Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Soms zetten mensen mij aan het denken door een verhaaltje dat symbolisch is voor een feitelijk probleem in onze maatschappij. X (v/h twitter) is niet mijn favoriete platform sinds die kwal van een Musk er de scepter zwaait, maar soms moet je in de beerput kijken om het smerige heden te begrijpen.
Gevaarlijke parabel
Een schrijver aldaar postte de volgende tekst die afkomstig is van een notoire extreemrechts denker.
“Ik kocht een vogelvoederbakje en hing deze op mijn balkon. Vulde deze doorlopend met vogelzaad. Binnen een week hadden we vele vogels die onafgebroken gebruik maakten van het vele zaad. Maar toen begonnen de vogels te nestelen in alle holtes van het balkon, boven de tafel en naast de barbecue. Toen kwam de vogelpoep. Op het terras, op de stoelen, op de tafel, werkelijk overal. Toen werden de meeste vogels steeds brutaler; ze maakten duikvluchten en probeerden mij te pikken, zelfs al had ik ze net gevoerd. Andere vogels waren onstuimig en zeer luid. Ze zaten op het voederbakje en krijsten en schreeuwden tegen mij. Telkens als het voederbakje bijna leeg was eisten ze dat ik het bakje weer moest vullen. Na een tijdje kon ik zelfs niet meer op het balkon zitten. Dus nam ik het vogelbakje weg en na een paar dagen waren de vogels verdwenen. Ik heb hun rommel opgeruimd, haalde al hun nesten weg en heb alles schoon gemaakt. Al snel was het balkon weer als vroeger: stil en rustig. Geen vogel kwam nog op voor zijn recht op gratis voer. “
Hij vervolgt met:
“Laten we dit eens anders bekijken: Onze regering geeft gratis onderdak, eten, medische zorg en onderwijs aan de vele vreemdelingen die ons land binnenkomen. Er kwamen illegalen met tienduizenden tegelijk. Hierna gingen onze belastingen omhoog voor alles wat de illegalen kregen. Kinderen lopen achter op school omdat de helft van de klas geen Nederlands spreekt. Vreemdelingen lopen met vlaggen door de straten en schreeuwen en eisen meer rechten en allerlei vrijheden. Het gedachtegoed van Pim Fortuyn was zijn tijd ver vooruit. Misschien is het tijd voor de overheid om de voederbakjes weg te nemen. Of gaat u gewoon verder met het opruimen van de poep…”
Duiding
Tot zover diens (extreme) relaas. Ik beschreef zelf in 2018 in deze column een vergelijkbaar brutaal gedrag in een heel andere beperkte context. De reacties waren toen makkelijk te geven: men vond het geschetste gedrag asociaal.
Ik probeer altijd de nuance te vinden, de andere zijde van een medaille. Of het nu gaat over Extinction Rebellion of over de Grijze Wolven of voor mijn part over Eritreeërs. Wat die laatstgenoemden betreft: hun extreem gedrag doet mij flink achter de oor krabben: Hoe moeten we het gedrag van Eritreeërs in Den Haag duiden? En er zijn meer incidenten en escalaties van andere niet-Nederlanders geweest. Wat staat ons nog te wachten? Kan het echt uit de hand lopen? Kan het chronisch worden?
Witte muizen moord
Een hardnekkig misverstand is gebaseerd op één toenmalige conclusie bedenkelijke laboratoriumproef uit de jaren vijftig met witte muizen in een beperkte ruimte. Dat verhaal waart nog steeds rond. Men beweerde dat hun sociale gedrag sterk lijkt op dat van de mens en dat de mens hetzelfde proces doorloopt: in de beperkte ruimte slaat de vreedzame gemeenschap om in een onderlinge slachtpartij waar geen onderscheid gemaakt. Er is dan sprake van een totale omslag naar asociaal gedrag. Zou de rationele Nederlandse mens ooit werkelijk in een ultieme survival noodtoestand komen? En doet dat gedrag zich dan voor? Ik zie geen voorbeelden.
Interessant is deze video, over proeven met ratten en muizen die gaat over de ongefundeerde vrees voor overpopulatie, wat weerlegd is, maar toch nog wel uit zijn verband gerukt geciteerd wordt.
Spreiden
Maar wat nu als we zoveel opvang moeten doen, dat de “zittende bemanning” zich nog meer verdrukt voelt, achtergesteld en genegeerd? Moeten we het zover laten komen? Krijgen we dan nog meer extreemrechts gedachtengoed dat omarmd wordt? Blijven we als land, als stad voor de vorm wel sociaal? Zo ontstaat de principiële vraag of dit land en met name onze gemeente klakkeloos de opgelegde spreidingswet zou moeten uitvoeren. Het lijkt erop: we gaan de benen spreiden of liever deze onderdanen … en de overig ledematen (of zijn het lidmaten; waarvan dan?) ook uiteraard. Spreiding? Het is eerder verspreiden van een probleem over het hele land, waardoor elke gemeente met dezelfde ongemakkelijke gebakken peren komt te zitten.
Ik vrees dat we ons lokaal moeten opmaken voor veel gemeentelijke peren (op meerdere terreinen), want ons stadsbestuur laat zich heel makkelijk het stuur uit handen nemen. Dat blijkt bij elk antwoord van of via B&W dat vervolgens door de gemeenteraad (nota bene het controlerend en beslissend orgaan) klakkeloos wordt geslikt voor zoete koek. Als iemand teveel zoete koek door dezelfde strot propt moet deze toch verstikkingsverschijnselen vertonen. Zou je denken … eigenlijk is het geregeld zelfs lulkoek wat ongegeneerd geslikt wordt.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 289 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
3 Reacties
Divide et Imperia – Cui Bono? (Verdeel & Heers – Wie Profiteert?)
Je weet niet wat je mist, totdat het er niet meer is. Het is te laat, dus neem uw tijd. Als de wolven weer voor de deur staan, staat de oude beer weer op om te vechten. Te veel mensen klagen over hun uiterlijk, maar niet over de staat van hun hersenen of vermeend samenleving. Ach de mens, de mens, een zeer agressief recht-oplopend staartloos primaat die ook vandaag net zo gemakkelijk weer het machinegeweer of kernbom ten eigen baten inzet, als de knots, bijl of speer -onder leiding van het opperhoofd & medicijnman- in verleden. Opperhoofd, medicijnman, kunnen we huidig vertalen in; “koningen, presidenten, de premiers, ministers, secretarissen-generaal, de bankiers enz. Paus, rabbi, dominee, pandits, lama, imam enz.” Er is geheel niets heiligs aan, ze hebben horigen & slaven nodig.
Verwekt in Amsterdam, maar in Rotterdams kraamkliniek kwam ik ’t geboortekanaal van m’n moeder uit, en ik dacht gelijk wat doe ik hier, ik ga direct met pensioen, wat een wereld! Wat ’n hufters. En ik had gelijk. Alles illusie, een poppenkast, ’t leven is slechts ’n pijp kaneel, iedereen zuigt hieraan, maar krijgt geen deel (althans voor de meeste mensen). Koning, Keizer, Admiraal; poepen doen ze allemaal, en ons mensen belazeren ze even hard. Waarom belazeren? Omdat dit voordeel biedt, het voordeel van het leugenrijk, dat is hun winst. Meer dan slaap, verweren, voortplanting, verwerf, eten, drinken en na-apen is dit echter niet. Als je het leven eenmaal gezien & geleefd hebt -hier of daar- heb je het voorgoed gezien. Enkel de zwakzinnigen geloven in reïncarnatie, hiernamaals hemelen of paradijzen.
Als het huis in brandt staat (dit universa), kun je van kamer naar kamer vluchten. Beter is -als het zover is- dit huis voorgoed te verlaten. Niet willen horen, niet willen spreken en vooral niet willen zien. Blijft de ontkenning. Overigens ben ik vanuit nature een vrolijk mens, mij krijgen ze niet gek.
To be or not to be, that is the question. (Te zijn of niet te zijn ,dat is de kwestie).
Aan Burgemeester en Wethouders……
Blijf ontkennen in alle toonaarden, dan komt de waarheid straks onmiskenbaar naar boven drijven. Mogelijk als het al te laat is.
Wie gaat daar de rekening voor betalen? Niet hen die het hand boven houden over de schuldigen. Niet hen die zichzelf verrijken aan deze mensenhandel. Niet hen die wit- en bruingoed niet weten aan te slepen om deze nieuwe bewoners te voorzien van al hun noden (massa is kassa; het is dus slechts, met voorkennis, handel creëren); meer is het niet. Niet hen die niet uit geprocedeerd weten te geraken om op te komen voor de rechten van deze nieuwe medebewoners. Niet hen die maar politiek blijven kakelen hoe menselijk het is om meer van deze exoten op te nemen in onze beschaving, ver uit hun eigen buurt. Enzovoorts.
Feit blijft, het stopt niet totdat ze er zelf last van krijgen. Ziende blind (of willens en wetens ver weg kijkend), geen enkel begrip noch respect voor wat ze anderen aandoen. Willens en wetens. Want als ze iets zeker weten dan is het wel dat wat ze anderen opdringen niet in hun eigen buurt willen hebben. Echte “deugers” derhalve. Onderga wat ik zelf niet wil ondergaan. Definitie van “deugers”. Alles moet, maar niet in mijn eigen buurt.
Gooi dat soort buurten waar burgemeesters en wethouders wonen vol met wat ze anderen toewensen. Kijken hoe lang het duurt voordat ze hun hete aardappel inslikken.
Makkelijk he? Anderen de maat nemen voor wat jezelf niet in je eigen buurt tolereert.
Als je het werkelijk zo prachtig vindt allemaal, neem dan het voortouw, sta als eerste in de rij om dat allemaal te verwelkomen in jouw directe nabijheid; stel je eigen kinderen eraan bloot. In plaats van het een ver van je bed show te houden, en kijk mij eens deugen op comfortabele afstand.
If you talk the talk, walk the walk. En anders moet je je grote bek houden. Zo simpel is het.
Onderga zelf wat je anderen aandoet.
Mochten die “ongemakkelijke” gebakken peren een feit worden,dan stel ik voor alvast het pek en veren standby te houden om daar B&W op te trakteren, te weten op de Markt.
Iedereen is welkom.