Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Soms denk ik iemand uit het oog van de storm te houden, maar krijg dan zelf de wind van voren als anderen er eenmaal lucht van krijgen. Hmm, ik lijk wel een weervrouw met een flauw gevoel voor humor.

Waar heb ik het over? Laat ik hetgeen wat er is gebeurd niet in alle geuren en kleuren beschrijven, want dan zijn de rapen gaar. Het gaat in ieder geval over het schrijven van de columns. Ik sprak met iemand over de worsteling die het toch af en toe blijkt te zijn. Ik had dat niet voorzien, maar nu ervaar ik het aan den lijve. Professionele schrijvers hebben af en toe een writer’s block dus ik denk dat dát fenomeen mij nu dwarszit.

Ik zit niet gauw om woorden verlegen, heb mijn mondje bij mij en steek mijn mening niet onder stoelen of banken. Ko zegt wel eens dat ik een goede zou zijn voor De Rijdende Rechter, maar dan schat hij mij toch verkeerd in. Ik vind het lastig om te bepalen of mijn mening die ik in een column verwoord überhaupt ertoe doet. Dat gevoel baseer ik op de reacties die ik af en toe lees op nieuwsberichten. Ik ben blij dat ik niet op facebook en andere social media zit, want dan zou ik niet meer durven schrijven. Als ik mijn buren mag geloven -en dat beeld heb ik ook via televisie- zijn er veel mensen die reageren zonder dat zij zich verdiepen in het onderwerp waarop zij kritiek leveren, maar zij spuien wel kritiek.

Ik vind dat je je eerst moet verdiepen in wat er gezegd of geschreven wordt om je een beeld te vormen. Is dat teveel gevraagd dan kun je beter niet reageren.

Toch wil ik hier en nu mijn beeld geven van iets wat volgens de hoge heren “democratie” wordt genoemd. Democratie is de bestuursvorm waarin het volk regeert, is mij altijd voorgehouden.

Binnenkort zijn er de verkiezingen voor de Provinciale Staten. Nu schijnt het ook nog zo te zijn dat die club vervolgens de leden van de Eerste Kamer kiest. Tot zo ver snap ik de spelregels van het ‘democratisch systeem’.

Ik kan echter weinig democratie ontdekken. Het staat namelijk ver van mijn bed, aangezien ik nooit wat hoor, zie of lees over wat die club presteert. Wat doen zij? Helpen zij de boeren? Of juist niet?

Ik ga bij gebrek aan inzicht de PS verkiezing overslaan.

Waarom? Ik zou voor de PS moeten kiezen uit mensen die lokaal en landelijk onzichtbaar zijn. Geen idee wie daar competent is. Bovendien heb ik geen enkel idee wat die lui doen. Ik hoor daar nooit wat over. Vervolgens mogen die volledig vreemden een stem uitbrengen voor de Eerste Kamer om aldaar de zetels te verdelen. De Eerste Kamer is een club die plannen en wetten van de Tweede Kamer kan tegenhouden.

Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat ik tweemaal op een fout persoon stem. Een keer direct en dan indirect nog eens. Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt!

En dan moeten we ook nog kiezen voor het Waterschap. Dat zijn voor mij jongens en meisjes die de dijken bewaken, het water lozen of vasthouden, de visstand in de gaten houden en bewaken dat er niet te veel gif in de sloten terechtkomt. Ik begrijp daarvan tenminste wat zij doen.

Ik denk dat ik alleen voor het Waterschap ga stemmen!

Als er een Sluizer op de lijst staat, kies ik hem (of haar). Eigen dijkbewakers eerst!

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 165 lezers


Cobi Wittevlo-Nowé

Cobi Wittevlo-Nowé

COBI WITTEVLO-NOWÉ | start 2023 | geëmancipeerd en gepensioneerd zorgverlener | NVVE, NVSH. NVVH | ZORGEN MAKEN OVER DE ZORG | Uitgesproken uitgesproken met een eigen mening en visie