Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Ik liep gisteren (vooral) rondom en deels door Het Wilgenrijk. Dat is een nieuwbouwwijk waar ik nooit kom. Ik was benieuwd naar het effect van die megahoge geluidswal. Ik liep in het zonnetje aanvankelijk op de geluidswal en vond het geluid van het verkeer behoorlijk heftig.
Verderop daalde ik af naar straatniveau en verbaasde mij over de stilte die daar heerste. Ik snap ineens de grote frustratie van veel inwoners van de Vertowijk, onderhand een achterstandswijk daardoor.
Verder viel mij op hoeveel grote woningen er staan op naar verhouding kleine stukjes grond. Ik snap nu ineens waarom de burgemeester niet in de keuken wil eten: zijn buurman kan zo op zijn bord kijken of hij een kuiltje jus maakt in zijn hutspot.
Bij sommige bewoonde woningen stond het vocht op de dubbelglas vensters. Zouden daar mensen wonen die bewust niet stoken en daardoor een koud huis hebben? En is dat dan omdat zij zich geen hoge energierekening kunnen veroorloven of is dat uit solidariteit met de mensen die dat zich niet kunnen veroorloven?
Een soort #SamenZijnWeKoudMaassluis
Ook viel mij op dat bij alle bruggen kerstverlichting is aangebracht en ik zag aardig wat huizen waar heel veel kerstdecoraties aan gevels, hekwerk en tuin is aangebracht. Daar zullen ze wel door het energieplafond gaan in deze dagen.
Dat deed mij nadenken over stroomverbruik en de energieproblematiek.
Principeel nadenken.
En toen kwam ik tot de slotsom dat mensen met (veel) zonnepanelen in feite niet milieubewust handelen. Zij gebruiken zorgeloos elektriciteit – niet bewust zuinig dus – en zij leveren het eventuele surplus aan het netwerk (the grid), dat laatste zal nu wat minder zijn. Zij kunnen ‘zorgeloos’ verbruiken, terwijl anderen in onze stad zonder zonnepanelen bewust (gedreven door geld als factor) in het duister zitten óf straks een megarekening gepresenteerd krijgen.
In die zin wordt zo tussen de theoretische solidariteit (samen bewust spaarzaam met energie) een wig gedreven en wordt het egocentrische (‘wij zitten goed met onze panelen’) in de praktijk ongemerkt – en hopelijk onbedoeld – versterkt.
Wellicht is dát het licht dat we met kerst anno 2022 zien.
Komt Allen Tezamen In Solidariteit Bij Kaarslicht
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 289 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
In ’t Groene rijk in ’t Wilgenrijk
waar vele rijken wonen.
Daar is maar zelden een gezeik
door ideale schoonzonen
om elk gezeur de mond te snoeren
ook ’t kleinste.