Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Tot mijn grote vreugde zijn er steeds meer mensen die het belang van wilde planten en biodiversiteit inzien. Er bestaan nu zelfs verenigingen en groepen die op social-media tips en tricks uitwisselen om de natuur z’n gang te laten gaan. Als je de foto’s bekijkt van die “wilde” tuinen die zo ontstaan, valt je mond open van zoveel schoonheid.
En wat een deskundigheid op dit vlak bij die mensen! Zoveel leuks en interessants te lezen over tal van wilde soorten. Zelf volg ik graag naar de berichten op de facebookgroep “tuinieren met wilde planten van hier”.
Eén van de deelnemers daar noemt het “sociaal tuinieren”, prachtige omschrijving!
Zelf hebben we maar een heel klein tuintje met voornamelijk groenblijvende planten, maar als er bv. spontaan paardenbloemen, madeliefjes, koolzaad en robertskruid opkomen, laat ik die lekker staan. De insecten en bijen zijn blij met deze mooie bloemetjes!
Twee weken terug was het de Nationale dag van de Paardenbloem. Drie jaar terug is deze speciale dag (de laatste zondag van april) uitgeroepen omdat de paardenbloem uit het weidegebied dreigt te verdwijnen. Geen idee waarom (de paardenbloem is goed voedsel voor veel dieren) maar de boeren blijken de paardenbloem te bestrijden met gif! Zo is al ongeveer 80 % van de soorten verdwenen.
In de stad zie je er gelukkig nog best veel – de paardenbloem is een sterke rakker, ook al wordt ie steeds weggemaaid. De plant groeit juist goed op verarmde grond en vast ingeklonken bodems. Nuttig ook omdat ie met z’n sterke wortels de bodem losmaakt!
Als je eens in de gelegenheid bent om in een paar uurtjes de metamorfose van de paardenbloem van dichtbij te volgen zie je dat de bloem bestaat uit talloze gele vergroeide bloemblaadjes, eigenlijk allemaal zelfstandige bloemetjes. Als ze bestoven zijn sluit de bloem en verdorren de gele blaadjes. Nu rijpt er in elk knopje een vruchtje met een pluisje eraan. Als ze rijp en droog zijn gaat alles weer open staan en verschijnt de prachtige pluizenbol.
De wind verspreidt de ‘parachuutjes’ met de zaadjes eraan naar hun nieuwe bestemming om daar te gaan groeien.
De paardenbloem is niet alleen nuttig voor dieren, maar is ook goed te gebruiken door mensen. De jonge bladeren zijn heerlijk door een frisse voorjaarssalade, en er blijken nogal wat medicinale toepassingen te zijn. Van een nicht kreeg ik ooit een recept voor paardenbloemsiroop: heerlijk fris in de zomer in ijskoud (bruis-)water en als het wat frisser is kun je het als thee drinken: gewoon een scheutje in kokend water. Het wordt ook wel gebruikt als smaakmaker in gebak, maar dat heb ik nog nooit uitgeprobeerd.
Op de laatste Nationale Paardenbloemen dag stuurde een vriendin een appje met dit Paardenbloemenverhaaltje van Paula Kok (“Uit de pen gevallen”), het lezen waard: Paardebloem – Flora & Fauna (floraenfauna.com)
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 137 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.