Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Bellen met de huisarts loopt al tijden via een belmenu. Ik ervaar het als een bel-me-nu-niet. Eerst hang ik een eeuwigheid aan de lijn… wachtrij. Er zijn nog dertien wachtenden voor u. Het lijkt wel een bookingsite voor de Toppers.
Mijn telefoonbudget loopt intussen naar het einde van de bundel zonder dat ik opschuif. Dat wordt weer bijlappen. En dan heb ik het nog niet eens over de eigen bijdrage die ik straks mag neertellen omdat er een of ander juffie in opleiding mij de medicijnen ter hand zal stellen.
Voorlopig moet ik eerst maar eens iemand aan de lijn zien te krijgen. Ik hang intussen bijna een half uur. Nog twee wachtenden voor u… En dan druk ik per ongeluk op een verkeerde toets … tuuut … tuut…
Ik bel opnieuw: wachtrij 6 personen. Valt mee…
Eindelijk krijg ik een assistente aan de lijn. Ik leg mijn probleem voor en vraag om een afspraak met mijn eigen huisarts. Helaas is die aanwezig deze week. Volgt een naschoolse training. Dan maar volgende week.
Ik mag vijf dagen wachten voordat we van aangezicht tot aangezicht mogen overleggen. Gelukkig is er geen levensbedreigende situatie, maar mijn kwaal is wel heel vervelend voor mij. Daar blijken zij geen boodschap aan te hebben.
Eindelijk is de dag daar. Het wachten in de wachtkamer duurt lang. Niet gek want we zijn al twintig minuten voorbij de afspraaktijd. Dan roept de arts mijn naam en ik loop mee. Zij opent de glazen deur door hem van slot te halen. Ik zeg: “Sinds wanneer moet deze deur op slot?” Dat blijkt uit zelfbescherming te zijn, tegen agressieve cliënten.
Dat is wel erg. Nadat ik mijn verhaal heb gedaan over %^&$@%T schrijft de arts een recept en stuurt het meteen door. “U kunt het direct afhalen”. Ik praat nog twee tellen met een oude bekende die ik in de wachtkamer zie zitten en besef dan dat ik over een half uur in Schiedam moet zijn voor een andere afspraak die allang stond. Dan maar om vijf uur de medicijnen halen.
Ik geniet van de middag en vergeet bijna de apotheek. Ik spring om vijf uur in de auto en … dan loop ik vast in de avondfile. Even over half zes arriveer ik bij de apotheek. Helaas net dicht. Dat heb ik weer. Dan maar morgenochtend na de boodschappen.
De volgende ochtend – we zijn nu al twee weken na het moment dat de kwaal begon – loop ik weer naar de apotheek. Er hangt een briefje aan de deur: “Wij zijn gesloten van 12 tot 2”. Het is kwart over twaalf. Dan zal ik straks manlief maar vragen om rond drie uur te gaan.
Zo gezegd zo gedaan. Binnen een kwartier is hij weer thuis. “En?”, vraag ik. “Ik ben daar een beetje achterlijk om in een overvolle apotheek te staan wachten. Ik zal straks nog wel een keer kijken.”
Tegen vijf uur gaat hij weer. Hij meldt dat hij mijn medicijnen komt ophalen.
“Helaas”, zegt de jongedame achter het loket: “De medicijnen zijn niet voorradig en heel moeilijk te verkrijgen. We hadden u daarover een sms’je gestuurd. Hopelijk komen ze volgende week binnen.”
De apotheker mag blij zijn dat het personeel veilig achter een balie zit, anders zou ik niet hebben kunnen instaan voor de reacties van manlief. Ondertussen zijn we weer een week verder. Heel deze situatie zou een ander stress uitslag bezorgen. Gelukkig was dat al mijn kwaal. Nu hopen dat volgende week de speciale crème binnen is, want met de warmte van deze week jeukt het extra … en op de verkeerde plaatsen.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 182 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.