Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
column nr: 54
Het zijn roerige tijden, toch heb ik nog steeds voor ogen dat we in deze fase de kans hebben om een grote stap voorwaarts te maken. Een gezamenlijke transitie om van het oude naar het nieuwe normaal te gaan. Maar bij zo’n proces horen beproevingen, waaruit later zal blijken of we met elkaar geslaagd zijn of niet. Dit alles in het licht van onze eigen verwachtingen.
Nu lijken de waardes van vertrouwen en wantrouwen op de voorgrond te staan. Onze kans ligt er om deze situatie de juiste richting in te begeleiden.
Dit doet me denken aan Jan Terlouw – een oud politicus – die in november 2016 bij De Wereld Draait Door een pleidooi voerde voor vertrouwen. Een pleidooi dat rechtstreeks door het scherm menig hart beroerde. Jan Terlouw 85 jaar, een man met een missie, een mening en zorgen benoemt Matthijs.
Zijn betoog over vertrouwen werd door de mensen zeer gewaardeerd en door de media met veel lof verspreid. Nu geloof ik in de kracht van herhaling… Jan Terlouw plantte een zaadje, maar een zaadje heeft voeding nodig om te groeien. Nu wil ik graag mijn steentje bijdragen om te komen tot het nieuwe normaal door een aantal fundamentele gedachtes uit zijn betoog nogmaals onder de aandacht te brengen.
We gaan terug naar de jaren 60. De oorlog was voorbij en Nederland was in wederopbouw. De welvaartsstaat werd opgebouwd. In die tijd hingen overal touwtjes uit de brievenbussen. Jonge en oud konden gewoon bij elkaar binnenlopen.
Er heerste vertrouwen onder elkaar en de gedachte was make love not war.
Zo was er in die tijd ook kritiek op de regering. Mensen vonden dat het anders moest, maar ze wantrouwden de regering niet. De regering had moreel gezag in die tijd. Nu kijkende naar 2016 is er heel veel veranderd.
Jan benoemt 2 punten:
Ten eerste de groei en bloei van de welvaartsstaat met als nevenverschijnsel de aarde die we aan het verwoesten zijn.
Ten tweede er hangen geen touwtjes meer uit de brievenbussen. We vertrouwen elkaar niet meer.
Hij benoemt als voorbeeld een ondernemer die zei: wat ik vroeger met een handdruk bekrachtigde gaat nu met 5 contracten. Zo vertelde ook een ander Als ik nu een brug wil bouwen heb ik meer juristen nodig dan ingenieurs.
Ook de overheid vertrouwt de bevolking niet meer… alles wordt dicht geregeld !
Als burgers zich aan de regeltjes houden, is het oké. Een eigen initiatief en een eigen verantwoordelijkheid nemen wordt niet op prijs gesteld… formulieren invullen… en als die kloppen dan is het in orde.
De burgers vertrouwen ook de politiek niet meer: een kamerlid blijft in de Kamer op persoonlijke titel als hij/ zij uit het programma en de partij stapt waarvoor hij/zij was gekozen. Er waren 6 fracties waaruit mensen waren opgestapt maar toch bleven zitten. Met als gevolg: d politiek wordt als onbetrouwbaar gezien.
Dan brengt hij een belangrijke vraag onder de aandacht om gewoon te overdenken.
Waarom kiezen burgers wereldwijd voor leiders die als onbetrouwbaar worden gezien?
Tja, welke partijen zijn nog betrouwbaar? Misschien wordt er gekozen voor wie zijn belangen het beste worden gediend. We vertrouwen elkaar niet meer, benadrukt Jan Terlouw.
Maar hoe lossen we dit op?
De politiek kan het alleen maar oplossen met de bevolking samen, samen in een vertrouwensdemocratie. Hij doet een oproep aan de politiek. Mensen wees integer, onkreukbaar, draag uit dat je er bent om het publieke belang te dienen.
Wat is het publieke belang?
Het belang van de toekomst voor de jeugd! De jeugd op een aarde laten leven die zichzelf kan herstellen en waar we elkaar weer vertrouwen, waar de touwtjes weer uit de brievenbus hangen!
Video: Jan TerlouwEr zijn genoeg mensen van goede wil, mensen die de wens koesteren de wereld beter te maken. Zoeken naar wat ons verbindt, lijkt daadwerkelijk van levensbelang te zijn. Die verbinding moet van 2 kanten komen; gezamenlijk werken aan herstel van vertrouwen.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 270 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
3 Reacties
De voorbeelden van wantrouwen zijn legio, ik noem de Wet Maatschappelijke Ondersteuning, de Zorg Verzekerings Wet. Dit is mi de neo-liberale denkwereld waar de meerderheid van de Nederlandse samenleving al jaren voor kiest. Het is niet mijn ideaal, de verdeeldheid die het creëert is vernietigd voor de samenleving en kost niet alleen veel geld, het holt de mentaliteit uit en stimuleert de zelfzucht van de mensen.
Bij mijn ouderlijk huis ging de achterdeur nooit op slot. Daar liepen we-50 jaar geleden-zo bij elkaar naar binnen. De eerste actie die ik ondernam toen is was verhuisd als 22 jarige was al mijn nieuwe buren uitnodigen voor een kennismaking. Het waren vijf ondernemersechtparen omdat ik in het centrum van de stad boven een winkel ging wonen. Het werd een open ontmoeting die voor alle betrokkenen interessant was, ook al waren zij het niet gewend. Ik merkte dat een oprecht initiatief altijd werkt. Er werden banden gesmeed voor een prettige sfeer waarin ieders eigenheid het uitgangspunt was.
20 jaar geleden hing ook mn touwtje buiten de deur en kwamen ze gewoon binnen zonder dat je er van schrok en was je vertrouwen nog 100% en nu moet je eerst kijken wie er voor je deur staat,want je weet het maar nooit. Dus er is wel degelijk heeel veel veranderd en als we met liefde elkaar aanmoedigen om met elkaar weer het vertrouwen te winnen om elk mens met liefde tegemoet te komen,komen we een heel eind .
“Patricia Van Lingen Tot Zingen!”
Wat kan, ken en kun jij het altijd mooi en juist verwoorden,
door het accent te leggen op de verbindings-akkoorden!!!
“Het Zou Een Mooi Songfestival-lied Kunnen Worden!”