Column(54): Yes!

column nr: 54

Heb je de film ‘Yes Man’ gezien met Jim Carrey wel eens gezien? Ik ben persoonlijk geen grote fan van Jim Carrey maar de boodschap van de film vond ik heerlijk: nee uit je woordenboek verbannen en ja tegen alles zeggen, en dat is precies wat ik de laatste tijd heb gedaan.

Nou ja, alles… In ieder geval sneller ja zeggen tegen dingen waar ik meestal nog een paar keer over na zou willen denken. Dingen waar ik eerder de negatieve kant van in zou zien dan de positieve. Een mooi voorbeeld is afgelopen weekend. Ik werd op een avond gevraagd of ik mee wilde naar Appelpop, een tweedaags festival in Tiel. Nu zou ik daar an sich geen problemen mee hebben, maar het plan was om ook nog te gaan kamperen op het festivalterrein en dat had ik nog nooit gedaan. Noem het verwend, maar mijn voorkeur gaat toch altijd uit naar een hotel met een warm bed, privé douche en een vers bereidt ontbijtje. Als ik denk aan een camping zie ik mijzelf over het campingterrein banjeren met een wc-rol onder mijn arm naar een stinkend toilet, zonder spiegel of stroom waar de beestjes de baas zijn. De film Yes man had blijkbaar toch indruk gemaakt want ik zei die avond ja.

De week van het kampeerweekend begon niet lekker. Ik werd maandagochtend wakker met enorme rugpijn, beginnende griepklachten en een overvolle agenda waar nul ruimte was ingecalculeerd voor rust (beginnersfoutje?). Ik twijfelde en dacht aan terugkrabbelen. Maar aangezien ik al had betaald, ging ik stug door.

De vrijdag was aangebroken en ik racete met een slaapzak, luchtbed en alle, wat ik dacht belangrijke, kampeerspullen van mijn werk naar Tiel. Sommige van mijn vooroordelen bleken zeker te kloppen, zoals de koude nachten. Rillend in mijn zomerslaapzak die maar tot 8 graden isoleert omdat Weeronline mij verzekerde dat het 13 graden zou blijven, was geen pretje. Om half 7 wakker gemaakt worden met hardcore muziek had ik ook best kunnen missen en een toilet zoeken mét toiletpapier bleef een uitdaging. Plotseling vond ik de mensen die met een wc-rol onder hun arm over het campingterrein wandelden toch niet meer zo gek maar vooral goed voorbereid. Desalniettemin, heb ik het ongelofelijk naar mijn zin gehad. De sfeer op de camping was onbeschrijfelijk en wakker worden in de buitenlucht vond ik heerlijk. Ik had absoluut geen spijt van mijn beslissing.

Inmiddels zit ik hoestend en snotterend achter mijn laptop, want na een overvolle werkweek nog twee nachten in de buitenlucht kamperen inclusief de vele wijntjes, biertjes en gin-tonics die erbij kwamen kijken, is niet het allerbeste voor je weerstand. Maar ik heb er een mooi kampeeravontuur aan overgehouden. Ik heb de controle even losgelaten en ja gezegd tegen iets wat ik totaal niet kende. Dat zal ik vaker moeten doen.

Inmiddels heeft de volgende kampeermogelijkheid zich al aangeboden tijdens Oerol 2020. En ik zeg weer volmondig YES!