Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Het is moeilijk om ongemerkt ingeslopen gewoontes weer af te leren. Dat geldt voor het weer moeten afleren van ongewenst gedrag van mens en dier. Het probleem is dat het een gewoonte is; men vindt het gewoon. Normaal. Totdat het als ongewenst gedrag wordt bestempeld.
Thuis weten we redelijk veel van het voorkómen dat gedrag van honden een probleem wordt. Toch is het niet altijd te voorkomen (dat doet ie anders noooit). Met mensen is het veel lastiger, want dat is de meest eigenwijze, meest wispelturige diersoort.
Zo speelt er momenteel voor het onderwijs de intentie om de smartphones te verbieden in de lessen. Het is straks nog een hele klus om dat weg te organiseren, want pubers hebben een heel anders werkend brein. Zeg nou zelf.
Nog lastiger is het om het handsfree bellen in de auto en op de fiets erdoor te krijgen. Vooral fietsers en scooterrijders halen capriolen uit die in een circus niet zouden misstaan. Ik gun hen van harte de keuzevrijheid om vroegtijdig uit het leven te stappen door niet op te letten in het verkeer, maar ze slepen anderen mee in de ellende.
Gelukkig leert de recente historie dat de mens wel kán leren: ze dragen tegenwoordig allemaal keurig de veiligheidsgordel in de auto, dan wel de brommerhelm of motorhelm in het verkeer.
Er is dus hoop.
Het in de trein, in de winkels en theater bellen, appen en TikTok-en met allerlei banaliteiten is nog weer een andere dimensie. En wat dacht je van al die videootjes op social media met gelukzalig kijkende dames? Dan bedoel ik die dames die producten aanprijzen uit eigen winkel (of de winkel van een ander als ze influencer zijn). Ik erger mij eraan en neem de boodschap daardoor niet in mij op. Check maar eens wat lokale modewinkeltjes op Instagram.
Dat ze nu zelf niet zien, hoe ridicuul het is als je dat elke dag in elk videootje doet.
🙂
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 252 lezers