Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Marijke valt in voor Wouter met een bijzondere anekdote.

Redactie

 

column nr: 47

De drie oude zieke mannen zijn heel verschillend.

De een zegt bij het wakker worden: – Gatverdamme. Alweer zo’n kutdag.

– Hoe weet U dat nou? De dag is nog maar net begonnen!

De tweede man is heel vriendelijk. Heeft oog voor de narigheid van een ander. Hij kan niet praten, hij haalt adem met behulp van een apparaat. Hij heeft iedere dag een schone zakdoek bij zich.

De derde man is bang en onzeker. De hele dag loopt hij onrustig heen en weer. Hij vraagt aan iedereen: – Hoe moet het nu verder? Weet jij dat?

 

Ze wonen alle drie in het verpleeghuis. Op dezelfde afdeling, op verschillende kamers. Bij de eerste man gaat steeds alles fout. Het hoog/laag bed is stuk. Het staat in de hoogste stand. De “inlegvellen” in zijn broek zijn vaak nat.

Vanmorgen zegt hij: – Roep iedereen maar bij elkaar, want vandaag ga ik dood!

De zoon reageert laconiek: – Dat hebben we eerder mee gemaakt, dan wil hij zijn hele familie weer eens om hem heen hebben.

 

De vriendelijke man heeft al nachten slecht geslapen. Nu, na alweer een wakende nacht is hij eindelijk in slaap gevallen. Zijn ademhaling gaat rustig op het ritme van het ademhalingsapparaat.

– Laat hem nog maar een poosje liggen, dat zal hem goed doen!

De derde man heeft een stoma, een kunstmatige uitgang voor ontlasting. Al dagen is er geen ontlasting meer in het zakje gekomen. Volgens de dokter is dit het begin van het einde.

De man vraagt: – Hoe moet het nu verder? Weet jij dat?

’s Avonds liggen ze er alle drie netjes bij.

De ogen gesloten, de kleur van de dood op hun gezicht.


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 186 lezers

Marijke Tennant

Marijke Tennant

Marijke Tennant | | Echtgenote, moeder, oma | Gepensioneerd hulpverlener | Bevlogen koorlid [ 2018-2021 ]