Column(48): We gaan van ‘achter gesloten deuren’ naar ‘samen doen’

column nr: 48

Als we spreken van ‘achter gesloten deuren’ dat roept dat een sfeer op van ‘er worden/zijn zaken besproken waar we geen informatie over krijgen of niet van mogen weten’. Maar, we weten ook dat er achter de gesloten deuren broedplaatsen zijn van creativiteit, liefhebberij en ideeën voor nuttige maatschappelijke bijdragen. Dat bleek de afgelopen weken met de grote diversiteit aan activiteiten die te lezen zijn in zowel de bijlage over de Week van de Cultuur ‘Wat doe jij?’ als de Vrijwilligerskrant ‘Samen sterk met vrijwilligerswerk’.

Nog even bewaren dus om je verlangen te prikkelen met het schone bezig te zijn!

Toch blijft wat er zich in niet positieve zin ‘achter gesloten deuren’ afspeelt ook onze aandacht trekken. Dit omdat we weten dat er een kabinet wordt gesmeed waarbij er een kans is dat niet iedere partij uiteindelijk het idee heeft volledig betrokken te zijn geweest. We komen dan op het terrein van vertrouwen. En dat is nu waarvan we hopen dat een volgend debat in de Tweede Kamer laat zien dat het proces van formatie van gekromde tenen tot voldoende saamhorigheid heeft geleid om ons land te kunnen regeren.

Het zou mooi zijn als de geest van de saamhorigheid die vrijwilligers in de genoemde bijlagen tonen ook de weg naar het Binnenhof heeft gevonden.

We zitten in de fase dat de deuren voor ontmoeting weer open kunnen, om elkaar op te zoeken en vrijwilligerswerk in het sociale verkeer naar de ultieme wens zichtbaar te maken. Er kunnen nog geen handen worden geschud maar de deelnemers van het Gewestelijk Senioren Orkest mogen elkaars klanken weer doen verbinden. Daarbij zijn onderlinge knipogen over ‘zo klinkt het goed’ een acceptabel schud-alternatief. Ook al is het voor iedere enthousiasteling die de Week van de Cultuur voedt niet per definitie vrijwilligerswerk, de geest waarbij een bijdrage aan cultuur wordt geleverd kent zeker een vrijwilligheid in de passie van het doen.

Goed, van het bedenken en bellen, mailen, zoomen over ‘wat gaat we doen’ kunnen de voeten weer worden verzet naar ‘buiten de deuren’. Dat zien we bijvoorbeeld bij ‘Samen Sterk Maassluis’. Via Facebookgroep naar ‘we doen het samen, je bent niet alleen’ is er een netwerk ontstaan om elkaar op een laagdrempelige manier te helpen. Het woord ‘vrijwilliger’ wordt zo eer aangedaan. Vanuit vrije wil, kun je zonder verplichting iets betekenen voor een ander. Het is een mooi accent om ‘van willen naar kunnen’ vrolijk te worden wanneer willen en kunnen samenkomen én dan ook nog blij te worden van het fysiek samenkomen.

De Vrijwilligerskrant kent een traditie zo blijkt uit DEZE webpagina op ervaarmaassluis.nl. Natuurlijk is ook de krant van de Week van de Cultuur HIER te downloaden. Er is weliswaar nog veel te doen om wat ‘achter de voordeur’ niet naar wens loopt vanuit de politiek de goede aandacht te geven. We kennen de voorbeelden waarvoor een zomerreces niet welkom is. Menigeen vraagt zich af hoe in zo’n periode wordt stilgestaan bij het bouwen aan vertrouwen voor de burger in de overheid. Maar, we weten zeker dat waar het hart van vol is nooit uitdooft, zo tonen de bijlagen vol met bevlogenheid aan.

Dus zo zien we dat de positieve energie van het willen veel bemoediging geeft voor een ‘samen doen’.

Laat ik eens vrijwillig een cultureel beginnetje maken voor de “Elfjes Marathon” voor Intuïtief schrijven van 10 tot en met 16 juli. Het is dan de bedoeling dan je in dichtvorm met elf woorden een kern raakt:

Vrij

Willig zijn

Kan met elf

Maar ook geheel alleen

Toch?

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗