dan de ontsporingen in het afgelopen decennium ten aanzien van de zonet genoemde fundamentele punten niet meer zal koesteren.

Afgelopen week hebben alle lijsttrekkers op TV groen licht gekregen voor meer spreektijd. Het effect moet zijn dat mensen aan het denken worden gezet. Om al zwevend dan toch het potlood te laten ‘spreken’. Maar eerst nog een week gewoon gezond twijfelen en je mening eens mogen laten ontdooien. Dit door goed te luisteren naar partijleiders die niets onzinnigs verkopen, maar ook achter de eigen voordeur onderling vrij spreken en overdenken én een robbertje (noodgedwongen digitaal) debatteren met je vrienden. Laat het maar schuren met daarbij dan nóg een grote vraag:

“Hoe krijgt je het voor elkaar het eigen en andermans denken tot een dermate perspectief uit te nodigen, zodat de hand met het potlood op 17 maart van geen twijfel wil weten?”

Zo dus twee, inderdaad grote, vragen die ons de komende week zullen bezighouden, alvorens de stemmen geteld kunnen worden. Stel er is een verschuiving zoals in de eerste alinea gesuggereerd, dan moet er boter bij vis en zullen de mouwen moeten worden opgestroopt. Want, we zullen enerzijds moeten inzien en begrijpen dat welvaart een vervuilend blok aan ons been is geworden en dat we anderzijds, van de schrik bekomend, tegelijk ons vrij consumeren doen ombuigen naar keuzes voor een noodzakelijke koerswijziging.

Wat hebben we over het hoofd gezien, waarom hebben we aan de belangrijkste zaken niet eerder topprioriteit toegekend? Zo blijft het fundamenteel om mensen in de Zorg hun werk terug te geven en niet te blijven overbelasten met het administreren, over hetgeen waarvoor ze allang verantwoordelijkheid hadden genomen. Het blijven issues! Maar goed, als we na het hebben horen luiden van de klok voet bij stuk houden om de handen die mogen spreken dé basis te laten zijn van arbeidsvreugde, gaan we vanuit dat perspectief mooie jaren tegemoet.

Met de afwegingen over grote thema’s gaat het uiteindelijk om een ‘democratie’ die voor iedereen gaat gelden. Dat moet zich op persoonlijk niveau dan uiten in het ‘verantwoordelijkheid kunnen nemen’. Belangrijk is wat democratie voor jou betekent en niet hoe een partij met dat woord aan de haal gaat en als puntje bij paaltje komt anderen uitsluit. Op weg naar het stembureau is het daarom nuttig stil te staan bij wat onze encyclopedie dan schrijft over democratie:

Men onderscheidt…

directe democratie, waarin burgers persoonlijk stemmen over wetten, besluiten en benoemingen, en indirecte, waarin het volk zich laat vertegenwoordigen door een gekozen orgaan, zoals een raad of parlement. Voor een democratisch proces dienen de volgende vier fundamentele elementen aanwezig te zijn:

  1. recht van initiatief; elke deelnemer moet vrij zijn om een initiatief te kunnen nemen en een wetsvoorstel of wetswijziging in te dienen;
  2. recht op spreken; elke deelnemer moet de kans hebben andere deelnemers te informeren en met hen van gedachten te wisselen over een voorstel;
  3. stemrecht; elke deelnemer moet de gelegenheid hebben een stem over een voorstel te kunnen uitbrengen. Een overeengekomen meerderheid van de stemmen bepaalt de aanname ervan;
  4. gelijkheid; elke deelnemer dient gelijk te zijn aan een ander in het democratisch proces, zowel in deelneming als in vertegenwoordiging.”

Wanneer je dit als basis gebruikt wat betekent het dan voor jou als je volgende week met het potlood mede richting mag geven aan het opschudden van de partijverhouding? Hoe voelt dan die verantwoordelijkheid? (persoonlijk) Welke principes wil je versterken en uitdragen? (in het gesprek) Welk succes wil je vanuit principes gaan meten? (in het team) en Waarin wil je dienstbaar zijn aan het geheel (in de gemeenschap). Met goed luisteren, vrij spreken achter de voordeur én een robbertje debatteren kunnen we elkaar helpen om nieuwe wegen te zien voor het creëren van een ecologische en sociale wereld die werkt voor de komende generaties.

Mijn nieuwsgierigheid groeit naar een spannende avond uitslagen vernemen en hopelijk glunderend wakker worden op 18 maart. Dit omdat de kiezer vanuit het helder waarnemen van de situatie waarin we verkeren een Professionele Verantwoordelijkheid heeft genomen en ook weet wat te doen staat vanuit Professioneel Verantwoordelijk gedrag.

Verantwoordelijkheid nemen vraagt om moed en accentueer ik daarin als professioneel. Ieder die op 17 maart het rood zet, doet een diepte-investering in hoe de hazen de komende jaren gaan lopen! Laat zo bijvoorbeeld in je stem er ook geen gras over groeien te zullen kiezen voor gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Er zijn nog steeds partijen die ruis op die lijn in stand houden, daar vrouwen niet over hun eigen lijf zouden mogen beslissen!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 126 lezers

André Bruijn

André Bruijn

André Bruijn | Columnist periode 09-2019 tm 05-2023 | Bruijn Management & Ontwikkeling | Organisatieadviseur | Integriteitscoach | Auteur | Gitarist | (Levens)kunstliefhebber