Column(46): Waar bén ik mee bezig ?!?!

colum nr: 46

Op een dag word je wakker en realiseer je je dat er geen tijd meer is om al die dingen te doen die je zo graag wilde doen. Te laat om je droom te leven, elke keer als je zei: “Ik spaar nog even door…”, elke keer als je zei: “Later als ik met pensioen ga…” raakte je in werkelijkheid verder van je droom vandaan.

Op een dag word je wakker en besef je dat je zo vast zit in het leven door je hypotheek, je werk en je alles eromheen dat het lijkt alsof er geen ontsnapping meer mogelijk is. Ergens op je pad ben je tot keuzes gekomen die onomkeerbaar zijn geworden.

Op een dag word je wakker en realiseer je je opeens dat je leven grotendeels voorbij is. Alsof je plotseling nuchter bent na een goeie nacht doorzakken.  Hetzelfde gevoel als wanneer je langdurig onderwater bent en je naar lucht snakkend opeens weer boven het wateroppervlak uit komt, benauwd en gedesoriënteerd, maar een ding weet je op dat moment zeker: ”Nu moet het gebeuren, nu, voordat het te laat is”!

Ik maakte zo`n moment mee, alsof ik wakker werd uit een slechte droom. Het ene moment zat ik in de sleur van het leven, maakte ik schoon, kookte, deed de was en ging naar mijn werk. Ik had kunnen doorgaan tot mijn dood, zo goed zat ik in het ritme. Het andere moment was het alsof de wereld plotseling stil stond en ik, met de ogen van een pasgeboren baby, in het rond keek. Waar was ik mee bezig? Mijn huis was schoon, er lag brood op de plank en iedereen had alles wat ie wilde, maar … had ik nou eigenlijk alles wat ik wilde? Leefde ik mijn leven wel? Welke verkeerde afslag had ik genomen zonder het me te realiseren? Wanneer had ik mijn dromen in de steek gelaten?

Toen ik mijzelf de vraag stelde:” Waar word ik blij en gelukkig van?”, kon ik geeneens meer antwoord op die vraag geven. Een vraag die simpel had kunnen zijn bleek helemaal niet zo simpel meer te zijn. Ik schrok er toch wel een beetje van. Ik betrapte mezelf erop dat ik terug ging denken in de tijd. Wanneer wist ik nog wat mijn dromen waren? Wanneer wist ik nog waar ik blij van werd?

Tot ik ontdekte dat dat er eigenlijk niet toe deed, het heeft geen zin om terug te kijken en het moment te bepalen “waar het mis ging”. Het ging namelijk ook niet nergens “mis”. Ik maakte toen keuzes waar ik achter stond. Ik maakte keuzes die ik toen noodzakelijk vond. Het heeft geen zin om daar spijt van te hebben, toen voelde ik me er blijkbaar goed bij. Als ik zou ontdekken waar het mis ging, verandert dat nog niets aan het leven wat daarna volgde en de keuzes die ik maakte. Ik was ook niet geworden wie ik nu ben als ik al die keuzes niet had gemaakt!

Voor nu is het belangrijk om te gaan ontdekken hoe ik nu verder wil en wat ik nú belangrijk vind. Nieuwe wensen en nieuwe dromen! Ik vond geen gebruiksaanwijzing voor het maken van nieuwe dromen en dat bleek toch nog moeilijker dan ik dacht. Elke gedachte aan een nieuwe droom werd namelijk al snel getackeld door een innerlijke stem. “Daar heb je niet genoeg geld voor!”. “Dat is veel te gevaarlijk, stel dat je het niet overleeft!” Mijn innerlijke stem wist me continu te weerhouden van het maken van nieuwe plannen. Maar toen bedacht ik me dat ik juist niet meer wil leven uit angst en niet meer constant gevoed wil worden door dit soort gedachten. Zo kom ik nooit verder en blijf ik hangen in dit soort negatieve gedachtes. Dat was ook het moment om bewust te kiezen voor het leven vanuit liefde. Kijken door mijn bril vanuit liefde en vertrouwen want er is ontzettend veel moois in het leven! Genieten en kiezen voor wat ik echt wil. Fantaseren, dagdromen en kijken waar het mij naar toe brengt.