Column(51): Bye Benson

column nr: 49

Op maandagavond zoomen we altijd met het gospelkoor Happy Days. Er is deze keer aangekondigd dat er een belangrijke beslissing komt. Ik ben er klaar voor! De bijeenkomst wordt geopend en Benson de dirigent neemt het woord.

BAM! Plotseling staan mijn verstand en mijn gevoel haaks op elkaar! Benson gaat weg bij het koor! Hij is muziekdocent, maar wil zijn activiteiten uitbreiden naar groepsdocent.

Het eerste wat ik doe is mijn microfoon uitzetten. Stel je voor dat ik domme dingen zeg, dan hoort iedereen dat. Sommigen maken hele verstandige opmerkingen. Benson is al 10 jaar bij ons koor. Logisch dat je dan je horizon gaat verleggen. Dat kan wel waar zijn, maar ik vind het SHIT!

Een aantal jaren geleden heb ik een hele avond in het Theater geluisterd naar allerlei koren. Uiteindelijk heb ik gekozen voor “Happy Days” omdat ik vond dat de de dirigent in staat was zijn passie voor muziek over te brengen op de koorleden. Dat is natuurlijk geweldig als het om een Gospelkoor gaat.

Een van de laatste keren dat we optraden stonden de mensen te swingen in de gangpaden.

Nu in deze moeilijke tijd helpt hij ons om via allerlei digitale wegen en opdrachten door deze periode heen te komen. Het laatste was “Mary did you know”. We zongen allemaal onze eigen partij en Benson goochelde dat bij elkaar tot één opname. Toen ik mijn eigen stukje terug luisterde zei ik tegen hem: Ik doe niet mee. Het is zo slecht wat ik doe. Dat kan ik een ander niet aandoen om naar te luisteren.

Na enige e-mails heen en weer en een peptalk heb ik mijn hernieuwde opname ingestuurd. Nu probeer ik te leven met het idee dat mijn zangkunsten misschien toch mee vallen. En het is ook zo leuk om er wel aan mee te doen.

Als je zulke kwaliteiten hebt, dan heb je alles in huis om een goede docent te worden. Bovendien is het in deze moeilijke tijd belangrijk om jonge mensen de kracht die uit muziek voort komt bij te brengen.

Bij ons koor is hij gegroeid als mens. Hij heeft geleerd om op de juiste momenten de leiding in handen te nemen. Ook het koor is gegroeid. Door de motivatie van Benson kunnen we meer beleving in de teksten te leggen. Daardoor ontstaat er een betere opbouw in de songs. Alles bij elkaar maakt dat we meer vertrouwen in onszelf hebben.

En het motto van Benson is: Al komt er een dooie koe voorbij, je blijft gewoon door zingen.

Langzaam dwarrelt er een kwartje naar beneden. Mijn verstand en mijn gevoel liggen weer enigszins naast elkaar.

Het is tijd dat onze wegen scheiden.

Als ik naar mezelf kijk heb ik ook allerlei verschillende dingen gedaan. En het ene hoeft het andere niet in de weg te staan. Het maakt je sterker als mens wanneer je je op meerdere punten focust.

Nu op zoek naar een vervanger. Misschien is het voor ons ook goed om eens uitgedaagd te worden door een andere dirigent.

We hebben een hard en gemotiveerd werkend bestuur. Ik ben ervan overtuigd dat het gaat lukken.

Benson, ik wens je het allerbeste.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗