Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 51

Therry en Tineke, onze zoon en schoondochter wonen in Utrecht. We zien elkaar niet zo vaak, zeker niet in deze tijd. De contacten lopen meestal via messenger.

Op maandagmorgen belt Therry op!

Hij zegt in één zin: – Ga even zitten, ik lig namelijk in het ziekenhuis, want ik heb een hartinfarct gehad!

– WAT!!! BEN JE BELAZERD! JE GAAT NIET DOOD HOOR!

DENK EROM!

Tja…

Ik spreek hem nog geen 5 minuten en alle logica van het leven staat ineens op zijn kop.

NIET THERRY!… Alsof je een keus hebt!

Even later heb ik Tineke aan de telefoon. Het blijkt dat hij al een paar dagen heeft lopen tobben en pas die morgen naar de huisarts is gegaan. De huisarts heeft onmiddellijk een ambulance gebeld en zo is Therry in het ziekenhuis beland. En daar ligt hij nu, aan de hartbewaking.

Tineke zegt: – Je kan wel op visite hoor, als je dat wilt. Dan komt er weer een beetje lijn in mijn gedachten.

Heel verstandig zeg ik tegen Tineke: -Nou nee, laten we dat maar niet doen.

Therry en Tineke zijn een heel leuk stel. Laat Tineke nou lekker zelf naar Therry gaan. Dat is voor hun alle twee veel beter. Als we maar op de hoogte gehouden worden dan zijn we al dik tevreden.

De week die volgt is een week van kromme tenen in je schoenen en hopen dat het allemaal mee zal vallen. Wij hebben nog nooit zoiets van zo dichtbij mee gemaakt. Geen idee hoe dat verloopt, hoe dat er uit ziet enzovoort. Therry belt zelf iedere avond op en dan kletsen we 5 minuten.

Hij leeft in de waan, dat als hij nou maar net doet of het allemaal wel mee valt, wij daar dan intrappen.

Hij heeft ook alles onmiddellijk op Facebook gezet. Heel veel vrienden reageren. Sommige reacties zijn heel emotioneel.

Later blijkt dat hij dat expres gedaan heeft. Hij hoopte dat hij uit die berichten kracht zou kunnen putten.

En ik moet zeggen, Therry is zijn humor niet kwijtgeraakt.

Na een week is hij als een zwabber weer thuis. Dan is het afwachten wat alle onderzoeken opgeleverd hebben. Eenmaal een paar dagen thuis zet hij zijn hele verhaal op Facebook.

Het verhaal is als volgt.

Op donderdagavond krijgt hij heel erge pijn in zijn arm en borst. Maar het rolt als het ware heen en weer. De dagen daarna wordt het steeds slechter. In zijn hoofd komen allerlei ziektebeelden voorbij. Zelfs corona.

Maar geen hartinfarct!

De huisarts schat de situatie ernstig in en belt een ambulance. Zij hebben allerlei apparatuur aan boord en stellen onmiddellijk hartritme storingen vast. Daar valt ook voor de eerste keer het woord: a-typisch.

Dat wil zeggen, dat je allerlei symptomen hebt die helemaal niet wijzen op een hartinfarct.

Aangekomen in het ziekenhuis moppert de cardioloog: – Waarom ben je niet eerder gekomen?

Therry: – Hoezo niet? Ik heb nog nooit een hartinfarct gehad. Hoe kan ik dat dan weten?

Een hartinfarct kan behandeld worden 6 tot 12 uur na het infarct. Dan kan er gedotterd worden en indien nodig een stent geplaatst worden.

Na 4 dagen kan dat niet meer. Dan kan alleen nog maar onderzocht worden wat de restschade is.

 

Na alle onderzoeken in die week blijkt dat er restschade is, en dat is jammer.

Therry heeft het hele verhaal verteld omdat hij mensen wil waarschuwen.

– Ga op tijd naar de dokter als je klachten krijgt die je zelf niet kunt plaatsen. Een hartinfarct kan behandeld worden als je er op tijd bij bent.

Dit is de reden waarom ik deze column schrijf. Hiermee kan ik hem op mijn manier steunen.

Ik heb geprobeerd om atypische symptomen op te zoeken. Dat kan ik niet vinden. Logisch, want ze zijn ze atypisch.

Daarom vraag ik aan Therry: – Is er iets waarvan je achteraf zegt: daar had ik op aan moeten slaan.

Antwoord: – Ja, de rare pijn in mijn arm en borst. Maar vooral de hevigheid en de scherpte er van.

Oh, en Therry, voor ik het vergeet. Ik wil nog even alle comments van je vrienden op Facebook samenvatten in één zin: – Wat fijn dat je er nog bent!


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 360 lezers

 

 

Marijke Tennant

Marijke Tennant

Marijke Tennant | | Echtgenote, moeder, oma | Gepensioneerd hulpverlener | Bevlogen koorlid [ 2018-2021 ]