Column(46): Kunst voor het leven

column nr: 46

Trappelend staan kunstliefhebbers al bijna voor de deuren van veel museums, die binnenkort de deuren zullen openen. Zo kun je weer in gesprek met elkaar over wat kunstwerken ons doen. Nu was er reeds een tendens te bespeuren dat kunst steeds meer in de buitenlucht is waar te nemen. Dat is prachtig natuurlijk, maar kunst die niet nat of te warm mag worden moet binnenblijven om als kunstschat niet binnen no-time te zullen verpieteren. De afgelopen tijd waren het de kunstliefhebbers die verpieterd raakten door zich te moeten beperken tot een rondje stad voor het bewonderen van buitenkunst. Nog een paar dagen en kunstminnend Nederland vindt het vanzelf uit-de-kunst zich ook weer binnen ‘in de kunst’ te kunnen verdiepen. Het is heerlijk geroerd te kunnen worden door een waarneming die jouw beleving van het schone zo aanwakkert.

De kunstsector springt een gat in de lucht. Want, de benen mogen weer van de vloer. Jong en oud zullen elkaar de ogen doen glinsteren als de wederzijdse verhalen het naar elkaar luisteren stimuleert. Kinderen worden beloond omdat ze de wijsheid van de oudere in diens beleving van het schone kunnen horen. Ouderen ervaren hun leven verrijkt omdat ze de nieuwsgierigheid van het kind tot wasdom zien komen. De Schakel is deze keer niet voor niets een kunstversie.

De Culturele Raad Maassluis is blij met noodsteun. Het Museum Maassluis collecteert voor een lepelset. De Twee Plevieren, tussen de G.A. Brederodelaan en de Bosboom Toussaintstraat, wordt als ‘Kunstwerk van de Maand’ geroemd. Een Maassluise kunstenaar dingt mee naar de Nederlandse Portretprijs. En, een Beeldend kunstenaar wil een kruisbestuiving creëren in het onderwijs tussen verschillende vakgebieden door bijvoorbeeld in de rode bestrating van een fietspad Ritme & Herhaling te zien.

Kunst laat zich echter niet zomaar definiëren, daar wij onze kijk op kunst telkens weer in de tijdgeest moeten herdefiniëren. Alleen het woord kunst is daarmee al een ontdekking op zich. Het is dus goed om ons geestelijk welzijn te onderhouden met het niet alleen dagelijks kunst langsfietsen, maar ook dat we inzien dat we op een rood bestraat pad er spreekwoordelijk zelfs óp fietsen.

De kwaliteit van onze fietspaden is daarom belangrijk, om fortuinlijk rollend bij het museum aan te komen. Maar, voordat je daar bent zou ik zeker eens afstappen. Zoals bij de genoemde Twee Plevieren, die voor mij deze definitie kent: “Het kunstwerk ‘Twee Plevieren’ verbindt zich goed met de omgeving, omdat de uitbeelding van de steltlopers als robuuste potige dieren niet afsteken tegen de omstaande boomstammen. De schotelvormige lijven en koppen vind ik iets vrolijks en speels uitdrukken. Het is een leuke aanblik dat het robuuste tegelijk speels aandoet.”

Hierbij nodig ik je dan uit de website van onze Culturele Raad Maassluis te bekijken. Dan kun je de buitenkunstwerken befietsen om ze te bekijken, te beleven, te bespreken en bewonderen. We zijn toe aan een eerbetoon aan iedere kunstenaar die de afgelopen tijd de kunst hoofdzakelijk voor zichzelf moest houden en ook nog eens de tenen krommende bejegeningen van enkele politici moest incasseren voor de miskenning van de betekenis van kunst.

Goed, het debat over de betekenis van kunst kan nu de fase in van ‘zie je wel dat kunst een onmisbare inspiratiebron is voor het vormgeven van onze samenleving!’ Het debat móet ook wel er zo naar te kijken, want KUNST IS EEN DEUGD. Volgens de -voor onze westerse traditie invloedrijke- filosoof en wetenschapper Aristoteles (384 v.Chr.-322 v.Chr.) is deugd een houding die ons in staat stelt onze handelingen voor te nemen, en wel zoals een verstandig mens het zou bepalen. Kunst als deugd nodigt ons dus uit tot een ethisch goede manier van handelen.

We zien allemaal dat er veel mis gaat als overtuigingen de overhand krijgen. Beleven van kunst kan een tegenwicht bieden voor een ontwrichtend vuur jegens anderen. Kunst ervaren is daarmee een beroep op het begrijpen van vrede, omdat het de opvatting tempert en tot gesprek brengt over wat ons beroert. Dit ook, en misschien juist, wanneer we iets lelijk vinden. Een uitleg waarom iemand een kunstwerk niet waardeert, is evenzeer een uitnodiging begrepen te worden. Mooi dat een museum mij altijd de kans geeft meerdere kanten van mijzelf te ervaren. Er is altijd een kunstwerk wat fascineert, zodat je een ontstane weerstand tegen een bepaald kunstwerk mag laten voor wat het is.

En dan is er koffie of thee in elk museumrestaurant, even tijd nemen voor de vaststelling dat aandacht voor kunst niet kan teleurstellen. Het is altijd een invalshoek om de creatieve geest voor een goed debat te stimuleren. Het was terecht dat de Museumdirecteur van het Frans Hals Museum in het televisieprogramma Buitenhof de politiek opriep het museum te bezoeken als inspiratie voor te voeren debatten. Onze demissionaire regering hoeft er niet eens voor op de fiets. Zo is er het schitterende Mauritshuis Den Haag op de hoek van het Binnenhof en zelfs een wandeling naar het Kunstmuseum Den Haag is haalbaar.

Maar net als Maassluis heeft ook Den Haag haar kunst in het openbaar gebied. Fietsen dus, om te blijven werken aan een kunstsector die liever de kunst voor het leven gewaardeerd ziet dan te worden miskent in haar maatschappelijke bijdrage om de vrolijkheid in mensen te activeren.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗