Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Column nr: 54

De periode dat ik spontaan even een winkel in ging is volledig voorbij. De “vergeten” boodschap kan in mijn ogen niet meer. Niet dat winkelen mijn favoriet is, juist het tegenovergestelde.

Het feit dat ik mij nu groen en geel erger aan de desinteresse in de medemens, van sommige mensen, in de supermarkt is daar nog meer debet aan. Ik voel mij dan ook genoodzaakt al walsende door de supermarkt mijn boodschappen te doen. Mijn boodschappenkar dient als een soort schilt mocht een onverlaat (en dan druk ik mij netjes uit) het wagen om mij binnen 1,5 meter te naderen. In plaats van de voorkant van de kar in mijn handen te nemen pak ik de zijkant en dans ik denkbeeldig de Engelse wals met Arie.

Opgemerkt dat een supermarkt ook totaal niet mijn ding is. Het is het meer en meer verrijken van aandeelhouders van concerns die vakkenvullers en kassières een hongerloontje betalen. Geef mij de kleine middenstander in de binnenstad maar met hun vriendelijke blik en een praatje op zijn tijd.

Die vergane spontaniteit van boodschappen doen resulteert dan ook in een dambord op de aanrecht. Dat wil zeggen er liggen kleine briefjes in de aanslag inclusief pen. Briefjes voor de slager, de bakker, de kaasboer, groenteboer en de supermarkt. Maar ook een briefje voor die winkel in de Koningshoek die alles heeft voor een klein prijsje en waarschijnlijk de grootste China afnemer is. Dat land waar we alles zo goedkoop vandaan halen en ondertussen compleet afhankelijk van aan het worden zijn. We zijn kort geleden nog flink met de neus op de feiten gedrukt. Gaan we daar van leren denk je?

Dus op ieder briefje staan dan ook keurig de noodzakelijke boodschapjes vermeld.

Als Arie dan roept: “Schrijf ff condooms op bij die China zaak, oja en elastiekkies”, dan doe ik dat natuurlijk niet klakkeloos, dat begrijp je.

“Condooms…Arie?”, is mijn verbaasde reactie. “Ik weet niet waar jij last van hebt maar volgens mij heb je een flashback naar je jeugdjaren…Held.” voeg ik er nog toe.

“Wat heeft Held er nou mee te maken als ik vraag of je iets mee wilt nemen?”, is Arie’s antwoord daarop.

“Nou…Held.”, zeg ik nog even met nadruk. “Ik refereer even naar onze jeugd, Arie. Toen schoof je het halen van condooms ook al naar mij toe. Gut en die ene keer dat ik het weigerde en jij in België de winkel in ging…nee, jij ging het wel even regelen…pff toen stond je te stotteren en te verkleuren als een tomaat. Je hebt van alles aangewezen behalve de condooms. Net zolang tot het menske in de winkel zei: “Awel, joengske, ben u de kluts kwiet?’ Dus wie moest er weer het woord Condooms eruit gooien… precies, moi.  Dus ik begrijp even niet wat je nu met condooms wilt, die beginners fase zijn wij voor mijn gevoel al 80 jaar voorbij”.

Dit alles gezegd hebben, zonder eigenlijk adem te halen, kijkt Arie mij grinnikend aan en zegt: “Met condooms bedoel ik plastic handschoenen. Weet je wel die dingen die aardmensen tegenwoordig gebruiken tegen Corona en overal dumpen op straat. Zwarte, blauwe, doorzichtige…je ziet ze overal op straat liggen. Het is de bedoeling dat je die aantrekt aan je handen, voor je paranoia gedrag !”

“Zeg dat dan gelijk…”. En dus schrijf ik netjes op het lijstje van China winkel de woorden: plastic handschoenen erbij, zo gehoorzaam ben ik dan ook wel weer.

Dus mocht je nu een walsende vrouw met een overdwarse boodschappenkar inclusief blauwe handschoentjes tegen komen dan verwacht ik een glimlach als herkenning, afgesproken?

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 489 lezers

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx | Zaterdagcolumnist (2 wekelijks) | 8/2015 - 2/ 2020