Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Zij kijkt mij aan met half gesloten ogen; van onder haar wimpers. Valse wimpers, je weet wel diep zwart en zwaar aangezet: “Ik heb last van mijn contactlenzen.”
Toen zij binnenkwam, was het mij opgevallen dat haar figuur anders is. Zou zij dan toch naar die kliniek zijn geweest? Ze had het tenslotte steeds weer over een Brazilian butt gehad. Toen zij ging zitten, klaagde zij over de te krappe stoeltjes. Dat had zij voorheen nooit.
“Hoe vind je mijn acrylnagels? Of was het je nog niet opgevallen?” Hoe zou ik dat over het hoofd kunnen zien? Drie centimeter lang en fel rood met een sterretje erop. “Mooi hé? Past zo mooi bij mijn haar, niet?”
Ik brom een onbestemde klank die evengoed ja als nee zou kunnen betekenen, terwijl ik kijk naar haar weelderige hair weaves.
Haar voorhoofd staat strak van de botox en ze heeft dan ook maar één uitdrukking op haar gezicht. Een beetje verbaasd.
“Ik heb mijn wenkbrauwen laten verven. Vind je het mooi?” Zij ratelt door: “”Ik draag tegenwoordig stiletto hakken want dan lijk ik een stuk langer. Goed hé?”
Ik maak een soort compliment en krijg van haar een luchtkus met haar lippen getuit. Niet te missen lippen. Opgespoten. Ik vind ze niet mooi zo, maar zij is er helemaal content mee.
Zij trekt een verveeld gezicht en zegt: “Ik zag laatst op insta weer zoveel van die foto’s, weet je wel, met een filtertje overheen! Ze vervolgt met een gemaakt stemmetje: “Ik vind dat zóoo nep.”
Ik besluit om het gesprek gauw een andere wending te geven en begin over youtube filmpjes. Ik toon haar een aantal hilarische filmpjes. Zij tracht tevergeefs haar wenkbrauwen te fronsen en kijkt mij aan.
“Ik snap jou niet. Dat jij dit leuk vindt. Het zijn deepfake filmpjes. Ik heb helemaal niks met fake. Zo nep, zo onecht… Waarom zijn wij eigenlijk vrienden?”
Ik aarzel even en zeg dan: “Misschien omdat onze vriendschap oprecht en echt is. Tussen ons zijn er schijnvertoningen, toch?”
“Dank je. Je hebt gelijk.”
Zij glimlacht min of meer en probeert een knipoog te geven. Dat heeft ze nooit goed gekund, maar nu heeft het iets komisch.
Ik stel haar voor om nog wat te drinken, maar zij heeft geen tijd. Zij moet door naar de orthodontist. Tijd voor de periodieke controle van haar facings.
Dat is maar goed ook. Nu hoef ik niets te veinzen.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 258 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.