column nr: 48

Ik hoop dat je het nu gehaald hebt! Jouw nieuwe kans bij het herexamen hebt kunnen benutten. Je moeder stond achter mij in de rij bij de kassa toen ze een telefoontje kreeg van jouw school. Ik hoorde het gesprek en had meteen met jou te doen. Ik hoorde je moeder zeggen dat ze je al kort aan de telefoon had gehad en dat ze je maar moeilijk had kunnen begrijpen omdat je zo overstuur was. Ach meis, kon je maar zien dat je wereld niet is vergaan, al voelt dat nu wel zo. Ik denk dat er van alles door je hoofd heen ging op het momentje dat je dat vreselijke telefoontje kreeg van school;

De helft van wat er werd gezegd ving je al niet meer op, het stopte voor jou na de mededeling dat je gezakt was. In gedachten zag jij je vriendinnen al weer doorgaan, naar een vervolgopleiding, eindelijk starten met die geweldige baan die op je ligt te wachten, eindelijk echte euro`s gaan verdienen. Het leven wachtte op je na het behalen van dat felbegeerde papiertje. Je had waarschijnlijk hard zitten zwoegen om al die leerstof in je hoofd te krijgen en slecht geslapen van alle stress en druk die er heersen rondom zo`n examen periode. Je moeder die probeert rust in het huis te creëren en tegen je broers en zusjes zegt dat ze stil moeten zijn om jou niet te storen, die je moed inspreekt en je motiveert om door te gaan omdat ze in je gelooft! Je misschien wel een vakantie met je vriendinnen had beloofd of een geweldig examenfeest als je je diploma zou halen. Misschien ben je wel bang voor de reactie van je ouders nu het allemaal anders loopt en je, voor jou gevoel, gefaald hebt, voel je je schuldig omdat je hen hebt teleurgesteld.

Maar weet je lieve meid, de wereld is niet vergaan, zelfs niet als je ook het herexamen niet hebt gehaald. Misschien presteer je gewoon niet goed onder druk, misschien is het stampen van allerlei woordjes, formules en ingewikkelde grammaticale afspraken gewoon niet jouw ding! Het kan allemaal en weet je, het geeft niet. Het zegt namelijk helemaal niets over jou! Jij bent vast een prachtig mooi mens met een heleboel kwaliteiten, lief voor je broertjes en zusjes, behulpzaam voor je moeder, misschien soms een opstandige puber die je vader grijze haren bezorgd, een jonge vrouw die bezig is om haar plekje in deze maatschappij te vinden, die een bijdrage wil leveren aan de toekomst, die iets van de wereld wil gaan zien.

Het zegt des te meer iets over de wereld waarin je leeft, de wereld waarin we met zijn allen leven. De wereld waarin alleen meetbare resultaten tellen, de wereld waarin het aantal diploma`s maken wie je bent, de wereld waarin je mee moet kunnen draaien en moet kunnen presteren onder grote druk, constant moet kunnen presteren onder druk. De wereld waarin het lijkt alsof er geen ruimte is voor mensen die andere kwaliteiten bezitten. Maar ik zal je één ding zeggen jonge vrouw: we zitten op jou te wachten, op jou en al die anderen! Op al die jonge mensen die zoveel waardevolle kwaliteiten benutten die zich niet altijd laten meten. Je compassie, doorzettingsvermogen en zorgzaamheid zijn dé kwaliteiten die we nodig hebben in de zorg. Jouw praktische inslag, je gevoel voor structuur en je accurate, precieze houding zijn dé kwaliteiten die nodig zijn in de technische branche. Je gevoel voor rechtvaardigheid, je aanwezigheid, waakzaamheid en het snel kunnen schakelen in situaties zijn dé kwaliteiten waar politie en justitie om zitten te springen. We kunnen in deze maatschappij niet zonder jullie.

Ik ben er echt van overtuigd dat steeds meer mensen gaan inzien dat die diploma`s ook niet alles zeggen. Ik ben ervan overtuigd dat het hele onderwijssysteem op de schop zal gaan en ik vind dat dat nodig is. Het is nodig als we kiezen voor een betere toekomst voor onze jonge mensen, waarin we stoppen met onze jongeren onder druk te zetten. Stoppen met constant de nadruk te leggen op het moeten presteren. Ik geloof dat we aan de vooravond van grote veranderingen staan.

Jonge vrouw – en al die andere jonge mensen die momenteel kampen met tegenslagen – laat je alsjeblieft niet uit het veld slaan, we wachten op jullie.


 

Editor's Rating

Diploma's zeggen dat je kunt leren, maar niet of je kunt presteren. Ze zeggen niets over jouw passie. Zie daar, het grote probleem in de prestatiegerichte maatschappij: wie niet als een gemiddeld mens functioneert, valt buiten de boot. Niet alleen het basisonderwijs moet op de schop. Ook het middelbaar onderwijs is dringend toe aan vernieuwing. Op zoek naar aansluiting bij de mens, niet langer uitsluitend aansluiten bij de eisen van de markt van 7x24. Trudy schets een duidelijk voorbeeld waar het tekort schiet.
Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp | Zaterdagcolumnist per 9-2017 | Coach Rouwverwerking & Verlies | Praktijk ELBE | Forum voor Maassluis■ Steunraadslid 2022-2026 ■

2 Reacties

  1. Bea Scheurwater
    29 juni 2019 at 17:03

    iets met spijkers en koppen Trudy! We worden van lieverlee wanhopig met zn allen van de wereld die geld=macht boven de mens heeft gesteld. En de afspraken die men maakt

  2. Marja Gerkema
    29 juni 2019 at 08:59

    Prachtige column waar ik het helemaal eens mee ben. Want zo is het maar net!!!! Weg met al dat prestatiegerichte, er is zoveel meer