column nr: 52

Regen valt met bakken. Dat is even slikken na de overvloed van zonnestralen. Toch wandel ik stug door, goed voor mijn rug. Ik neem de waterstanden waar van laag naar hoger en weer lager. Een paar jaar geleden liep ik hier met statushouders en een Maassluizer die hen de wondere wereld van waterbeheer uitlegde. Ik kijk sindsdien met andere ogen naar mijn eigen omgeving. Goed dat er waterschappen zijn, denk ik, terwijl ik in een plas stap. Volgende week zijn de verkiezingen. Mijn stem gaat wat betreft het water naar deskundigheid. Voor de Provinciale Staten hoop ik dat natuurlijk ook.

Een paar keer per dag komt die oproep om te gaan stemmen langs. De reclamemakers bedachten een koor van verschillende stemmen als lokmiddel. Heel harmonieus. Hilarisch als je bedenkt hoe dissonant het politieke debat is. Met stemmen die schuren, elkaar tegen spreken en valse akkoorden voortbrengen.

Vorige week was ik bij de Voedselbank. Als vreemde eend in een bijt vol vrouwen overal vandaan. Ik viel met mijn neus in een verjaardagstaart en zong “Lang zal ze leven” in verschillende talen mee, inclusief het Arabisch. Geinig dat je woorden kunt zingen die je niet kent en toch begrijpt. Hier wordt gekletst en breien hoofddoeken gezusterlijk naast losse lokken. En er blijven dames binnenkomen. Er blijken er veel in deze krappe ruimte te kunnen. Af en toe wordt het gesprek plenair getrokken. Dan wordt Nederlands uitgelegd en geoefend. Heel praktisch. Omdat het geloof hier heerst dat taal verbindt.

Dat geloof proef ik ook in theater Koningshof als er Nederlands gezongen wordt door nieuwe en oude Maassluizers. En geloof dat het kan, allemaal verschillend en toch allemaal samen, zit ook in dat lied van Shaffy. “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder”. Project 7 dat om dit lied heen draait, staat bijna op de planken (22,23 en 24 maart!). De zangers voegen zich inmiddels bij de muzikanten en de dansers draaien om hen heen in deze voorstelling voor, door en over gewone bijzondere Maassluizers. Geen hoog cultureel schouwspel, maar een stuk raakt aan onze dagelijkse realiteit. Ik ben natuurlijk gekleurd, maar vind dit een pracht voorbeeld van hoe het kan. De verschillen opzoeken, naast elkaar laten bestaan, tegelijk zoeken naar verbinding en ontdekken hoe mooi samendoen kan zijn.

Misschien is dat reclamespotje voor de Statenverkiezingen toch nog niet zo gek gekozen…


© PR Khof

Gerrit van Dijk

Gerrit van Dijk

2014-2019 | Columnist op woensdag (1x per maand) | Dominee PKN | @gdijkdijk op Twitter

1 Reactie

  1. Gerrit van Dijk
    13 maart 2019 at 19:50

    Zon en regen. Kans op de 7 kleurige regenboog zeer aanwezig. Zeker dan bij de voedselbank; zo te lezen zeer kleurrijk.
    Bij stemmen voor de Waterschappen zker kiezen voor deskundigheid,,, wat te denken van het staatshoofd?

    Maar ja dit voorjaar veel wind geweest, hoe staat de wind na verkieizngen? Waait je jasje mee, of draai je je om, om maar geen wind te hoeven vangen